Co kryje się pod maską

Działanie benchmarków nie zawsze odzwierciedla komfort codziennej pracy, ale ułatwia zestawienie ze sobą różnych komponentów. Pomaga to w podjęciu decyzji o wymianie tych części, których osiągi odstają od nowszej konkurencji. Darmowe programy, które opisujemy, pozwolą ci porównać wyniki swojego sprzętu z rezultatami testów, które publikujemy co miesiąc w PC Formacie.

Wiarygodność wyników

Aby rezultaty testów były wiarygodne, w trakcie pracy benchmarków w tle nie powinny działać żadne programy. Pomiary dobrze jest wykonać kilkakrotnie – zauważysz, że wyniki mogą się nieznacznie wahać. Pamiętaj też, że syntetyczne testy w benchmarkach bazują na ściśle określonych procedurach – znając je, producenci mogą dostosować swoje urządzenia, by wyniki ich produktów były lepsze.

Dokładna identyfikacja podzespołów

Zanim zaczniesz testować wydajność komputera, sprawdź, jakie dokładnie parametry mają jego elementy. Dotyczy to szczególnie procesorów i kart graficznych, które często mają niejasne nazewnictwo. Laikowi może wydać się nielogiczne, że np. umieszczany dziś w tańszych laptopach procesor Intel Core i7–3517U jest wolniejszy od i3–3220, który pracuje w kupionym dwa lata wcześniej komputerze stacjonarnym.

Zainstaluj i uruchom program CPU-Z – możesz go pobrać z naszej strony. Aplikacja przeprowadzi szybki skan, po czym wyświetli okno, w którym znajdują się zakładki dotyczące poszczególnych elementów konfiguracji.

W zakładce CPU sprawdzisz informacje na temat swojego procesora. Dowiesz się m.in., do której rodziny należy –  Code Name, w jakim procesie technologicznym jest wykonany:   Technology, z jakiego gniazda korzysta Package, ile ma rdzeni Cores i w ilu tzw. wątkach wykonuje operacje Threads (wielowątkowość najlepiej wykorzystują zaawansowane programy, np. AutoCAD). Sprawdzisz też jego faktyczne taktowanie – w naszym przykładzie widać np., że wynosi więcej, niż nominalne 3,1 GHz, bo procesor osiągnął wyższą wartość dzięki trybowi turbo. Część Cache informuje cię o rozmiarze pamięci podręcznej procesora – dziś zmienia się zwykle ilość pamięci trzeciego poziomu, która usprawnia np. pracę z kilkoma programami jednocześnie. Pamiętaj, że nie da się porównać procesorów z różnych rodzin wyłącznie na podstawie taktowania rdzeni, bo modele mogą mieć zupełnie inną architekturę.

Za pomocą zakładki Memory sprawdzisz parametry pamięci RAM – jej typ Type, rozmiar Size, tryb pracy Channel i taktowanie DRAM Frequency (tę wartość trzeba podwoić, by uzyskać tzw. efektywną częstotliwość pamięci). Dokładniejsze informacje o kościach RAM znajdujących się w poszczególnych slotach płyty głównej sprawdzisz za pomocą zakładki SPD.

Do identyfikowania parametrów karty graficznej służy bliźniaczo podobna aplikacja – GPU-Z. Możesz ściągnąć ją z naszej strony. Uruchom program – jego instalacja jest opcjonalna.

Podobnie jak w wypadku procesorów ciężko jest porównywać ze sobą karty graficzne o różnej architekturze, ale program pozwoli ci lepiej zrozumieć różnice między nimi. Oprócz taktowania zegara (GPU Clock oznacza faktyczne taktowanie, np. po podkręceniu – wartość domyślną dla danego modelu widać niżej) istotna jest liczba jednostek cieniujących  Shaders, odpowiedzialnych m.in. za dynamiczne oświetlenie w grach, oraz parametry wbudowanej pamięci VRAM. Ta powinna mieć typ GDDR5 i dobrze, by było jej 2 GB lub więcej (Memory Size). Ważna jest szeroka szyna Bus Width – od tego zależy szybkość przesyłu informacji Bandwitdh, kluczowa dla pracy procesora graficznego. Dane o taktowaniu pamięci VRAM  Memory są pokazane tak jak w wypadku zegara, tj. u góry widać wartość rzeczywistą, niżej – domyślną. Sprawdź, którą wersję bibliotek DirectX wspiera karta ( DirectX Support), ale pamiętaj, że np. wsparcie dla najnowszego 11.2 dostepne jest tylko w Windows 8.1.