Co piszczy wewnątrz myszki

M ysz powstała w 1963 roku. Douglas Engelbart, pracujący w Stanford Research Center, nazwał pierwowzór myszką ze względu na wystający z obudowy urządzenia kabelek, przypominający ogonek, łączący myszkę z komputerem. Pierwsza mysz, choć z dzisiejszego punktu widzenia wyglądała topornie, możliwościami nie różniła się od współczesnych modeli.

W świecie pecetów myszki pojawiły się dwadzieścia lat później. W 1983 roku do masowej sprzedaży trafiła pierwsza myszka firmy Microsoft dołączana do pakietu MS Word. Samo urządzenie wycenione zostało na 200 dolarów.

Myszki mechaniczne

Pierwsze myszy to urządzenia mechaniczne, obecnie już nieprodukowane. Ruch urządzenia jest zamieniany na ruch kursora za pomocą metalowej kulki pokrytej gumową powłoką oraz systemu dwóch rolek. Podczas przesuwania myszki po powierzchni stołu kulka obraca się i przekazuje ruch na rolki. Do rolek przymocowane są dziurkowane tarcze, które znajdują się na drodze światła wysyłanego z fotokomórki do fotodetektora. Kiedy kulka obraca rolkę wraz z tarczą, ta przesłania i odsłania fotodetektor, generując przerywany sygnał optyczny, który fotodetektor zamienia na impulsy elektryczne, a elektronika myszki – na sygnał cyfrowy wysyłany do komputera.

Zainstalowany w komputerze program – sterownik myszy, oblicza na podstawie dostarczonych danych przemieszczenie myszy i proporcjonalnie do tego przesuwa kursor na ekranie monitora. Do działania myszki kulkowej potrzebne są dwie rolki z tarczami, zestaw dwóch fotokomórek i detektorów (oś X i Y) oraz trzecia rolka dociskowa, zapobiegająca ślizganiu się kulki.

Myszy kulowe rejestrują ruchy urządzenia z małą dokładnością. Wymagają też odpowiednich, szorstkich, materiałowych podkładek, gdyż inaczej kulka nie będzie się precyzyjnie obracała. Wadą myszek mechanicznych jest też to, że mają tendencję do gromadzenia na kulce i wałkach kurzu oraz innych zanieczyszczeń.

Myszki optyczne

Pierwsze myszy optyczne opracowano jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku, ale wówczas do swojego działania wymagały specjalnych, „kratkowanych” podkładek. Jako standardowe wyposażenie komputerów zaczęły pojawiać się dopiero pod koniec lat 90.

Myszki optyczne są wyposażone w świecącą na czerwono diodę oświetlającą podłoże, po którym porusza się urządzenie. Światło, odbijając się od powierzchni stołu lub podkładki, trafia przez zestaw soczewek do miniaturowej kamery rejestrującej zwykle nie mniej niż 1500 obrazów na sekundę. Procesor sygnałowy, znajdujący się w myszce, analizuje przekazywane przez kamerę obrazy pod kątem zmian powierzchni i na tej podstawie rozpoznaje, w jakim kierunku i z jaką prędkością porusza się mysz. Te informacje przekazywane są do komputera, w którym sterownik odpowiednio przemieszcza kursor na ekranie.

Myszki optyczne są znacznie bardziej precyzyjne od kulkowych. Nie wymagają czyszczenia ani podkładek (chociaż korzystanie z nich zwiększa precyzję ruchów). Warto pamiętać, że kiedy położymy taką myszkę na gładkiem podłożu, takim jak szkło czy powierzchnie polakierowane, urządzenie zaczyna się „gubić” i kursor myszy porusza się bezładnie albo wcale.

Myszki laserowe

W roku 2004 Logitech wraz z firmą Agilent Technologies opracował myszkę laserową Logitech MX1000, w której do oświetlenia podłoża wykorzystano miniaturowy laser półprzewodnikowy. Dzięki temu udało się zwiększyć jakość uzyskiwanych informacji wizyjnych po odbiciu światła od podłoża i około dwudziestokrotnie zwiększyć czułość systemu obrazującego.

Myszy laserowe znacznie lepiej radzą sobie na powierzchniach odbijających światło, jednak na szkle mają takie same problemy jak myszy optyczne. Zaletą myszek laserowych jest też to, że zużywają bardzo mało energii, dzięki czemu lepiej się nadają do produkcji urządzeń bezprzewodowych.

Najnowszą technologią wykorzystywaną w myszkach komputerowych jest technologia bluetrack, opracowana przez firmę Microsoft. Takie urządzenia korzystają z niebieskiej diody LED oraz specjalnej szerokokątnej soczewki. Według zapewnień producenta niebieski promień z diody oświetla czterokrotnie większą powierzchnię niż zwykły laser, dzięki czemu mysz działa na polerowanym marmurze, lakierowanym biurku oraz lustrze. Kłopoty ma jedynie na przezroczystym szkle.

Parametry myszy

Rozdzielczość, nazywana też czułością, decyduje o szybkości przesuwania kursora na ekranie. Wyrażana w jednostkach CPI (ang. counts per inch – liczba pomiarów na cal). Określa, jak często myszka sprawdza swoje położenie za pomocą sensora – im wyższy parametr, tym dokładniej urządzenie przenosi ruch na ekran monitora. W niektórych myszkach możliwe jest ustawienie rozdzielczości z poziomu sterownika. W praktyce wyższa czułość oznacza większe przesunięcie kursora na ekranie przy takim samym przesunięciu myszy po podłożu.

 Częstotliwość próbkowania opisuje, jak często myszka komunikuje się z komputerem. W przypadku większości myszek częstotliwość wynosi 125 Hz, czyli 125 razy na sekundę mysz przesyła do komputera 1 bit informacji. W niektórych myszkach sterownik może przesyłać do 8 bitów. Dzięki temu myszka przesyła też dane o swoim położeniu w ciągu ostatniej 1/125 sekundy. Niektóre myszy umożliwiają zwiększenie częstotliwości do 1000 Hz.

 Opóźnienie to maksymalny czas, który upływa od ruchu myszki do momentu, w którym informacja o tym ruchu zostaje wysłana do komputera. Jest odwrotnością częstotliwości próbkowania – wynosi od 1 ms do 8 ms.

 Akceleracja wsteczna – błąd w działaniu myszki przesuwanej w bardzo gwałtowny sposób. Przejawia się przeskakiwaniem kursora na ekranie monitora.

​​​​​