CPU
Rdzenie procesorów Ivy Bridge poddano niewielkim modyfikacjom, o których pisaliśmy w poprzednim wydaniu PC Formatu. Nie są to zmiany, które mogłyby znacząco wpływać na wydajność. Dlatego testowany przez nas model i7–3770K o częstotliwości 3,5 GHz (turbo 3,9 GHz) powinien swoimi osiągami odpowiadać układowi Core i7–2700K.
W praktyce jest nieco inaczej – w większości testów nowszy procesor jest minimalnie szybszy. Może to wynikać z zastosowania nowego kontrolera pamięci, który teraz oficjalnie wspiera standard DDR3–1600. Wyniki są obecnie lepsze nawet mimo tego, że starszy i nowszy procesor testowaliśmy na tej samej płycie Intel DZ77GA-70K, z tymi samymi modułami pamięci. Dzięki temu procesory Core trzeciej generacji zostawiają w tyle swoich poprzedników, a tym bardziej układy AMD z rdzeniami Bulldozer.
Jeśli chodzi o możliwości podkręcania procesorów Intela za pomocą zegara bazowego, nic nie uległo zmianie. Częstotliwość można podnieść tylko minimalnie, ze 100 do około 105 MHz. Do prawdziwego podkręcania przeznaczone są tylko układy oznaczone literą „K”. Można w nich swobodnie manipulować mnożnikiem, który w modelu i7–3770K jest nominalnie ustawiony na 35x, a w trybie turbo zwiększa się do 39x. Nam udało się go zwiększyć do 43x, przy wszystkich czterech rdzeniach pracujących jednocześnie, i to z zastosowaniem zwykłego chłodzenia ”boksowego”. Do podkręcania wykorzystaliśmy program Intel
eXtreme Tuning Utility (IXTU).
GPU
Do testowanego procesora trafiła jak dotąd najlepsza grafika Intela – HD Graphics 4000. Jej bazowa częstotliwość to 650 MHz, ale również jest tryb turbo, w którym rośnie ona do 1,15 GHz. To mniej niż w starszych układach, jednak w nowej wersji producent dokonał wielu zmian: zastosował 16 jednostek wykonawczych (było 12), zapewnił zgodność z Shader Model 5.0 i DirectX 11, zastosował trójpoziomową pamięć podręczną, poprawił algorytmy filtrowania anizotropowego, wykorzystał funkcję Quick Sync Video 2.0 do akceleracji kodowania-dekodowania filmów.
Dzięki zmianom wydajność wzrosła niemal dwukrotnie (w stosunku do HD 3000), poprawiła się jakość obrazu i ogólna użyteczność grafiki. Obecnie da się uruchomić na niej wszystkie najnowsze gry zgodne z DX11, choć tylko te mniej obciążające będą zachowywały w miarę dobrą płynność, i to najwyżej w trybie HD. Ciekawostką jest też fakt, że pod względem wydajności grafika Intela przeskoczyła najtańsze układy graficzne AMD i Nvidii, co widać na wykresie poniżej. Mocno zagraża Radeonowi HD 6550D zintegrowanemu z dotychczasowymi układami AMD z serii A, a także tanimi kartami graficznymi nadającymi się do gier, np. GeForce GT 430.
Warto jednak wiedzieć, że Intel HD Graphics 4000 nie trafi do wszystkich nowych procesorów – większość nowych układów Core i5 jest wyposażona w HD Graphics 2500, który ma tylko 6 jednostek wykonawczych. W efekcie jego wydajność jest nieco niższa niż HD Graphics 3000. Zapewne do tańszych procesorów Core i3 również trafi ta okrojona, słabsza wersja. Jest to o tyle niezrozumiałe, że właśnie nabywcy tanich procesorów potrzebują lepszej zintegrowanej grafiki, bo ona by im w zupełności wystarczyła.
Warto jeszcze wspomnieć o możliwości podkręcania grafiki, co również wykonuje się za pomocą programu IXTU. Częstotliwość w trybie turbo udało się nam zwiększyć z 1,15 do 1,45 GHz, bez pogorszenia stabilności komputera.
Dane techniczne Intel Core i7–3770 K:
technologia 22 nm, podstawka LGA1155, rdzenie/wątki 4/8, zegar nominalny/turbo 3,5/3,9 GHz, pamięć L2/L3 1/8 MB, obsługa pamięci DDR3–1333/1600, zintegrowana grafika Intel HD Graphics HD 4000, maks. TDP 77 W
PLUSY:
- Bezkonkurencyjna wydajność
- Dobry, zintegrowany układ graficzny
- Zmniejszony pobór energii
- Zgodność ze starszymi płytami głównymi
MINUSY: