DVD z efektami

Cechy szczególne

Na pierwszy rzut oka odtwarzacz nie różni się niczym specjalnym od pozostałych urządzeń tego typu. Może poza tym, że z tyłu ma umieszczony przełącznik sieciowy. Jednak po włączeniu odtwarzacza – wielkie zaskoczenie. Działanie urządzenia jest sygnalizowane niebieskim podświetlaniem tacki napędu. Tego „efektu specjalnego” nie da się wyłączyć, więc niebieskie światło oślepia widza i rozprasza jego uwagę podczas oglądania filmu w zaciemnionym pokoju. Co gorsza, naciśnięcie przycisku gotowości wprowadza urządzenie w stan uśpienia, a podświetlanie nadal działa z pełną mocą. Niezbędne jest zatem używanie wyłącznika sieciowego, chyba że odtwarzacz ma pełnić rolę lampki nocnej.

Obsługa

Elta korzysta z niesławnego menu odtwarzaczy marki Manta (starego wydania). Irytującą cechą tego rozwiązania jest każdorazowe domyślne uruchamianie muzyki po włożeniu do napędu płyty zawierającej mieszaną zawartość. W chwili zatrzymania odtwarzania wyłącza się automatycznie system zarządzania plikami. Dodatkowo zawartość nośników jest dzielona na trzy segmenty – filmy, muzykę i zdjęcia, między którymi należy się przemieszczać przy pomocy odpowiednich opcji.

Zalety urządzenia to odczytywanie wielu formatów kompresji DivX i Xvid i przyzwoitej liczby formatów napisów. Niestety, zapisany w oprogramowaniu urządzenia krój liter jest kiepskiej jakości – głównie szeryfowy. Na ekranie nie wygląda najlepiej, a w dodatku jest na tyle mały, że czytanie dialogów nastręcza sporo problemów.

Wyposażenie

Plusem odtwarzacza jest port USB oraz wbudowany czytnik kart pamięci. Obydwa porty nie tylko umożliwiają oglądanie zdjęć i odtwarzanie muzyki z zewnętrznych pamięci flash, ale także są na tyle szybkie, że pozwalają na odtwarzanie filmów. Większych zastrzeżeń nie budzi też jakość obrazu. Ogólnie rzecz biorąc, do odtwarzania filmów stacjonarny odtwarzacz Elty nadaje się całkiem dobrze. Jednak na polski rynek został niezbyt dobrze przygotowany, przegrywa więc z konstrukcjami lokalnymi, takimi jak Manta, Korr czy Wiwa.