Niestety porządne urządzenia tego typu nie są tanie, dlatego tym ciekawszą propozycją są dwa niedrogie modele specjalizującej się właśnie w profesjonalnych mikrofonach firmy Rode – VideoMic GO oraz VideoMicro. Dla tych, którzy potrzebują czegoś, co pozwoli nagrywać z daleka słaby sygnał dźwiękowy, przeznaczona jest nowa wersja droższego modelu VideoMic Pro. Sprzęt przeszedł drobny face lifting.
Budowa
Wszystkie modele przeznaczone są do mocowania w standardowej stopce do akcesoriów. Mikrofony zamocowane są na elastycznych pałąkach izolujących je od drgań obudowy – zawieszenie nosi nazwę Rycote Lyre. Mikrofony GO i Pro mają podwójne zawieszenia przymocowane na stałe, a Video-
Micro z racji niewielkich rozmiarów ma zawieszenie zdejmowane.
Plastikowe pałąki są dość delikatne i potrafią się połamać, gdy mikrofon upadnie na ziemię. W poprzedniej wersji mikrofonu VideoMic Pro wykorzystano zawieszenie na gumkach – wersja z zawieszeniem Rycote powinna być trwalsza.
Mikrofony chronione są piankową osłoną.
W modelu Micro jest ona zintegrowana z futrzaną osłoną przeciwwietrzną – jej zdjęcie poprawia głośność rejestrowanego dźwięku w warunkach studyjnych. Nakładka z futra, tzw. deadcat, jest dostępna jako opcjonalne akcesorium do modeli GO i Pro.
Wszystkie mikrofony łączone są z urządzeniem rejestrującym za pomocą kabla z wtykiem minijack. Tańsze modele wykorzystują odłączany elastyczny kabelek, a model Pro – cienki kabel przymocowany na stałe. W wypadku VideoMic GO kabel należy umieścić w wycięciu w uchwycie – inaczej będzie ciągnął mikrofon, podnosząc jego przód ku górze, co jest niepożądane.
VideoMic Pro wymaga zasilania baterią 9V. Żaden z tańszych modeli nie wymaga dodatkowego źródła zasilania, co jest nietypowe wśród urządzeń firmy Rode, ale z punktu widzenia użytkownika stanowi duże udogodnienie.
Po zamontowaniu na aparacie model GO wystaje nieco z tyłu, co może utrudniać korzystanie z wizjera optycznego.
Możliwości
Zasadniczą różnicą między bezobsługowymi modelami VideoMicro i VideoMic GO a VideoMic Pro jest możliwość skonfigurowania pracy tego ostatniego za pomocą przełączników na tylnej ściance. Pierwszym przełącznikiem wybiera się tryb pracy filtra górnoprzepustowego, który służy do redukcji zakłóceń generowanych przez np. ruch uliczny lub klimatyzację. Drugi przełącznik reguluje wzmocnienie. Można pozostawić poziom standardowy, obniżyć je o 10 dB, jeżeli dźwięk jest zbyt głośny, lub podbić o 20 dB, gdy urządzenie znajduje się daleko od źródła dźwięku. Ostatnie ustawienie dobrze sprawdza się w plenerze – w warunkach studyjnych już nie, bo trzeba szeptać, aby uniknąć przesterowań.
Jakość dźwięku
Videomic GO i Pro to mikrofony kierunkowe, zaś VideoMicro – dookólny. Ten ostatni ma charakterystykę kardioidalną, a pozostałe superkardioidalną. Wszystkie praktycznie nie chwytają odgłosów dobiegających z tyłu. Modele kierunkowe zbierają dźwięk ze znacznie węższego pola umieszczonego na wprost urządzenia, więc idealnie nadają się do rejestrowania głosu pojedynczych osób.
Z tego powodu zapewniają sygnał monofoniczny zdublowany na obu kanałach. Sygnał stereo rejestrowany przez VideoMicro sprawdzi się podczas zbierania dźwięku z szerokiego planu.
Jakość dźwięku rejestrowanego przez wszystkie mikrofony jest bardzo dobra, choć po uszeregowaniu pod względem czystości sygnału pierwsze miejsce zajmuje model Pro, za nim plasuje się GO, a dopiero potem VideoMicro. Każde urządzenie nagrywa dźwięk czysty i wyraźny, choć
w wypadku modelu VideoMicro nie jest on tak mocny jak w VideoMic GO i Pro. W warunkach domowych optymalnym rozwiązaniem do nagrywania głosu jest model GO – niewielkie różnice w stosunku do modelu Pro można zniwelować w edytorze dźwięku.