Nie tylko obraz

Wydaje się też, że w obecnej generacji telewizorów jakość obrazu zbliża się do górnej granicy i dalsze poprawianie jego parametrów jest dla producentów nieopłacalne. Wprawdzie jeszcze wprowadzają w tym zakresie nowe rozwiązania, ale wiele wskazuje na to, że kończy się wojna na parametry obrazu w telewizorach, a rozpoczyna batalia na nowe funkcje, dzięki którym telewizor przestaje służyć jedynie do oglądania telewizji i filmów. Coraz częściej zyskuje możliwości typowe dla odtwarzaczy multimedialnych, a nawet komputerów. Sprawdziliśmy, jak działają one w najnowszej generacji urządzeń, które właśnie trafiają na sklepowe półki.

Telewizor w necie

Każdy liczący się producent telewizorów ma w swojej ofercie urządzenia z interfejsem sieciowym LAN. Zawiodą się jednak nabywcy, którzy oczekują, że dzięki temu będą mogli swobodnie surfować po sieci. W większości telewizorów dostęp do internetu jest ograniczony do kilku popularnych serwisów. Przykładowo w telewizorze Panasonic TX-L37G15 użytkownik może korzystać z funkcji Viera Cast, która daje dostęp m.in. do serwisów YouTube, Google Picasa, Eurosport i prognozy pogody. W przypadku dwóch pierwszych serwisów można się nawet zalogować do swego konta i korzystać z portalu na takich samych zasadach jak za pomocą komputera, np. zarządzać listą ulubionych nagrań na YouTube. Podobną funkcję (o nazwie Media 2.0) mają telewizory Samsung z serii PDP 850. Producent zapowiedział też, że od jesieni br. roku jego urządzenia pozwolą odwiedzać polskojęzyczne serwisy.

Przystosowanie usługi do wymogów polskiego odbiorcy zapowiedział także Philips. W jego telewizorach z serii 8000 i 9000 wchodzi się na witryny serwisów internetowych, np. TomTom, eBay czy Myalbum.com, wybierając pilotem odpowiednią ikonę, ale oprócz tego dostępne jest pole adresu WWW, w którym za pomocą wirtualnej klawiatury i pilota można wpisać dowolną stronę i ją otworzyć. Pod tym względem usługa Net TV Philipsa wyprzedza konkurencję. Telewizory serii 9000 mają także moduł Wi-Fi i nie ma potrzeby podłączania kabla ethernetowego.

Z kolei w telewizorze Sony W5500 użytkownik może korzystać nie tylko z funkcji online, np. prognozy pogody, ale także apletów offline, np. zegara i kalendarza, które mogą być wyświetlane obok lub zamiast obrazu.

Samodzielny odtwarzacz

Interfejsy sieciowe w nowoczesnych telewizorach można wykorzystać nie tylko do szperania w internecie, ale też dostępu do zasobów domowej sieci LAN. Większość telewizorów z portem ethernet lub modułem Wi-Fi wyposażono w technologię DNLA, która pozwala odtwarzać multimedia zgromadzone na zdalnym serwerze – w domu może to być komputer z Windows Media Center lub urządzenie NAS (więcej na ich temat znajdziesz w temacie numeru,  40). Obecność DNLA oznacza, że telewizor ma wbudowany odtwarzacz mediów. Po podłączeniu do domowej sieci sam wykrywa urządzenia sieciowe udostępniające pliki ze zdjęciami, muzyką czy filmami i potrafi odtworzyć je bez pośrednictwa dodatkowych urządzeń, np. odtwarzaczy DivX.

Alternatywnym źródłem plików może być pamięć USB – odpowiedni port wbudowano w dużą grupę nowych telewizorów – lub rzadziej czytnik kart pamięci.

Z odtwarzaniem filmów przez wbudowany w telewizor player w praktyce bywa jednak różnie. Na przykład wspomniany telewizor Philips bardzo długo odczytywał zawartość zdalnego serwera NAS, ale potrafił odtworzyć pliki w wysokiej rozdzielczości. Inaczej było w modelu Panasonica, który błyskawicznie odczytywał zawartość redakcyjnego dysku NAS, ale „odmówił” wyświetlenia filmu HD – bez kłopotów radził sobie natomiast z materiałem w standardowej rozdzielczości SD.

Zgromadzone na serwerze zdjęcia mogą być wyświetlane jako pokaz slajdów z podkładem muzycznym. Telewizory obsługują także listy odtwarzania, dzięki czemu można je wykorzystać jako odtwarzacze muzyki podczas domowej imprezy – wystarczy wcześniej stworzyć playlistę z ulubionymi utworami.