Pamięć dobra, ale za mała
Może się wydawać, że najprostszym sposobem zapewnienia odpowiedniej ilości miejsca w urządzeniu mobilnym jest zakup jego wersji wyposażonej w większy moduł pamięci. Niestety zdecydowana większość modeli na rynku jest oferowana wyłącznie w jednej wersji, często wyposażonej w zaledwie 4 GB pamięci flash. Dodatkowym utrudnieniem jest podział pamięci na dwie osobne partycje, co uniemożliwia przechowywanie na nich dużych plików. Tylko urządzenia droższe są oferowane w kilku wariantach cenowych. Najdroższe mają nawet 128 GB miejsca (zazwyczaj 32 GB).
Pamiętaj, że podawana przez firmy ilość pamięci oznacza pojemność zainstalowanych w urządzeniu nośników, a nie miejsce dostępne dla użytkownika. To może być od 20 do 50 proc. mniejsze. Resztę miejsca zajmuje system operacyjny i fabrycznie wgrane programy, których nie da się usunąć.
Parametrem opisującym wydajnośc karty jest jej klasa. Obecnie dostępne klasy kart microSD to Class 2, Class 4, Class 6 oraz Class 10 – liczba przy oznaczeniu wyraża minimalną stałą szybkość zapisu podaną w MB/s.
Ostatnio, ze względu na ciągłą poprawę szybkości kart pamięci, zdecydowano się na wprowadzenie nowych standardów opisujących ich wydajność. Pierwszym nowym oznaczeniem jest U1, które, tak jak Class 10, oznacza kartę o minimalnej stałej szybkości zapisu wynoszącej 10 MB/s. Z czasem do sklepów będą trafiać kolejne typy kart, takie jak: U2, U3 i szybsze. W ich przypadku szybkość zapisu podaną w megabajtach na sekundę można odczytać, mnożąc liczbę w oznaczeniu przez dziesięć.
Niektóre telefony z Androidem 4.4 KitKat mają trudności z przenoszeniem aplikacji z pamięci wbudowanej na kartę microSD. Wynika to z nowej polityki Google dotyczącej praw zapisu plików. Z tego powodu wielu producentów na własną rękę poprawia oprogramowanie i dodaje brakujące funkcje. Jednak w wielu przypadkach konieczne jest użycie narzędzia typu sd fix i samodzielne usunięcie problemu. Konieczne jest przy tym zrootowanie urządzenia.
