Pecet w wersji HD

Istnieje wiele źródeł filmów HD: są to płyty blu-ray, pliki pobierane z internetu, a także materiał nagrany za pomocą cyfrowych kamer HD. Ponieważ materiał taki może mieć rozdzielczość 1920x1080, pojedyncza klatka filmu może zawierać wielokrotnie więcej informacji niż klatka filmu DVD. Wymusza to stosowanie silnej kompresji, uzyskiwanej za pomocą kodeka H.264. Właśnie ten kodek jest wspólną cechą wszystkich filmów HD. Niestety, dekompresja, przetworzenie i wyświetlenie takiego materiału wymaga silnego procesora albo specjalnego układu ze sprzętową obsługą H.264. Dlatego też na wielu komputerach filmy tego typu nie mogą być płynnie odtwarzane. Również nie każdy program potrafi je prawidłowo odczytać, przetworzyć i wyświetlić. Pokazujemy, jak sobie z tym poradzić.

Filmy z dysku, czyli komputer w wersji podstawowej

Wiele materiałów HD pochodzi z sieci – są to pliki w formacie WMV, MOV czy MKV. Część z nich, np. zwiastuny filmów, jest zupełnie legalna (można je pobrać m.in. ze strony www.hd-trailers.net), niektóre są nagrane w trybie 1080p – pozwalają one zobaczyć, co oferuje najnowsza technologia. Do wyświetlenia materiału HD wystarczy wydajny procesor i odpowiednie oprogramowanie. Nie pozwoli to wykorzystać wszystkich możliwości współczesnego sprzętu, ale nagranie będzie odtwarzane płynnie.

Wydajny procesor

Filmy HD są płynnie odtwarzane nawet na współczesnych notebookach o względnie słabej konfiguracji, z jakimkolwiek procesorem dwurdzeniowym i 1 GB pamięci RAM. Wydajność dysku czy grafiki nie ma tu znaczenia. Również komputer stacjonarny z dowolnym procesorem dwurdzeniowym będzie w stanie płynnie przetworzyć film. Niestety, nie w każdym komputerze, szczególnie kilkuletnim, da się zainstalować układ dwurdzeniowy. Trzeba więc zadbać o to, by był to przynajmniej wydajny procesor z pojedynczym rdzeniem. Może to być Pentium 4 3 GHz albo Athlon 64 2,5 GHz – oba te układy poradzą sobie z odtwarzaniem filmów skompresowanych z użyciem kodeka H.264.

Komfort oglądania

Odtwarzanie wielu filmów HD obciąża procesor w niemal stu procentach, z czego wynika głośna praca. Dlatego w komputerze, który ma służyć do odtwarzania filmów, konieczne jest bardzo ciche, najlepiej pasywne chłodzenie. Na rynku jest wiele radiatorów o pokaźnych rozmiarach, które kosztują od 30 do ponad 100 złotych. Warto też zadbać o dobre chłodzenie wnętrza obudowy za pomocą cichego, niskoobrotowego wentylatora zamontowanego z tyłu obudowy komputera.

Inną kwestią są dyski twarde, które potrafią głośno pracować. Jeśli filmy odtwarzasz np. z płyt DVD lub dysku zewnętrznego i nie zależy ci na dużej pojemności dysku wbudowanego, można zastosować dysk SSD albo wręcz uruchamiać system Windows z pamięci USB flash (jak to zrobić, piszemy w artykule na 57). Warto dodać, że wiele filmów HD ma dźwięk w standardzie 5.1, warto więc kupić zestaw głośnikowy 5.1. Wcześniej jednak trzeba sprawdzić, czy komputer (płyta główna) ma wyjście dźwięku w tym standardzie. Jeśli masz w domu dobry wzmacniacz audio z wejściami cyfrowymi, możesz również wykorzystać cyfrowe wyjście dźwięku z komputera.

Oprogramowanie

Programy wchodzące w skład Windows XP nie potrafią odtwarzać nawet popularnych filmów DivX, nie mówiąc już o HD. Jednak wystarczy jedno uniwersalne narzędzie, by pecet potrafił odtworzyć praktycznie dowolny film – to pakiet kodeków K-Lite Codec Pack, który można pobrać m.in. ze strony producenta www.codecguide.com. Podczas instalacji należy wykorzystać domyślne ustawienia.

Pakiet K-Lite Codec Pack zawiera m.in. kodeki potrzebne do odtwarzania dowolnych filmów, moduł do obsługi napisów w filmach, a także prosty odtwarzacz MediaPlayer Classic. Jeśli chcesz korzystać np. z MediaPlayera wbudowanego w Windows lub z innego programu, składniki zainstalowanego pakietu też będą w nim wykorzystane.