|
Plusy i minusy technologii plazmowej
|
|
PLUSY:
- Żywe barwy pod dowolnym kątem
- Głębsza czerń i lepszy kontrast rzeczywisty
- Lepsze wyświetlanie scen dynamicznych (zerowy czas reakcji ekranu)
MINUSY:
- Ograniczona rozdzielczość (praktycznie niemożliwa praca w roli monitora)
- Mniejsza jasność zmierzona
- Wysoki pobór mocy
- Występowanie efektu wypalonego logo stacji telewizyjnej
|
Oba testowane przez nas modele pochodzą od jednego producenta (to nasz celowy wybór), kosztują tyle samo (ok. 3000 tys. zł). Mają też wiele innych cech wspólnych. W obu są niewidoczne głośniki i oba są wyposażone w system Dual XD Engine, który ma zapewnić długie oglądanie telewizji bez zmęczenia oczu.
Telewizor LG 42LG5000 został wykonany w technologii LCD i ma rozdzielczość 1920x1080 pikseli (tzw. Full HD). Model 42PG6000 wykorzystuje technologię plazmową, ma taką samą przekątną, ale rozdzielczość tylko 1024x768.
Właśnie rozdzielczość to pierwsza zauważalna różnica między popularnymi technologiami wytwarzania telewizorów. LCD jest bowiem lepiej przystosowana do wyższej rozdzielczości, dlatego też telewizory Full HD w tej technologii można kupić już za 1500 zł, a plazmy za 3000 zł.
Rozdzielczość
Nie zawsze duża rozdzielczość ekranu jest potrzebna, tym bardziej że większość programów telewizyjnych w Polsce jest nadawana w standardzie PAL (720x576 pikseli). Ze źródłami obrazu o wysokiej rozdzielczości jest na razie słabo. Można korzystać z dosłownie kilku kanałów w pakietach telewizji cyfrowej.
Z tego powodu plazmowy telewizor LG 42PG6000 o niższej rozdzielczości jest lepiej przystosowany do naszych warunków – lepiej wyświetla standardowy obraz telewizyjny. Sprawdzi się zatem w typowym domu, gdzie nie korzysta się z odtwarzacza Blu-ray czy konsoli do gier. Ale po podłączeniu źródła obrazu o wysokiej rozdzielczości obraz zachowa dobrą jakość.
W telewizorze LCD, podobnie jak w monitorach, najlepszy obraz uzyskuje się wyłącznie w natywnej rozdzielczości pracy matrycy. Zatem telewizor o rozdzielczości Full HD powinien mieć dostarczony sygnał o rozdzielczości 1920x1080, najlepiej w tzw. trybie progresywnym 1080p. Próba wyświetlania obrazu ze źródła o niższej rozdzielczości zmusza telewizor do interpolacji, co prowadzi do wyraźnego pogorszenia ostrości. Duża rozdzielczość powoduje też, że telewizor dokładnie wyświetla wszystkie niedoskonałości związane np. z algorytmami kompresji.
Dlatego model 42LG5000 nie najlepiej sprawdza się w typowych zastosowaniach, chyba że dysponujemy dużą liczbą kanałów cyfrowych o wysokiej rozdzielczości, odtwarzaczem Blu-ray, konsolą (np. PlayStation 3) albo po prostu chcemy do telewizora podłączyć np. notebook. Niestety, podczas testów nawet podłączenie peceta czy dekodera telewizji n nie zapewniło idealnej jakości obrazu.
Z tego powodu plazmowy telewizor LG 42PG6000 o niższej rozdzielczości jest lepiej przystosowany do naszych warunków – lepiej wyświetla standardowy obraz telewizyjny. Sprawdzi się zatem w typowym domu, gdzie nie korzysta się z odtwarzacza Blu-ray czy konsoli do gier. Ale po podłączeniu źródła obrazu o wysokiej rozdzielczości obraz zachowa dobrą jakość.
