Niebieski laser
Jednym z najnowszych osiągnięć polskich wynalazców jest niebieski laser, który generuje światło o długości fali 405 nm (ludzkie oko widzi ten kolor jako fioletowy). Laser jest wykorzystywany do zapisywania i odczytywania płyt optycznych Blu-Ray, w procesach fotolitograficznych w czasie produkcji układów scalonych czy
w druku laserowym wysokiej jakości. Pierwsze lasery tego typu zostały opracowane w Japonii w połowie lat 90., a polski zespół z Instytutu Wysokich Ciśnień PAN stworzył własną odmianę takiego urządzenia. Produkowane w Polsce kryształy wyróżniają się doskonałą czystością, co przekłada się na jakość światła laserowego, która jest wyższa niż w przypadku konkurencyjnych rozwiązań.
Uniwersalna maszyna cyfrowa
Pierwszy polski komputer powstał w Instytucie Maszyn Matematycznych, a zaprojektował go prof. dr inż. Leon Łukaszewicz. Struktura logiczna maszyny była wzorowana na IBM 701, a jej sercem była jednostka obliczeniowa zbudowana z lampowych przerzutników M-20, z który każdy mógł zapamiętać jeden bajt danych. W maszynie było łącznie 4000 lamp elektronowych oraz 2000 diod. Początkowo stosowano pamięć rtęciową, o pojemności 1024 słów, później pamięć bębnową (8 192 słów). Komputer pozwalał na przeprowadzenie do 4500 operacji dodawania lub do 500 operacji mnożenia na sekundę.
Komputer Odra
Ostatni komputer z tej serii wyłączono dopiero w 2010 roku – przez 34 lata maszyna Odra 1305 zarządzała towarową stacją rozrządową w Lublinie. Pierwszy komputer Odra 1003, który doczekał się produkcji seryjnej, powstał w 1963 roku. Maszyna używała nowoczesnych przełączników tranzystorowych, które pozwalały na wykonanie 500 operacji na sekundę. Pamięć bębnowa, w której można było zapisać program, miała pojemność 8192 słów o długości 39 bitów plus jeden bit sterujący. Łącznie wyprodukowano 42 maszyny, które trafiły m.in. do hut oraz ośrodków badawczych. Ponad połowa komputerów znalazła nabywców za granicą. Z Odrą 1003 związana jest pierwsza polska gra komputerowa, Marienbad, napisana w 1962 roku.
Komputer K-202
Pierwszy polski minikomputer, opracowany w latach 1970–73 przez inż. Jacka Karpińskiego, przewyższał wiele zachodnich konstrukcji tego typu. Maszyna bazująca na układach scalonych pracowała z szybkością 1 mln operacji na sekundę, czyli była znacznie szybsza od standardowego minikomputera DEC PDP-11 używanego na Zachodzie (wykonywał 200 tys. operacji). K-202 miał 8 MB pamięci operacyjnej i obsługiwał instrukcje 16-bitowe. Był też wyposażony w szereg innowacyjnych rozwiązań, jak stronicowanie pamięci, wielodostępność oraz wielozadaniowość. Maszyna działała pod kontrolą własnego systemu operacyjnego. Można było na niej uruchamiać programy napisane w językach Fortran, Basic czy Algol.
Komputer Meritum
Pod koniec lat 70. na Zachodzie spopularyzowały się mikrokomputery 8-bitowe. Pomysł stworzenia takiego komputera w Polsce powstał w zakładach Mera-Elzab w Zabrzu, które specjalizowały się w produkcji monitorów i klawiatur. Dzięki temu powstał pierwszy zaprojektowany w Polsce mikrokomputer 8-bitowy Meritum. Pod względem architektury wzorowany był na popularnym w USA komputerze TRS-80. Sercem Meritum był procesor U880D produkowany w NRD (klon Z80), który obsługiwał pamięć RAM o pojemności 17 KB. W 14 KB pamięci ROM zapisany był system operacyjny i interpretator języka Basic. W Meritum brakowało trybu graficznego, mógł wyświetlać za to znaki w rozdzielczości 16 linii po 64 znaki każda.
