Żadnemu producentowi procesorów nie udało się wymyślić logicznego systemu oznaczania produktów. Niekiedy numeracja zamiast rosnąć, cofa się, wolniejszy procesor ma wyższe oznaczenie niż szybszy, a stosowane w oznaczeniach litery wprowadzają dodatkowy zamęt. Co więcej, w sklepach nie znajdziemy procesorów o nazwach kodowych używanych na etapie projektowania. Nazwy platform itp., jak np. AMD Vision czy Intel Centrino, także nie ułatwiają właściwego rozpoznania procesorów.
AMD – patrz na numery, a nie na nazwy
Oferta AMD obecnie przechodzi znaczne przeobrażenia. W sklepach nadal dostępne są procesory do podstawek AM3, a pojawiają się nowe modele do FM1 i AM3+. W oznaczeniach logiczne jest jedno: 3- lub 4-cyfrowy symbol układu. Im wyższy, tym procesor lepszy. Rok temu firma AMD stosowała oznaczenia platform Vision Pro, Premium, Ultimate, Black. Teraz jest to E2, A4, A6, A8 oraz FX. Takie częste zmiany bardziej szkodzą, niż pomagają zorientować się w ofercie.
Dotychczasowa oferta
Do obecnej oferty zaliczają się wydajne procesory Phenom II, tanie Athlon II, a także zupełnie podstawowe Sempron. Wszystkie pasują do podstawki AM3 i są zgodne ze starszymi płytami głównymi (z podstawkami AM2+). Produkty podzielono na serie 100, 200, 400 itd. Wyższy numer to wyższa wydajność. Dodatkowo oznaczenia X2, X3, X4, X6 jasno określają liczbę rdzeni w procesorze.
Układy mają też dodatkowe oznaczenia literowe:
- T – w najszybszych modelach oznacza technologię Turbo Core,
- BE – w najszybszych modelach to skrót od Black Edition, co oznacza odblokowany mnożnik,
- e – w układach Phenom II i Athlon II oznacza układy energooszczędne, o obniżonym współczynniku TDP,
- u – w dwurdzeniowych układach Athlon II oznacza jeszcze bardziej obniżony pobór energii.
Nowa oferta
Znane od lat modele AMD są zastępowane seriami C, E, A oraz FX. Seria C nie dotyczy pecetów, bo są to układy do urządzeń mobilnych. Natomiast pozostałe rozwiązania, przeznaczone do komputerów stacjonarnych, podzielono na platformy: Brazos, Lynx i Scorpius. Dla poszczególnych platform przeznaczone są odpowiednio układy z serii E (Zacate), A (Llano) oraz FX
(Zambezi). Jak widać, brakuje w tych oznaczeniach tzw. Bulldozera, jednak nazwa ta dotyczy nie samego procesora, lecz rdzenia, który zostanie użyty w procesorach FX.
W nowych układach AMD również panuje reguła, że im wyższy numer procesora, tym lepsza wydajność. Najniższy model (seria E) ma numer 3200, najlepsze układy z serii FX – numery rzędu 4000, 6000 i 8000. Warto też pamiętać o dodatkowych detalach:
- układy E oraz A to APU (ze zintegrowaną grafiką), FX jej nie mają,
- układy z serii A różnią się grafiką (seria A4 ma Radeona HD 6410, A6 – Radeona HD 6530D, A8 – Radeona HD 6550D),
- modele z serii A różnią się dostępnością technologii Turbo Core (jest w modelach A6–3500, A6–3600 i A8–3800),
- układy z serii A z literą K to modele do podkręcania (z odblokowanym mnożnikiem),
- wszystkie układy z serii FX oferują technologię Turbo Core i odblokowany mnożnik.
Żadnemu producentowi procesorów nie udało się wymyślić logicznego systemu oznaczania produktów. Niekiedy numeracja zamiast rosnąć, cofa się, wolniejszy procesor ma wyższe oznaczenie niż szybszy, a stosowane w oznaczeniach litery wprowadzają dodatkowy zamęt. Co więcej, w sklepach nie znajdziemy procesorów o nazwach kodowych używanych na etapie projektowania. Nazwy platform itp., jak np. AMD Vision czy Intel Centrino, także nie ułatwiają właściwego rozpoznania procesorów.
