Solidne konstrukcje

Gdy brakuje miejsca

Artur Wyrzykowski szef działu Hardware Prywatnego komputera nie używam do gier, więc wystarczy mi zintegrowana z płytą grafika. Dlatego jestem zwolennikiem małych obudów, bo – jak wiele osób – nigdy nie mam nadmiaru miejsca na biurku ani pod nim. Obudowa typu slim w zupełności mi wystarcza. Na płycie głównej są zintegrowane wszystkie komponenty, więc nie ma potrzeby instalacji dodatkowych kart rozszerzeń. W obudowie mieści się jeden dysk 3,5” o dowolnej pojemności, a na przednim panelu czytnik kart pamięci. Jest też miejsce na napęd optyczny, ale pierwszy i ostatni raz używałem go do instalacji systemu. Nie przeszkadza mi nawet niestandardowy zasilacz takiej obudowy.

Najpopularniejsze obudowy komputerowe to tzw. średnie wieże (miditower), często są też spotykane mniejsze (minitower) i większe (big tower). Modne stają się też obudowy typu slim, cube i media center.

Jakie dla kogo

Do większości komputerów najbardziej odpowiednia jest obudowa typu miniwieża (minitower). Zmieści się w niej każda płyta mATX, standardowy zasilacz, do 4 kart rozszerzeń, dwa napędy optyczne i dwa dyski twarde. Taka elastyczność konstrukcji jest zwykle wystarczająca. Większe możliwości stwarzają pełnowymiarowe obudowy typu wieża. Niestety, wadą są ich pokaźne gabaryty i waga.

Warto też zwrócić uwagę na mniejsze i ładniejsze obudowy. Mają mniejszą pojemność, ale ich ograniczenia wielu osobom w ogóle nie będą przeszkadzały.

Wykonanie

Obudowa powinna mieć sztywną konstrukcję, wyrównane krawędzie i dobre wykończenie. Musi zapewniać łatwy montaż i demontaż bocznych ścianek, wszelkich napędów oraz kart rozszerzeń.

Ważne są też dodatki: wentylatory (im większe, tym lepiej), podkładki wyciszające, gumowe nóżki, opaski ułatwiające ułożenie kabli wewnątrz obudowy, filtry przeciwkurzowe itp. Na przednim panelu obudowy powinno być złącze eSATA, stacja dokująca do dysków, ekran LCD.

Zasilacz w małej obudowie może być niestandardowy, więc powinien być z nią w komplecie. W pozostałych przypadkach lepiej nabyć obudowę bez zasilacza i dokupić go osobno.

Podsumowanie testu

Nasz test obejmował 12 obudów, z czego część to typowe obudowy minitower i miditower, a część to inne, ciekawe konstrukcje.

Konstrukcja mechaniczna

Jeśli chodzi o konstrukcję, najwyższe oceny uzyskały obie obudowy firmy Chieftec. Złożyło się na to wiele szczegółów: materiał, wykończenie krawędzi, sztywność i stabilność całej konstrukcji, a także niewielkie gabaryty. Ponadto obudowy te mało się brudzą.

W tej kategorii bardzo dobre oceny uzyskały też obudowy Aerocool M40 i Antec NSK1380. Pierwsza ma jednak większe gabaryty (mimo podobnych możliwości montażu komponentów) i bardziej się brudzi, a druga – mała kostka – ma miękkie, blaszano-plastikowe ścianki i niezbyt dobrze wykończone metalowe krawędzie.

Montaż podzespołów

Pod tym względem najlepiej wypadły obie obudowy Cooler Master. Wynika to między innymi z ich znacznych rozmiarów, ale także wielu oryginalnych i przemyślanych rozwiązań. W obu obudowach można pomieścić nie tylko płyty mATX, ale także pełnowymiarowe ATX, a także do 7 kart rozszerzeń. Plusem tak dużej obudowy jest też łatwy dostęp do wnętrza.

Dodatkowo obie konstrukcje umożliwiają szybki montaż i demontaż napędów optycznych (na zatrzaski), a CoolerMaster 690 II Advanced ma także 6 kieszeni na dyski twarde. Niestety, w obu obudowach karty rozszerzeń są mocowane za pomocą śrubek.

Zasilanie

W standardzie ATX zasilacz jest montowany nad płytą główną, by wyciągał ciepłe powietrze z obudowy i wypychał je na zewnątrz. W obudowach Cooler Master oraz Antec Mini P180 zastosowano nowy sposób jego montażu: jest on na dole – w przypadku Cooler Mastera wentylatorem do dołu, a w przypadku Anteca wentylatorem do góry. Stwarza to lepsze warunki pracy dla zasilacza, ale gorsze dla pozostałych komponentów. Stąd konieczność instalowania dodatkowych wentylatorów w obudowach. Zapewne z tego powodu te trzy modele mają dodatkowe chłodzenie.

Dodatkowe wyposażenie

Interesujące wyposażenie mają obudowy Cooler Master. Model 690 II Advanced ma fabrycznie zainstalowane aż 3 wentylatory, a w górnej części obudowy spory panel ze wszystkimi przyciskami i portami. Najciekawszym elementem jest jednak wnęka na dysk twardy, w której znajduje się złącze SATA. Wystarczy zdjąć plastikową pokrywę i wsunąć jakikolwiek dysk SATA, by mieć dostęp do zgromadzonych na nim danych.

Wyróżniają się także obudowy Aerocool M40 oraz iBox Magic 6L – obie mają wyświetlacze informujące o pracy wentylatorów, temperaturze itp. Dodatkowo iBox ma regulator obrotów wentylatora, który znajduje się na przedniej ściance obudowy. W pozostałych obudowach takie elementy można instalować we własnym zakresie.