Użytkownicy cenią aplikację za bogate możliwości, prostotę obsługi, szybkość działania oraz zmiany, które zachodzą w niej z każdą nową odsłoną. I choć „szesnastka” nie przynosi wielkiej rewolucji, i tak stanowi spory krok naprzód – zawiera ponad 500 mniejszych i większych usprawnień, oferuje pełne wsparcie dla Windows 10 (z obsługą przez centrum powiadomień), a także kilka innych funkcjonalnych nowości.
Więcej, lepiej, ładniej
Już pierwsze spojrzenie na Burning Studio 16 pozwala zorientować się, jaki jest cel twórców – chcą uczynić program przystępniejszym, a przy tym nadal ma on być atrakcyjny wizualnie. Zrezygnowano więc z jednobarwnych ikon, zastępując je kolorowymi, bardziej wyrazistymi odpowiednikami, a także uzupełniono bazę skórek interfejsu, dając użytkownikowi możliwość błyskawicznego skorzystania z nowej tapety. Szybki dostęp do poszczególnych funkcji programu zapewnia sprawdzona już lista czytelnie pogrupowanych opcji. Znajdują się na niej nie tylko takie oczywistości jak nagrywanie danych na wybranych nośnikach, tworzenie kopii bezpieczeństwa systemu i zawartości pamięci podłączonych urządzeń (w tym tabletów i smartfonów) czy wykonywanie obrazu płyty, ale i szyfrowanie wypalanych nośników z pomocą algorytmu AES-256.
Wyraźnie widać, że udoskonalone zostały moduły służące do przygotowywania płyt z filmami oraz muzyką. Te pierwsze pozwalają wykorzystywać napisy w formacie SRT, te drugie zaś umożliwiają teraz obsługę plików z rozszerzeniem APE, ustawienie pauzy o własnej długości i użycie funkcji mieszania.
Muzyczna mozaika
Nieodłącznym elementem archiwizowania własnej biblioteki utworów audio na płytach CD bądź DVD jest tworzenie okładek. Co prawda Burning Studio ma taką funkcjonalność już od dłuższego czasu, ale dopiero teraz mocno ją zautomatyzowano. Nie dość, że „szesnastka” sama potrafi uzyskać okładki, wykorzystując znaczniki dodane do plików MP3, to jeszcze potrafi rozpoznać nieznane utwory, dopasować do nich grafiki z internetu, po czym, korzystając z tak zdobytych materiałów, stworzyć wyjątkowo oryginalną okładkę mozaikową. Trzeba przyznać – efekt jest świetny. Szkoda jednak, że proces nie jest wystarczająco intuicyjny.
Samo tworzenie okładek nie jest może przesadnie skomplikowane, ale dla mniej zaawansowanych użytkowników zbyt duża liczba dostępnych opcji może okazać się barierą nie do pokonania, szczególnie że nawet automatyczne wyszukiwanie miniatur wymaga najpierw ręcznego załadowania zawartości dysku, a dopiero potem zainicjowania przeszukiwania sieci w celu dobrania pasujących etykiet. Co więcej, proces ten zajmuje sporo czasu, niejednokrotnie powodując chwilowe zawieszenie się programu. Podobnie zresztą dzieje się podczas przeprowadzania authoringu filmów i pokazów slajdów, co gorsza tam dochodzą jeszcze kłopoty z niektórymi kodekami.
Zwiększone bezpieczeństwo
Autorzy Ashampoo Burning Studio 16 mają jeszcze jednego asa w rękawie – jest nim znacznie usprawniona obsługa wyjątkowo trwałych nośników CD i DVD wyprodukowanych w standardzie M-DISC. Płyty te zamiast standardowej warstwy organicznej posiadają znacznie trwalszą i bardziej odporną na utlenianie warstwę ceramiczną. Z uwagi jednak na inną budowę konieczne jest posiadanie odpowiedniej nagrywarki i wykorzystanie wspierającej M-DISC aplikacji.
Użytkownicy cenią aplikację za bogate możliwości, prostotę obsługi, szybkość działania oraz zmiany, które zachodzą w niej z każdą nową odsłoną. I choć „szesnastka” nie przynosi wielkiej rewolucji, i tak stanowi spory krok naprzód – zawiera ponad 500 mniejszych i większych usprawnień, oferuje pełne wsparcie dla Windows 10 (z obsługą przez centrum powiadomień), a także kilka innych funkcjonalnych nowości.
Wyraźnie widać, że udoskonalone zostały moduły służące do przygotowywania płyt z filmami oraz muzyką. Te pierwsze pozwalają wykorzystywać napisy w formacie SRT, te drugie zaś umożliwiają teraz obsługę plików z rozszerzeniem APE, ustawienie pauzy o własnej długości i użycie funkcji mieszania.
Samo tworzenie okładek nie jest może przesadnie skomplikowane, ale dla mniej zaawansowanych użytkowników zbyt duża liczba dostępnych opcji może okazać się barierą nie do pokonania, szczególnie że nawet automatyczne wyszukiwanie miniatur wymaga najpierw ręcznego załadowania zawartości dysku, a dopiero potem zainicjowania przeszukiwania sieci w celu dobrania pasujących etykiet. Co więcej, proces ten zajmuje sporo czasu, niejednokrotnie powodując chwilowe zawieszenie się programu. Podobnie zresztą dzieje się podczas przeprowadzania authoringu filmów i pokazów slajdów, co gorsza tam dochodzą jeszcze kłopoty z niektórymi kodekami.
