Test aparatu Panasonic Lumix DMC-FZ300

Wyposażenie

Aparat ma wygodny korpus z licznymi elementami sterującymi, dającymi dostęp do wielu funkcji. W prawej części znajduje się m.in. kółko wyboru trybów, pokrętło nastaw, przełącznik trybów autofokusa i klasyczny przycisk krzyżowy. Na obiektywie umieszczono dodatkowe dźwignie sekcji, które służą m.in. do ustawiania zoomu i ostrości. Na korpusie jest kilka dodatkowych przycisków, których funkcje można zmieniać według potrzeby.

Aparat ma również bardzo dobry ekran dotykowy, który można ustawić pod dowolnym kątem, a także wizjer elektroniczny OLED. Jest wbudowana lampa błyskowa i stopka dla lampy zewnętrznej. Aparat wyposażono także w interfejs Wi-Fi do łączności z urządzeniami mobilnymi, przesyłania zdjęć na komputer albo do usługi Panasonic Lumix Club.

Możliwości

Aparat udostępnia dwa tryby automatyczne, ponad 20 scen do robienia portretów, krajobrazów, zdjęć nocnych itd., a także kilkadziesiąt filtrów kolorystycznych i dodatkowych efektów (miniatura, zabawka). Dostępne są też tryby półautomatyczne i ręczne. Podczas fotografowania może wyświetlać poziomicę i wskaźnik prześwietlenia, a przy ręcznym ustawianiu ostrości wyświetla powiększenie części kadru i podświetla krawędzie, na których została ustawiona ostrość. Ciekawy jest zestaw zdjęć seryjnych: jest to kilka trybów do 60 kl./s, zdjęcia seryjne 4K, wielokrotna ekspozycja, a także zdjęcia i animacje poklatkowe. Aparat nagrywa filmy Full HD (do 50 kl./s) oraz 4K (25 kl./s).

Jakość zdjęć, jak na kompakt jest bardzo dobra. Jedynym słabym punktem jest poziom szumów, które widać w skali 1:1 nawet przy czułości ISO 100. W słabym świetle są do zaakceptowania przy ISO 800-1600, dlatego w takich warunkach warto robić zdjęcia w trybie półautomatycznym, ograniczając ISO właśnie do takiej wartości.

​​​​​