Mimo rozwoju infrastruktury sieci GSM nadal są w Polsce miejsca, gdzie niedostateczny zasięg uniemożliwia komfortowe prowadzenie rozmów. Gdy telefon służy do surfowania w internecie, słaba siła sygnału GSM powoduje spadek prędkości transmisji danych, spowolnienie wczytywania się stron WWW i wysyłania e-maila z fotkami.
Można temu zaradzić, kupując zewnętrzną antenę wraz z kablami i przejściówkami umożliwiającymi jej podłączenie do telefonu. Taki zestaw w zależności od rodzaju sprzętu kosztuje od 50 do 100 zł.
Konektor – niezbędny
Sprawdź, czy w telefonie jest wejście do podłączenia zewnętrznej anteny. Mają je tylko niektóre komórki. Czasami jest ukryte pod gumową lub plastikową zaślepką. Od tego, czy telefon jest wyposażony w wejście antenowe, zależy wybór rodzaju konektora, który pozwala podłączyć zewnętrzną antenę do komórki.
Konektory przeznaczone do telefonów bez wejścia antenowego przesyłają sygnał GSM na zasadzie indukcji. Działają tym skuteczniej, im mocniej przylegają do obudowy komórki. Umieszcza się je na obudowie telefonu, w pobliżu fabrycznej anteny wewnętrznej. Mogą mieć postać stelażu zakładanego na telefon – wówczas ich kształt jest dostosowany do konkretnego modelu telefonu. Spotyka się też konektory uniwersalne, zaciskowe, a także przylepiane do aparatu za pomocą taśmy z rzepem.
Konektor jest też potrzebny, nawet jeśli telefon ma wejście antenowe. Nie można podłączyć anteny bezpośrednio do komórki. Anteny mają najczęściej końcówkę FME. Spotyka się także urządzenia z zakończeniem SMA. Natomiast rodzaj wejścia antenowego w telefonie zależy od producenta i rzadko jest zgodny z wtyczką antenową. Konektor pełni rolę przejściówki, z jednej strony zakończonej wejściem FME lub SMA (do niego podłączana jest antena), a z drugiej – wtyczką pasującą do wejścia antenowego telefonu. Konektor musi więc być zgodny z konkretnym modelem telefonu.
Wybór anteny
Podstawowym parametrem anteny jest wzmocnienie mierzone w decybelach (dB). Im jest większe, tym lepsza antena i większa poprawa jakości sygnału GSM. Anteny o dużym wzmocnieniu mają też duże gabaryty (patrz ramka poniżej). Do wyboru są dwa rodzaje anten: dookólne, odbierające sygnał z każdego kierunku, oraz kierunkowe, które należy skierować w stronę najbliższej stacji bazowej operatora GSM. Lokalizacja stacji bazowych – na stronie http://btsearch.org. Anteny kierunkowe stosuje się tylko w rozwiązaniach stacjonarnych, np. w domu czy miejscu pracy. Anteny kierunkowe mają duże wzmocnienie – nawet do 16 dB. Montowane są zazwyczaj na zewnątrz budynku.
Anteny dookólne mają zwykle postać pałąka (od kilkunastu centymetrów do kilku metrów) z podstawą magnetyczną pozwalającą przytwierdzić je np. do dachu samochodu. Są też anteny klejone – mocuje się je do płaskiej powierzchni, np. szyby okna.
Wybierając antenę, należy się upewnić, że jej wtyczka pasuje do wejścia antenowego konektora – typ FME lub SMA.
Montaż – bardzo prosty
Wtyczkę anteny należy umieścić w wejściu antenowym konektora. Drugą końcówkę konektora włożyć w gniazdko antenowe telefonu. Jeśli komórka nie ma wejścia antenowego, konektor montowany jest na telefonie w pobliżu anteny wewnętrznej komórki. Po podłączeniu anteny wskaźnik zasięgu w telefonie powinien wskazać poprawę jakości sygnału (w odpowiednim polu widać kilka kresek więcej). Wyposażona w dodatkową antenę komórka nie musi nadawać sygnału GSM z maksymalną mocą, co pozwala ograniczyć pobór energii z akumulatora i wydłużyć czas pracy telefonu.
Anteny i konektory wykorzystane w artykule dostarczyła firma TelForceOne