Commodore 64
Laur najlepiej sprzedającego się komputera w historii od lat 80. należy do Commodore 64. Maszyna wyposażona była w 64 KB pamięci oraz procesor MOS Technology 6510/8500. Kluczową rolę w zaprojektowaniu tego komputera odegrał założyciel i prezes firmy Commodore International, polski emigrant Jacek Trzmiel (Jack Tramiel), który w 1962 roku założył Commodore Business Machines. Firma produkowała kalkulatory, a sławę zdobyła, wypuszczając na rynek serie komputerów osobistych Commodore C64 i Amiga. Po odejściu z Commodore Jacek Trzmiel kupił firmę Atari i przyczynił się do zaprojektowania pierwszego 16-bitowego komputera tej marki, Atari ST, który zdobył popularność wśród grafików oraz twórców muzyki.
Wykrywacz min
Jednym z największych osiągnięć polskiej techniki w czasie drugiej wojny światowej było opracowanie elektrycznego wykrywacza min. Jego prototyp powstał jeszcze przed wojną, a w 1940 roku por. inż. Józef Kosacki odtworzył urządzenie z pamięci i zgłosił je do konkursu przeprowadzanego przez Brytyjczyków. Polskie urządzenie okazało się najskuteczniejsze i skierowano je do produkcji jako Mine Detektor Polish Mark 1. Urządzenie wykorzystywało efekt zakłócenia przepływu prądu w cewkach, pojawiające się w pobliżu metalowych obiektów. Na masową skalę wykorzystano urządzenie jesienią 1942 roku w bitwie pod El Alamain. Wersje rozwojowe polskiego wykrywacza stosowano jeszcze w czasie wojny w Zatoce Perskiej (w roku 1991).
Kolorowy papier fotograficzny
Wśród wynalazków Jana Szczepanika, nazywanego „polskim Edisonem”, był system fotografii kolorowej, opatentowany w Wielkiej Brytanii w 1900 roku. Do odwzorowywania kolorów używano czarno-białych błon małoobrazkowych. Obraz rejestrowano równocześnie na trzech nośnikach za pomocą filtrów w kolorach zielonym, czerwonym i niebieskim. Wyświetlanie obrazu w tych samych barwach po połączeniu dawało kolorowy obraz. Szczepanik w 1915 roku przystosował swój system do zastosowań filmowych. Był to najdoskonalszy ówcześnie mechanizm odwzorowywania kolorów, wyparł go dopiero Technicolor.
Łazik księżycowy
Lunar Roving Vehicle (LRV) to samochód, który towarzyszył księżycowym misjom Apollo 15, 16 i 17. Opracował go Mieczysław Bekker, inżynier wojskowy specjalizujący się w broni pancernej, który po kampanii wrześniowej wstąpił do armii kanadyjskiej, gdzie pracował nad pojazdami terenowymi. Jako uznany ekspert w tej dziedzinie i autor kilku ważnych prac teoretycznych, w których analizował problemy związane z poruszaniem się samochodem poza utwardzonymi drogami, Bekker został ściągnięty do programu Apollo w celu opracowania technologii przemieszczanie się po księżycu. LRV napędzany był silnikiem elektrycznym i rozwijał prędkość 14 km/h. Dzięki niemu astronauci mogli zbierać próbki skał daleko od lądownika.
Motorola SCR-300
Projektantem pierwszej radiostacji plecakowej był Henryk Magnuski, absolwent Politechniki Warszawskiej. Jako pracownik firmy Galvin (od 1947 roku Motoroli) otrzymał od Pentagonu zlecenie zaprojektowania polowej radiostacji przeznaczonej dla piechoty. Zasilany bateriami, ważący 16 kg zestaw, od którego wywodzi się nazwa walkie-talkie, pozwalał na łączność na dystansie ok. 5 km w 48 kanałach komunikacji. Dzięki radiostacji oficerowie piechoty bezpośrednio kierujący walką mogli wzywać wsparcie artyleryjskie oraz komunikować się z czołgami. Bez tej radiostacji nie udałoby się ani lądowanie w Normandii, ani nie powiodłaby się obrona przed niemieckim kontruderzeniem w Ardenach.
