Kluczem do stworzenia udanej panoramy jest odpowiednie przygotowanie zdjęć. Można je zarejestrować aparatem lub smartfonem, pod warunkiem, że ten ma dobrą kamerę. Choć urządzenia mobilne wciąż ustępują cyfrówkom pod względem jakości obrazu, to biorąc pod uwagę, że panorama składa się z wielu zdjęć, różnica będzie mniej widoczna niż w przypadku pojedynczego zdjęcia.
Aby poprawnie zarejestrować materiał do stworzenia panoramy, należy dbać o to, by wszystkie zdjęcia zachodziły na siebie przynajmniej w 20–30 proc. na każdej krawędzi bocznej. Jeśli panorama ma być wykonana z więcej niż jednego rzędu zdjęć, kadry muszą mieć wystarczająco duże fragmenty wspólne także przy połączeniach pionowych. Jeśli jest to możliwe, należy posługiwać się obiektywem szerokokątnym. Najlepsze efekty w przypadku tworzenia panoram dookólnych dają obiektywy typu rybie oko, które mają kąt widzenia 180 st. Dostęp do nich mają przede wszystkim właściciele lustrzanek.
Aby uzyskać najlepszą jakość obrazu i wykonać panoramę kulistą, z obrazem widocznym w każdym kierunku, warto posłużyć się statywem z głowicą panoramiczną, która gwarantuje, że obrót aparatu będzie następował w jednej osi. Efekt działania głowicy można do pewnego stopnia zasymulować przywiązując sznurek do spodu aparatu/smartfona, mocując drugi koniec np. na ziemi i dbając, by każde zdjęcie wykonać przy naciągniętym sznurku. W ten sposób aparat będzie poruszał się po powierzchni sfery. W przypadku panoram wycinkowych utrzymanie aparatu dokładnie w tym samym punkcie nie jest tak ważne.
Technikę łączenia zdjęć można wykorzystać nie tylko do tworzenia panoram. Wykonując serię zdjęć przedstawiających jedną płaszczyznę w zbliżeniu, będziesz mógł stworzyć jeden obraz o rozdzielczości dużo większej, niż pozwala na to matryca aparatu. W takim scenariuszu najlepiej sprawdza się obiektyw długoogniskowy, który pozwoli zarejestrować dużą liczbę szczegółów w każdym fragmencie fotografowanego obszaru.
Panorama ze zdjęć w programie Image Composite Editor
Aplikację Image Composite Editor znajdziesz na stronie Microsoft Research (www.pcformat.pl/u/1885). Program występuje w odmianach 32- i 64-bit. Druga jest znacznie lepsza ze względu na możliwość wykorzystania większej ilości pamięci operacyjnej, co przydaje się przy łączeniu dużych panoram.
Aby można było uruchomić aplikację Image Composite Editor (ICE), niezbędne są biblioteki uruchomieniowe Microsoft Visual C++. Jeśli nie masz ich w systemie, instalator aplikacji uruchomi stronę pobierania. Pobierane są pliki przeznaczone dla różnych odmian Windows – jeśli korzystasz z wersji 64-bit, do instalacji użyj pliku vrcedist_x64.exe, a jeśli używasz wersji 32-bit, uruchom plik o nazwie vrcedist_x86.exe.
Podczas łączenia wielu zdjęć program zapisuje dużą liczbę plików tymczasowych. Jeśli na dysku systemowym masz mało miejsca (bo np. jest to SSD 128 GB), kliknij trybik w prawym górnym narożniku okna programu. Na ekranie opcji naciśnij przycisk Add i wskaż dodatkowy folder na pliki tymczasowe na innym dysku.
