|
Po co zapisywać obrazy dysków
|
- Dariusz Hałas
szef działów SOFTWARE i INTERNET
Obrazy dysków warto zapisywać dla własnego bezpieczeństwa. Awarie się zdarzają, przypadki losowe, kradzieże itp. również. Utrata dysku twardego zawierającego nasze cenne prace, rodzinne zdjęcia i cały nasz dorobek działalności na komputerze to często strata nieodwracalna. Dysk można kupić nowy, ale co z danymi? Oprogramowanie do obrazowania dysku nie tylko chroni dane, wykonując ich kopie zapasowe, ale jest prostsze w obsłudze niż rozwiązania przeznaczone wyłącznie do backupu. Wystarczy przywrócić komputer z zapisanego wcześniej obrazu i odzyskujemy nie tylko dane, ale także kompletną konfigurację – z systemem, aplikacjami, dokumentami itp.
|
Obraz dysku to najczęściej specjalny plik, który zawiera absolutnie wszystkie dane z dysku, z którego powstał. W odróżnieniu od klasycznej kopii danych plik obraz dysku zawiera nie tylko pliki i katalogi, ale także tablicę partycji czy – w przypadku wykonywania obrazu dysku startowego – sektor rozruchowy i inne specjalne dane, zwykle ukryte przed użytkownikiem, umożliwiające pełne przywrócenie systemu po awarii czy kradzieży dysku.
Gdzie wykonywać kopie
Aby zabezpieczenie danych w komputerze, za pomocą obrazów dysków jako kopii zapasowych, miało sens, należy obrazy zapisywać najlepiej na dyskach zewnętrznych, dyskach sieciowych i innych nośnikach, które nie stanowią integralnych składników danego komputera. Dzięki temu w razie kradzieży całego sprzętu nie stracimy tego, co zwykle najcenniejsze – naszych danych.
Testowane przez nas programy – Norton Ghost 15.0 firmy Symantec oraz produkt firmy Acronis o nazwie Acronis True Image Home 2010 – obsługują wiele rodzajów docelowych lokalizacji, na których możemy zapisać kopię ważnych danych. Zarówno Ghost 15, jak i ATI Home 2010 obsługują zewnętrzne dyski USB, serwery FTP (ATI tylko w trybie pasywnym), flashdyski, dyski sieciowe czy nośniki optyczne (także blu-ray).
Co kopiować
Najbezpieczniej wykonać kopię zapasową całego systemu, tzw. pełny backup komputera. Oba testowane programy mają taką funkcję, a ich domyślna konfiguracja została tak przygotowana, że właśnie taka forma zabezpieczenia jest zalecana użytkownikowi po uruchomieniu programu.
W przypadku Ghosta od razu po instalacji automatycznie uruchamia się kreator zadań back-
upu i przywracania, natomiast program Acronisa w oknie głównym ma wyróżnioną funkcję pełnego backupu. Full backup to tylko jedna z możliwości testowanego oprogramowania. W obu programach użytkownik może wybierać między obrazami wybranych dysków, wybranych partycji czy kopiami zapasowymi wybranych folderów i plików. Wygodnym rozwiązaniem zastosowanym w obu produktach jest funkcja zabezpieczająca pliki określonego typu, przy czym kategorie te są określane nie tylko przez rozszerzenie pliku (np. .jpg), ale ogólnie przez jego rodzaj (np. zdjęcie, muzyka, wideo itp.).
Warto zaznaczyć, że podczas wyboru dysków Ghost wyróżnił się pewną przewagą nad produktem Acronisa. W systemie Windows 7 Home Premium (a taki był zainstalowany na laptopie, na którym testowaliśmy programy) program ten podczas definiowania zadania tworzenia obrazu dysku systemowego automatycznie zaznaczył konieczność uwzględnienia w kopii ukrytej, niewielkiej (100 MB) partycji zawierającej systemowe pliki uruchomieniowe (BCD – Boot Configuration Data). W programie Acronisa ukryta partycja była co prawda wyświetlona na liście dostępnych dysków i partycji do wyboru, ale trzeba było ją zaznaczyć.
