Drukowanie przedmiotów ze szkła, ceramiki i stali
W drogich profesjonalnych urządzeniach stosowany jest także proces, który bazuje na sproszkowanych materiałach. Jego zaletą jest możliwość wytwarzania przedmiotów nie tylko z plastiku, ale także z metalu, szkła, ceramiki czy kompozytów przypominających gumę.
Przy zastosowaniu proszku na tacę nakładana jest warstwa surowca, na której za pomocą lasera lub chemicznej substancji wiążącej jest drukowana warstwa kształtu. Po nałożeniu wszystkich warstw z proszku wyciąga się gotowy przedmiot i oczyszcza go odkurzaczem. Najczęściej trzeba go poddać dodatkowej obróbce, np. chemicznej lub cieplnej. Najbardziej pracochłonna jest obróbka stali. Taki przedmiot trzeba najpierw wygrzać w 200 stopniach Celsjusza w celu utwardzenia materiału spajającego, a następnie włożyć do pieca o temperaturze 1100 stopni, po wcześniejszym obsypaniu go sproszkowanym brązem. Na tym etapie nie tylko stapiany jest proszek stalowy, ale także wypalane spoiwo chemiczne, a pory są wypełniane płynnym brązem, co zapewnia wysoką odporność mechaniczną przedmiotu.
Domowe drukarki 3D
1. RepRap
Opensource’owy projekt kilku urządzeń do zastosowań hobbystycznych i edukacyjnych. Można je zbudować samemu, także za pomocą części wydrukowanych na drukarce 3D. Wiele firm oferuje urządzenia opracowane na podstawie tych planów. Cena: 600–2000 dol.
www.reprap.org
2. Cube
Niewielka drukarka 3D do zastosowań domowych. Pozwala tworzyć przedmioty o wymiarach boku do 14 cm. Za pomocą jednego kartridża (50 dol.) można wydrukować ponad 10 rzeczy, typu obudowa do smartfonu. Cena: 1400 dol.
http://cubify.com
3. Replicator
Średniej wielkości domowa drukarka 3D. Można z jej pomocą wydrukować obiekty o wielkości 28x15x15 cm z rozdzielczością dochodzącą do 0,1 mm. Jedna szpula z plastikiem (50 dol.) pozwala na wydrukowanie obiektów o łącznej masie 1 kg. Cena: 2200 dol.
www.makerbot.com
