Nie tylko od rodzaju zastosowanych modułów pamięci zależy, czy będą funkcjonowały poprawnie z wyśrubowanymi parametrami pracy. Nawet jeśli kupisz najlepsze kości, komputer może działać wolniej, niż byś tego oczekiwał. Duże znaczenie ma bowiem zastosowana płyta główna oraz sam procesor. Z uwagi na różnice konstrukcyjne tych podzespołów parametry pamięci są dobierane przez BIOS w zachowawczy sposób, tak by działały zawsze, choć niekoniecznie optymalnie. To dlatego moduły pamięci, nawet te bardzo wysokiej jakości, nigdy nie pracują z najlepszymi ustawieniami bezpośrednio po ich zainstalowaniu w komputerze. Aby zmusić pamięci do funkcjonowania z parametrami, do jakich zostały przeznaczone, trzeba samodzielnie te ustawienia skonfigurować w BIOS-ie. Z naszym poradnikiem nie jest to trudne.
Odczytywanie parametrów pamięci z metryczki umieszczonej na opakowaniu
Zanim rozpoczniesz ustawianie pamięci, musisz poznać jej optymalne parametry. Można je odczytać z metryczki ulokowanej na samych modułach lub na ich opakowaniu. Jeśli moduły były zaopatrzone w metryczkę zawierającą niewystarczającą ilość informacji, dobrze jest skorzystać z programu, który pokaże wszelkie niezbędne do ustawienia pamięci parametry.
Weź w dłoń moduł pamięci. Odszukaj plakietkę znamionową i przepisz z niej następujące wartości.
Jeśli nie wiesz, jak interpretować otrzymane wpisy, przeczytaj ramkę „Jak odczytać metryczkę”
w teście pamięci na stronie 25. Niekiedy plakietka znamionowa jest bardzo uboga w informacje. W takim wypadku niezbędne będzie odczytanie parametrów pamięci bezpośrednio z Windows.
Po zainstalowaniu pamięci w komputerze i uruchomieniu go poczekaj, aż załaduje się system operacyjny. Otwórz przeglądarkę internetową i ze strony http://www.cpuid.com/softwares/cpu-z.html pobierz aplikację CPU-Z. Uruchom ją. Przejdź do zakładki SPD i zapisz wartości pokazane w dwóch ostatnich kolumnach programu JEDEC #2 i XMP-1600. Jeśli program wskaże istnienie profilu XMP, zanotuj także te wskazania (np. Week/Year 40/09).
