Porządek w zdjęciach

W artykule:

• Informacje o nowych funkcjach ułatwiających katalogowanie zdjęć
• Testy wydajnościowe i obciążeniowe programów do katalogowania fotografii
• Porównanie pięciu programów do katalogowania zdjęć

Firmy ACDSee, Adobe, Apple, Corel, Google czy Microsoft mają w swojej ofercie programy, które mają nam zapewnić kapitalny porządek w cyfrowej fotografii czy w ogóle multimediach. Dodatkowo oferują możliwość uwolnienia twórczych talentów i stworzenia efektownych, spersonalizowanych pokazów slajdów, animacji, interaktywnych galerii internetowych, albumów, kalendarzy itp. Jednak nawet najciekawsze wizualnie projekty, które możemy utworzyć z własnych zdjęć za pomocą odpowiedniego programu, nie powinny przesłaniać głównego celu istnienia tych aplikacji – ułatwienia w uporządkowaniu nawet bardzo bogatych zbiorów fotografii.

Nie można odmówić testowanym programom braku narzędzi do katalogowania. Użytkownik ma bardzo dużą swobodę w wyborze metody indeksowania, sortowania, wyszukiwania, tworzenia bazy zdjęć itp., poczynając od ich importu z różnych źródeł, po dostępne metody sortowania i wyszukiwania.

Z ciekawszych funkcji współczesnego oprogramowania do katalogowania warto wymienić funkcję automatycznego rozpoznawania twarzy (4 z 5 testowanych programów ma tę funkcję) czy możliwość przypisania zdjęć do konkretnych miejsc, nie tylko w opisie, ale także przez dodanie poszczególnym fotografiom współrzędnych GPS. Tego typu innowacje ułatwiają porządkowanie zdjęć. Co prawda rozpoznawanie twarzy nie jest w pełni zautomatyzowanym procesem. Każdy z programów wyposażonych w tę funkcję wymagał wsparcia od użytkownika, prosząc go o potwierdzenie osób wykrytych na zdjęciach. Jednak już taki mechanizm jest olbrzymim ułatwieniem. Uporządkowanie zdjęć zawierających twarz określonej osoby za pomocą tradycyjnych metod, np. słów kluczowych, to ogrom pracy. Algorytmy rozpoznawania twarzy bardzo ten proces ułatwiają.

• Dariusz Hałas szef działu SOFTWARE

Mój kontakt z programami do katalogowania fotografii rozpoczął się niemal dekadę temu od nierozwijanego już programu Adobe Photoshop Album – oferował on najprostsze funkcje katalogowania i podstawowej obróbki fotografii, daleko uboższe od interesujących możliwości współczesnych programów. Przesiadka na nowsze rozwiązania była dla mnie jednak o tyle trudna, że zmusiła mnie do ponownego budowania biblioteki zdjęć. Muszę jednak przyznać, że funkcje automatyzujące proces importu, sortujące fotografie np. wg twarzy (polecam!) i przyspieszające proces obróbki zdjęć okazały się warte trudów przesiadki.

• ŁATWY IMPORT Im prostszy proces importu zdjęć do biblioteki danego programu, tym lepiej. Cenna jest także możliwość katalogowania nie tylko cyfrowych fotografii, ale także plików wideo.
• AUTOMATYKA Dobry program pozwala wykonać operacje na zdjęciach już na etapie ich importu. Szczególnie przydatną funkcją jest np. automatyczne korygowanie czerwonych oczu.
• SZYBKI RETUSZ Program katalogujący setki i tysiące fotografii powinien być wyposażony w funkcje umożliwiające szybką poprawę jakości poszczególnych zdjęć zgromadzonych w bibliotece.
• ROZPOZNANIE TWARZY I MIEJSC Program, który dziś nie potrafi automatycznie rozpoznawać twarzy osób znajdujących się na fotografiach, jest po prostu przestarzały. Ta sama uwaga dotyczy odczytu oraz edycji koordynat GPS w pliku zdjęcia.
• PREZENTACJA KOLEKCJI Dobry program ułatwia nie tylko katalogowanie, ale także prezentację wybranych fotografii znajomym. Im więcej wbudowanych typów projektów i predefiniowanych, efektownych szablonów, np. pokazów slajdów, tym lepiej.

Przetestowaliśmy pięć programów do katalogowania zdjęć. Dwa oferowane są bezpłatnie (Google Picasa i Galeria fotografii Windows Live). Pozostałe trzy to programy komercyjne.

Z pierwszym zadaniem – importem fotografii (z dysku zewnętrznego) i wyświetleniem ich w oknie programu – najlepiej poradził sobie program Microsoftu. Odczytał testowy zbiór w niecałe 48 sekund. Dla porównania: kolejnej w tym teście aplikacji – Google Picasa – ten sam proces zajął 6 minut i 50 sekund, a zwycięzca naszego testu – produkt Adobe – „przetrawiał” zbiór zdjęć przez ponad 8 minut. W przypadku ACDSee Photo Managera czas importu był znacznie dłuższy, co jednak wynikało z faktu, że program ten fizycznie kopiował zdjęcia z wskazanego nośnika do folderu biblioteki programu.

Z jednej strony kopiowanie przyspiesza przetwarzanie biblioteki, ale osoby mające zbiory zdjęć na płytach CD/DVD zpewne nie chcą, by podczas indeksowania zawartość płyt była ponownie przegrywana na komputer. Oczywiście funkcję kopiowania zdjęć w trakcie importu można wyłączyć, ale pomiary przeprowadzaliśmy przy standardowej konfiguracji danego programu.

Zdecydowanym liderem szybkości okazał się program Galeria fotografii Windows Live. Za pomocą tego programu zmieniliśmy nazwy 5000 fotografii w niecałe 28 sekund.

Z kolei w teście obrotu takiej samej liczby zdjęć najlepiej poradził sobie drugi bezpłatny program – Google Picasa. Zajęło mu to ponad 17 minut. Jeżeli weźmiemy pod uwagę, że w przypadku programu firmy Corel zdjęcia zostały obrócone po ok. 2 godzinach, można mówić o znacznie większej wydajności w przypadku Picasy.

Programy katalogujące mają też funkcje do korekcji fotografii. Zdecydowanie najlepiej wypadł w tym zadaniu zwycięski program Adobe. Przykładem może być rewelacyjny, znany z profesjonalnej wersji Adobe Photoshop, mechanizm Content Aware Filling, dzięki któremu z łatwością można usuwać nie tylko drobne skazy ze zdjęć, ale też eliminować całe obiekty (np. niechcianą postać, która weszła w kadr).

Ludzi, których chcemy pozostawić na fotografii, łatwo skatalogujemy dzięki funkcji rozpoznawania twarzy. Funkcja ta nie była jednak domeną wyłącznie Photoshop Elements 9. Wyposażono w nią również dwa inne programy (jedynie produkty ACDSee i Corela były jej pozbawione).

W Photoshop Elements zastosowano jednak jeszcze jedno ciekawe i idealne dla domowych użytkowników rozwiązanie – inteligentną analizę zdjęć. Twórcy programu opracowali funkcję, która ma zwolnić (przynajmniej częściowo) użytkownika z samodzielnego wyboru najbardziej udanych zdjęć czy wideoklipów. Słowo „wideoklipów” nie pojawio się tu przypadkiem – zwycięzca testu potrafi katalogować również pliki wideo.

Oprócz rozpoznawania twarzy testowane programy mają wiele innych funkcji ułatwiających porządkowanie zbiorów zdjęć. Fotografie można sortować nie tylko według nazw plików, daty wykonania zdjęcia czy jego wielkości. Praktycznie za pomocą każdego programu można sortować według miejsca wykonania zdjęcia (odczytywane są współrzędne GPS, jeżeli są zapisane w pliku zdjęcia).

Ciekawy sposób na porządkowanie oferuje Photoshop Elements 9. Program standardowo operuje pojęciami, takimi jak: „Ludzie”, „Zdarzenia” czy „Miejsca”. Oczywiście możliwe jest utworzenie dowolnych kategorii tematycznych, w ramach których można grupować katalogowane fotografie.

Funkcje sieciowe, czy też raczej internetowo-społecznościowe wbudowano praktycznie we wszystkie testowane programy. Spodobają się użytkownikom Facebooka, który jest chyba najlepiej obsługiwanym serwisem. Jedynie Google Picasa nie obsługuje go bezpośrednio (co jednak jest zrozumiałe wobec faktu, że Google promuje własne rozwiązanie Picasa Web Albums).

Drugim pod względem popularności serwisem obsługiwanym przez testowane programy jest Flickr. Za pomocą Adobe Photoshop Elements 9 możliwe jest również publikowanie animowanych pokazów slajdów wprost na YouTube.

Z kolei w funkcję przesyłu zdjęć na dowolny serwer FTP wyposażony jest ACDSee Photo Manager.

Przyjęło się uważać, że im więcej pamięci dany program zużywa, tym gorzej. Takie założenie może być słuszne w przypadku stale działających w systemie usług i aplikacji (np. programu antywirusowego), ale duże zużycie pamięci przez testowane programy nie jest wadą, dopóki wykorzystana pamięć nie przeszkadza w działaniu systemu operacyjnego i innych programów uruchomionych w tle. Ponieważ nasza platforma testowa była wyposażona aż w 8 GB RAM, programy miały do dyspozycji naprawdę spory zapas pamięci.

Niestety, z możliwości tej zupełnie nie potrafił skorzystać program Corela. Cóż z tego, że był uruchomiony na komputerze wyposażonym w 8 GB RAM, skoro nawet w najbardziej wymagających zadaniach korzystał z niespełna 400 MB?

Z kolei Google Picasa podczas importowania naszego testowego zestawu zdjęć zaadresował wyłącznie na swoje potrzeby aż 1630 MB pamięci, ale dzięki temu program działał płynnie i okazał się jednym z najszybszych programów na platformę Windows.

Ciekawy jest rezultat programów Adobe i Microsoftu. W obu przypadkach obciążenie nie przekraczało za bardzo 500 MB, a jednocześnie została zachowana płynność działania programu.

Program Adobe Photoshop Elements 9, zwycięzcę naszego testu, można pobrać w wersji próbnej bezpośrednio z witryny producenta www.adobe.com/pl/downloads/.

Po uruchomieniu programu pojawi się na ekranie okno powitalne, z którego wybierz jeden z dwóch modułów programu. Aby dodać nowe zdjęcia do biblioteki, kliknij ORGANIZUJ.

Otworzy się właściwe, puste jeszcze, okno modułu katalogującego zdjęcia. Rozwiń menu Plik, wybierz z niego pozycję Pobierz zdjęcia i wideo, a następnie z kolejnego podmenu wybierz odpowiednie źródło. W naszym przykładzie zaimportujemy zdjęcia z folderu istniejącego na dysku, zaznaczamy więc pozycję Z plików i folderów....

W oknie Pobierz zdjęcia i wideo z plików i folderów wskaż folder, z którego chcesz zaimportować zdjęcia. Zwróć uwagę na pola wyboru widoczne pod listą plików.

Pole Pobierz zdjęcia z podfolderów jest aktywne tylko wtedy, gdy wybrany folder zawiera jeszcze jakieś podfoldery – zaznaczenie tego pola wyboru spowoduje import multimediów także z tych podfolderów.

Pole Automatycznie usuń efekt czerwonych oczu nie wymaga wyjaśnienia – aktywuje ono funkcję redukcji czerwonych oczu na importowanych zdjęciach. Pamiętaj, że włączenie tej funkcji wydłuży czas importu, dlatego lepiej ją stosować dla niewielkich zbiorów importowanych zdjęć. Kolejne pole wyboru, Automatycznie sugeruj stosy zdjęć, aktywuje funkcję inteligentnego sortowania. Po jego zaznaczeniu program od razu spróbuje uszeregować zdjęcia w bibliotece.

Jeżeli importujesz zdjęcia zapisane na nośniku wymiennym (np. na płycie CD/DVD), to w oknie Pobierz zdjęcia i wideo z plików i folderów aktywne będą również pola wyboru Kopiuj pliki podczas importowania i Generuj podglądy. Funkcje realizowane przez te pola wyboru wykluczają się wzajemnie, tzn. jeżeli wybierzesz kopiowanie plików z płyty na dysk podczas importowania, to pole Generuj podglądy będzie nieaktywne. Z kolei funkcja generowania podglądów jest aktywna, gdy importujesz zdjęcia do bazy bez fizycznego kopiowania plików fotografii. Dodatkowo, w momencie gdy generujesz podglądy, wszystkie zdjęcia pobrane z danego nośnika możesz opatrzyć dodatkową etykietą, którą wpisujesz w polu tekstowym widocznym pod polem wyboru Generuj podglądy. Po ewentualnym zaznaczeniu odpowiednich pól wyboru zaznacz pliki w otwartym folderze (np. skrótem [Ctrl]+[A]) i kliknij przycisk Pobierz multimedia. Rozpocznie się import zdjęć do biblioteki.

Chcesz utworzyć fotoalbum albo przygotować ze zdjęć efektowną kartkę? Podpowiemy, jak dotrzeć do projektów w programie Adobe Photoshop Elements 9. W oknie organizera zdjęć wybierz zdjęcia, które chcesz użyć w danym projekcie, następnie kliknij widoczne po prawej stronie polecenie Utwórz.

Zobaczysz listę dostępnych typów projektów. Korzystanie z nich jest bardzo proste – po kliknięciu danego typu projektu wystarczy postępować według wyświetlanych na ekranie wskazówek. Dostępne szablony projektów oraz przejrzyście opracowane kreatory pozwolą uzyskać ciekawy efekt już za pierwszym razem.

Produkt firmy Adobe stanowi najlepsze połączenie łatwości obsługi wymaganej w produktach na rynek konsumencki z możliwościami programu. W istocie mamy w tym przypadku do czynienia z pakietem dwóch programów: narzędziem do porządkowania fotografii oraz rozbudowanym edytorem cyfrowych zdjęć. Program obsługuje wszystkie istotne formaty plików graficznych. Nadaje się także do katalogowania plików wideo. Na uwagę zasługują także liczne dodatki kreatywne ułatwiające tworzenie ciekawych projektów: kalendarzy, fotoalbumów, kartek okolicznościowych itp. Istotne jest też to, że Elements 9 „udźwignął” ciężar testu. Program można wykorzystywać do budowy bazy zawierającej nawet kilkadziesiąt tysięcy wielomegapikselowych fotografii.

PLUSY:

• Funkcje edycyjne
• Bogactwo narzędzi twórczych

MINUSY:

• Wysoka cena

ACDSee Photo Manager to najbardziej zaawansowany pod względem funkcji program w naszym teście i zarazem najbardziej skomplikowany w obsłudze. Podstawowym problemem jest brak oficjalnej polskojęzycznej wersji programu. Co prawda w internecie można znaleźć odrębnie instalowane spolszczenie (swoją drogą całkiem dobre), ale jest to pakiet niewspierany przez producenta i wymagający pewnych zmian w standardowej konfiguracji programu. Bardzo przydatną funkcją przy bogatym zbiorze zdjęć jest możliwość wyszukiwania duplikatów. Analizowana jest wielkość pliku, rozdzielczość itp., program wyświetla wyniki wyszukiwania duplikatów w czytelnej formie i ułatwia decyzję, które egzemplarze duplikatów usunąć zarówno z biblioteki, jak i z dysku.

PLUSY:

• Szybkość przeglądania biblioteki
• Detekcja duplikatów

MINUSY:

• Brak oficjalnej wersji polskojęzycznej

To jeden z najpopularniejszych organizerów fotograficznych świata. Wielka liczba użytkowników Picasy wynika z pewnością z popularności samego Google’a oraz z faktu, że program Picasa udostępniany jest bezpłatnie. Przydatna funkcja wykrywania duplikatów jest standardowo aktywowana już na etapie importowania fotografii do biblioteki. Podobnie jak w przypadku Galerii fotografii Windows Live także Google Picasa nie przenosi i nie kopiuje fizycznie plików z importowanej lokalizacji, lecz jedynie umieszcza w budowanej przez użytkownika bazie zdjęć ich miniatury. Program jest wyposażony w funkcję rozpoznawania twarzy, świetnie się integruje także z serwisem Google Maps, dzięki czemu jest automatycznie wyświetlane miejsce wykonania danego zdjęcia.

PLUSY:

• Łatwe udostępnianie przez albumy online
• Prosta obsługa

MINUSY:

• Niewielka kontrola nad publikacjami online

Jest to składnik pakietu Windows Live Essentials 2011. Instalacja programu trochę trwa, głównie dlatego, że większość składników instalowanego programu jest pobierana z internetu w trakcie instalacji. Wraz z programem instalowany jest w systemie także edytor wideo Windows Live Movie Maker. Po pierwszym uruchomieniu program automatycznie indeksuje wszystkie obrazy oraz pliki wideo znalezione w standardowych folderach Windows (Moje Obrazy, Moje Wideo). Oprócz tego wyświetlane jest okno logowania do usługi Windows Live. Galeria jest programem wystarczającym do katalogowania i dzielenia się zdjęciami przez internet, ale programowi brakuje trochę możliwości edycyjnych, np. nie można edytować formatu RAW.

PLUSY:

• Szybki import
• Rozpoznawanie twarzy

MINUSY:

• Brak obsługi RAW

Program zwraca uwagę estetyczną oprawą graficzną oraz bogatymi możliwościami w zakresie edycji fotografii i tworzenia różnych ciekawych projektów. Cechą wyróżniającą jest możliwość tworzenia zdjęć HDR. Niestety możliwości programu zostały przyćmione problemami z wykonywaniem działań na bogatej bibliotece zdjęć – w teście obrotu 5000 zdjęć program dosłownie zamarł na… 2 godziny. Podczas tej długotrwałej operacji na ekranie nie był widoczny żaden pasek postępu czy jakikolwiek inny element interfejsu, który by pokazywał, ile czasu trzeba poczekać na wynik działania. Prace nad obracaniem fotografii tak go pochłonęły, że przestał reagować na nasze wywołania. Niestety, nie nadaje się do bardzo rozbudowanych zbiorów zdjęć.

PLUSY:

• Dużo projektów
• Rozbudowane funkcje edycyjne

MINUSY:

• Nie radzi sobie z dużymi zbiorami fotografii