Szybszy internet

Domain Name System (DNS) jest internetowym tłumaczem języka ludzkiego na komputerowy. Nazwa strony, np.   www.pcformat.pl, dla komputera nie znaczy nic. Protokół TCP/IP, który umożliwia przepływ informacji w globalnej sieci, nie rozumie słów, tylko cyfry. Dla niego strona PC Formatu to IP 217.74.70 184. Jednak nam łatwiej jest zapamiętać nazwy niż numery.

Plik hosts.txt

W latach 70., na bardzo wczesnym etapie rozwoju internetu, pojawił się mechanizm tłumaczenia nazw serwerów na przypisane im adresy sieciowe. Był to pojedynczy plik hosts.txt przechowywany na serwerze Uniwersytetu Stanforda, skąd kopiowały go inne maszyny. Ten mechanizm szybko przestał wystarczać, bo w latach 80. liczba hostów wzrosła na tyle, że jeden scentralizowany serwer sobie nie radził. Zastąpiono go DNS-em, który w przeciwieństwie do pierwotnego rozwiązania, jest bazą rozproszoną.

Jak działa tłumacz DNS

Wpisujemy adres pcformat.pl. System odgaduje nazwę od końca, czyli sprawdza domenę PL, by się dowiedzieć, gdzie znajduje się serwer z informacjami o naszej narodowej przestrzeni adresowej. W tym celu odpytuje serwer najwyższego poziomu (tzw. DNS root server), który ma zapisane numery IP serwerów obsługujących domeny najwyższego poziomu, czyli COM, ORG, NET itp. oraz domeny narodowe. Serwery najwyższego poziomu kierują do serwera dns.pl, kontrolowanego przez NASK, który przechowuje dane o naszej przestrzeni adresowej. Ten z kolei wskazuje serwer nazw portalu Interia (ns.interia.pl), na którym jest zarejestrowana domena PC Formatu. Ostatni serwer nie odsyła dalej, tylko zwraca adres IP, więc przeglądarka wie, skąd ma wczytać stronę.

Jaki DNS jest najlepszy

Przetwarzaniem zapytań, takich jak opisane wcześniej, zajmuje się serwer DNS dostawcy usług internetowych. Twój komputer lub router sieci domowej otrzymuje jego adres z serwera DHCP wraz z przypisanym twojemu łączu adresem IP. W sieci można znaleźć wiele alternatywnych DNS-ów (OpenDNS www.opendns.com, Hurricane Electric DNS https://dns.he.net, Google DNS https://developers.google.com/speed/public-dns), które w pewnych sytuacjach działają szybciej i oferują dodatkowe funkcje, jakich nie ma w standardowych serwerach operatorów.

Szybsza praca to zasługa mocnych serwerów oraz bardzo dużej pamięci podręcznej z nazwami domen i powiązanymi z nimi adresami IP. Dzięki nim alternatywne serwery DNS nie muszą się za każdym razem łączyć z DNS-ami obsługującymi poszczególne hierarchie domen. Zamiast tego korzystają z własnej, szybkiej pamięci.

Mimo że różnica w szybkości odpowiedzi między szybkim a typowym DNS-em nie jest duża, biorąc pod uwagę, że zapytania są wysyłanie niemal bez przerwy, niewielkie różnice mogą przełożyć się na płynność surfowania. Alternatywne serwery, szczególnie należące do takich gigantów, jak Google, są też odporne na przeciążenia.

Dodatkowe usługi

Aby wybrać DNS dla siebie, trzeba przeprowadzić test prędkości połączeń. Do tego celu doskonale się nadaje bezpłatny program Namebench (http://code.google.com/p/namebench/). W warsztacie obok pokażemy, jak z niego skorzystać. Drugi warsztat pomoże skonfigurować dodatkowe funkcje.

Plik hosts.txt – blokowanie strony

Plik ten jest spadkobiercą pierwotnego systemu tłumaczenia nazw w internecie, mimo że obecnie rządzi DNS. Plik hosts.txt jest obecny w każdym systemie operacyjnym. Można go wykorzystać np. do zablokowania w systemie dostępu do dowolnej strony WWW. W tym celu w Eksploratorze przejdź do lokalizacji C:\Windows\System32\drivers\etc i za pomocą Notatnika otwórz znajdujący się w katalogu plik hosts.txt. Jeśli chcesz zablokować wybraną stronę, na końcu pliku wpisz:
127.0.0.1 www.strona-do zablokowania.pl
Aby wyłączyć blokadę, wystarczy na początku linii wstawić znak #.