Uporządkuj wszystkie kable
|
|
Cena: od 5 zł (100 szt.)
Najprostsze rozwiązanie dostępne niemalże w każdym hipermarkecie, sklepie z komputerami lub z artykułami budowlanymi. Paczka takich opasek kosztuje niewiele, a ich cena jest uzależniona od wielkości samych opasek (możesz kupić wąskie opaski lub bardzo szerokie i bardzo długie jednocześnie). Po zaciśnięciu opasek na wiązce przewodów
nadmiar opaski należy odciąć nożyczkami.
Wadą tego rozwiązania jest to, że przy zmianie ułożenia kabli w wiązce będziesz musiał rozcinać dotychczasowe mocowania, a po wprowadzeniu poprawek trzeba będzie zastosować w ich miejsce nowe opaski. Są to więc taśmy jednorazowego zastosowania.
Cena: 15 zł
Takimi opaskami rzepowymi owija się wiązkę przewodów,
która luźno opada od komputera. Ważne jest oplatanie przewodów co 30–50 cm, dzięki czemu wiązka będzie zwarta, a przewody nie będą się rozchodziły.
Przewody możesz grupować w różnych konfiguracjach i różnych odstępach. Dzięki temu np. blisko komputera możesz stworzyć osobne grupy, które będą się następnie łączyły w jedną grupę główną. Rozwiązanie to jest o tyle elastyczne, że w razie potrzeby przeniesienia urządzeń albo modyfikacji ustawienia podzespołów bez trudu rozepniesz przewody, a później zepniesz je tymi samymi taśmami rzepowymi.
Rozwiązanie przydatne, gdy przewody ciągną się na odległość np.
2 m lub więcej i stanowią przeszkodę w przemieszczaniu mobilnych sprzętów wyposażonych w kółka (krzeseł, wózków itp.). Dzięki takiemu tunelowi przewody mogą pozostać na podłodze. Można po nich chodzić, a nawet jeździć, ponieważ są osłonięte zaokrągloną na górze rynną.
Taki tunel można ustabilizować, przyklejając go do podłogi za pomocą dwustronnej taśmy dołączonej do zestawu. Co więcej, można dostosować jego długość do swoich własnych potrzeb, obcinając go po prostu w dowolnym miejscu nożem tapicerskim. Tunel jest podzielony wewnątrz na trzy oddzielne komory,
dzięki którym można odseparować poszczególne wiązki przewodów.
W sprzedaży są dwa rozwiązania różniące się konstrukcyjnie. Tunel może być rozkładany na dwie części (górną i dolną), które się rozdziela w celu umieszczenia w nich przewodów, a potem z powrotem zamyka. Drugi rodzaj tunelu nie jest rozdzielany – trzeba go od spodu rozciąć, by ułożyć w nim kable.
Wiązkę przewodów owija się takim oplotem, a następnie spina jego krawędzie, które są zakończone zapięciem rzepowym. W ten sposób tworzy się elastyczną rurę, obejmującą i jednocześnie porządkującą wiązkę kabli. Początek i koniec takiego oplotu można dodatkowo obwiązać dołączonymi do zestawu opaskami rzepowymi.
Zaletą takiej osłony jest jej duża rozciągliwość, zatem liczba przewodów w wiązce nie jest ograniczona tak mocno, jak w przypadku elastycznej osłony na kable. Oczywiście długość oplotu należy dostosować do własnych potrzeb, obcinając go np. nożyczkami.
Do układania kabli można też wykorzystać specjalny wąż elastyczny z tworzywa sztucznego:
We wkładaniu przewodów będzie pomocne dołączone do zestawu narzędzie montażowe, znacznie ułatwiające upychanie wiązki kabli w osłonie.
Fabryczna długość osłony jest za duża do wielu zastosowań, ale można ją przyciąć w odpowiednim miejscu. Wadą węża jest niewielka średnica:
ograniczająca liczbę przewodów, które można w nim umieścić.