Usuń zbędne dodatki
Bezpośrednio po zakończeniu instalacji zobaczysz okno główne Revo Uninstaller z domyślnie uaktywnionym trybem Deinstalator, w którym zostaną wyświetlone ikony wszystkich, wykrytych przez program, zainstalowanych w systemie aplikacji. Na pierwszy rzut oka wygląd okna programu Revo Uninstaller przypomina układ panelu sterowania w trybie klasycznym lub okno foldera z Eksploratora Windows. Każda ikona reprezentuje określony program zainstalowany w systemie.
Chcąc usunąć wybrany program z systemu, zaznacz reprezentującą go ikonę, a następnie na poziomym pasku narzędziowym (widocznym ponad obszarem ikon aplikacji) kliknij Odinstaluj.
Pojawi się okienko komunikatu Deinstalator, w którym pada pytanie, czy na pewno chcesz odinstalować program. Kliknij Yes.
Kolejne okno Odinstaluj [+ nazwa_programu] to przykład przewagi Revo Uninstallera nad domyślnym, systemowym modułem deinstalacyjnym. Tutaj do wyboru masz cztery opcje. Pierwsza Wbudowany odinstalowuje program tak jak wbudowany w Windows deinstalator. Kolejna opcja – Bezpieczny – również wykorzystuje deinstalator skojarzony z daną aplikacją (czyli działa tak, jak domyślny moduł deinstalacyjny systemu Windows). Jednak dodatkowo przeszukuje rejestr Windows oraz obszary zajmowane przez program w poszukiwaniu danych, które ewentualnie mogłyby być pozostawione przez instalator, a których usunięcie nie będzie miało żadnych negatywnych skutków dla działania systemu.
Domyślnym trybem deinstalacji w Revo Uninstallerze jest tryb aktywowany opcją Rozszerzony.
W tym trybie oprócz wykorzystania deinstalatora skojarzonego z usuwanym programem Revo wykonuje dokładniejsze niż w trybie bezpiecznym skanowanie ewentualnych pozostałości po aplikacji w rejestrze oraz na dysku twardym. Oprócz folderów aplikacji skanowane są także foldery systemowe, w których są najczęściej przechowywane pozostałości po odinstalowywanych aplikacjach. Ostatni z dostępnych trybów odinstalowywania – aktywowany opcją Zaawansowany – powoduje, że oprócz działań wykonywanych w poprzednio opisanych trybach, w tym przypadku jest wykonywane skanowanie całego komputera pod kątem pozostałości po aplikacji. Tryb ten, mimo niewątpliwej dokładności w usuwaniu wszystkich danych związanych z odinstalowywaną aplikacją, ma tę wadę, że działa najwolniej. Tryb ten może być także wykorzystany do usuwania z systemu aplikacji w wersjach próbnych. Usunięcie to powinno być na tyle skuteczne, by możliwe było w przyszłości ponowne zainstalowanie danego programu w wersji próbnej. Zakładamy, że pozostawiłeś domyślnie zaznaczony tryb Rozszerzony. Kliknij Dalej.
Zaletą Revo Uninstallera jest to, że przed każdą operacją usunięcia programu jest wykonywany punkt przywracania systemu. Dzięki temu, nawet gdyby się okazało, że Revo usunął zbyt dużo danych, co spowodowało niewłaściwe działanie systemu bądź pozostałych programów, możesz przywrócić poprzedni stan, a następnie spróbować łagodniejszej metody deinstalacji. Poczekaj na zakończenie deinstalacji i kliknij Dalej.
Kolejny etap to ponadstandardowe skanowanie systemu w poszukiwaniu pozostałości po usuniętej już aplikacji. Gdy i ten etap się zakończy, kliknij jeszcze raz Dalej. Jeżeli zostaną znalezione jakieś dodatkowe pozostałości, w kolejnym oknie zobaczysz ich listę. Jeżeli nie, program wyświetli odpowiedni komunikat – kliknij Koniec. Aplikacja została odinstalowana.
Na koniec jeszcze podpowiedź. Jak usunąć program, którego ikona wciąż widnieje wśród zestawu zainstalowanych programów, a danej aplikacji faktycznie nie ma już na dysku? Kliknij ikonę prawym przyciskiem myszy i z menu kontekstowego wybierz pozycję Usuń wpis.
Spowoduje to wykasowanie z rejestru systemu (bo tam faktycznie przechowywane są dane o zainstalowanych w systemie aplikacjach) wpisu dotyczącego instalacji danego programu.
Skoro mowa o menu kontekstowym, warto zwrócić uwagę na pozostałe jego pozycje. Przykładowo kliknięcie pozycji Szukaj w Google umożliwia wyszukanie za pomocą najpopularniejszej przeglądarki internetowej dodatkowych informacji na temat danego programu bądź firmy – producenta aplikacji. Inną przydatną pozycją menu kontekstowego jest Ścieżka dostępu. Dzięki niej łatwo możesz zidentyfikować miejsce na dysku twardym, gdzie dany program jest faktycznie zapisany. W sytuacji gdy nazwa reprezentującej dany program ikony jest enigmatyczna (tak jak na ilustracji),
może to być pomocne w ustaleniu właściwej nazwy aplikacji.