Kilka lat temu najważniejsza była pojemność dysku, dlatego kupowało się dyski kilkusetgigabajtowe. Jednak większości osób taka pojemność nie jest potrzebna, zwłaszcza że coraz więcej danych trzyma się w chmurze, a zamiast gromadzić kolekcje utworów muzycznych i filmów, korzysta się z serwisów streamingowych. Właśnie dlatego warto się zainteresować mniej pojemnymi i droższymi, ale za to o wiele szybszymi dyskami SSD, które znacznie przyspieszą komputer i poprawią komfort pracy.
1. Metalowa osłona
Obudowa dysku SSD pomaga m.in. w wymianie ciepła między pamięcią a otoczeniem. Może być wykonana z plastiku lub metalu. Ponieważ pamięci flash zajmują w niej mało miejsca (czasami 1/3), obudowa jest sztucznie powiększona do rozmiarów standardowego dysku 2,5”. Może mieć grubość 9 mm, wtedy pasuje do klasycznych laptopów oraz pecetów. Jeśli ma 7 mm, dysk SSD nadaje się także do ultrabooków. O ile w dyskach talerzowych zdejmowanie obudowy było niebezpieczne, z powodu wielu ruchomych części, o tyle w SSD można to zrobić, choć tego nie polecamy, bo łatwo w ten sposób stracić gwarancję na sprzęt.
2. Kontroler SATA
To jeden z najważniejszych elementów SSD, który znacznie wpływa na jego wydajność. Układ ten komunikuje się z pamięciami flash za pomocą równoległych kanałów, kompresuje i dekompresuje dane oraz optymalizuje pracę dysku w ten sposób, by działał nie tylko szybko, ale też bezawaryjnie. Istnieje wiele typów kontrolerów, np. firmy Samsung i OCZ produkują własne kontrolery, co teoretycznie daje im przewagę nad konkurencją. Intel obecnie używa kontrolerów SandForce, Corsair wybrał układy Link A Media, a Crucial – układy Marvell.
3. Pamięci NAND flash
To jeden z najważniejszych elementów SSD, który znacznie wpływa na jego wydajność. Układ ten komunikuje się z pamięciami flash za pomocą równoległych kanałów, kompresuje i dekompresuje dane oraz optymalizuje pracę dysku w ten sposób, by działał nie tylko szybko, ale też bezawaryjnie. Istnieje wiele typów kontrolerów, np. firmy Samsung i OCZ produkują własne kontrolery, co teoretycznie daje im przewagę nad konkurencją. Intel obecnie używa kontrolerów SandForce, Corsair wybrał układy Link A Media, a Crucial – układy Marvell.
4. Bufor DRAM
Obecnie niemal każdy dysk SSD ma małą pamięć DRAM, która spełnia funkcje bufora. Jest to odpowiednik pamięci podręcznej w dysku twardym i to w niej przetrzymywane są dane, zanim zostaną zapisane w pamięci flash. Tu znajdują się również informacje o zużyciu poszczególnych komórek dysku SSD, zapewniające ich równomierną degradację. Jedynymi dyskami SSD, które nie mają pamięci DRAM, są konstrukcje z kontrolerami SandForce.
5. Złącze zasilania i interfejs danych
Dyski SSD mają zazwyczaj interfejs SATA 3 – taki sam, jak klasyczne dyski twarde. Pozwala on na osiągnięcie szybkości przesyłu danych do 550 MB/s, ale pamięci flash mogłyby pracować jeszcze szybciej. Dlatego niebawem pojawi się interfejs SATA Express, który do przesyłu danych będzie wykorzystywał linie PCI-Express. Zapewni on przepustowość do 16 Gb/s, a wiec niemal trzy razy większą niż obecnie.
Obudowa dysku SSD pomaga m.in. w wymianie ciepła między pamięcią a otoczeniem. Może być wykonana z plastiku lub metalu. Ponieważ pamięci flash zajmują w niej mało miejsca (czasami 1/3), obudowa jest sztucznie powiększona do rozmiarów standardowego dysku 2,5”. Może mieć grubość 9 mm, wtedy pasuje do klasycznych laptopów oraz pecetów. Jeśli ma 7 mm, dysk SSD nadaje się także do ultrabooków. O ile w dyskach talerzowych zdejmowanie obudowy było niebezpieczne, z powodu wielu ruchomych części, o tyle w SSD można to zrobić, choć tego nie polecamy, bo łatwo w ten sposób stracić gwarancję na sprzęt.
