40 cali internetu

PC Format 01/2012

Telewizory LED nie są już taką kosztowną nowością, jak w ubiegłym roku. Obecnie warto rozważyć ich zakup, ale warto wiedzieć, jakie są zalety i wady tych rozwiązań. Sprawdziliśmy to na dwóch znanych 40-calowych modelach firm Sharp i Sony, wyposażonych także w zestaw funkcji sieciowych. ARTUR WYRZYKOWSKI

Oszczędzanie energii

Obaj producenci bardzo dobrze zadbali o to, by telewizory były produktami ekologicznymi. Zastosowanie podświetlenia LED powoduje, że urządzenia mają moc nie wyższą niż 100 W, a przy typowych ustawieniach jest to 50–60 W. Obie firmy deklarują, że omawiane modele 40-calowe pobierają w ciągu roku niemal tyle samo energii, jest to 92-93 kWh. To wartość określona przy użytkowaniu telewizora przez 4 godziny dziennie.

Aby powiększyć możliwości oszczędzania energii, oba telewizory zostały wyposażone w czujnik oświetlenia. Dzięki niemu przy słabszym świetle telewizor może odpowiednio dostosować jasność podświetlenia matrycy. Po pierwsze, obraz jest wtedy mniej jaskrawy i mniej dokuczliwy, a po drugie – oczywiście oszczędzamy energię.

Firma Sony zastosowała jeszcze jeden element, mianowicie czujnik obecności widza przed telewizorem. Działa on na podczerwień. Jeśli przez określony czas nie wykryje ruchu, obraz zostanie wyłączony, a po ustalonym czasie telewizor w ogóle się wyłączy.

Wyposażenie opcjonalne

Niestety, nie wszystko, co jest potrzebne do pełnego wykorzystania możliwości telewizora, znajduje się w pudełku z urządzeniem. Oba modele są telewizorami 3D, ale okulary trzeba kupić osobno. To okulary migawkowe, zatem sporo kosztują – te od Sony 150–400 zł (zależnie od typu), natomiast od Sharpa 215–350 zł.

Inny element, który może się przydać, to kamera do Skype’a, gdyż oba modele mają funkcję rozmów przez internet. Niestety, kamera też nie jest najtańsza, bo ta proponowana przez Sony kosztuje ok. 350 zł, a przez Sharpa jest jeszcze nieco droższa i praktycznie niedostępna w Polsce.

Dodatkowe możliwości

Oprócz wyświetlania obrazu telewizyjnego (również z naziemnej telewizji cyfrowej) oba testowane telewizory mają dodatkowe możliwości. W przypadku Sharpa LE830E warto wspomnieć chociażby o zintegrowanym tunerze satelitarnym (do odbioru programów nie jest potrzebny dodatkowy dekoder).

Z kolei Sony EX720 ma funkcję Picture in Picture, a także Picture and Picture – wyświetlają one dwa obrazy: jeden w drugim lub jeden obok drugiego. Niestety, nie mogą to być obrazy pochodzące z tego samego tunera. Telewizor firmy Sony ma też ciekawą funkcję Track ID – podczas słuchania muzyki można wcisnąć przycisk na pilocie, po czym telewizor rozpozna utwór i wyświetli informacje o nim.

Wbudowany odtwarzacz

Oba testowane telewizory są wyposażone w odtwarzacz pozwalający na wyświetlanie zdjęć i filmów oraz odtwarzanie muzyki z pamięci USB. Po podłączeniu do sieci możliwe jest również odtwarzanie mediów z serwerów DLNA, np. dysków sieciowych albo systemów media center. Niestety, telewizory te nie potrafią uzyskać dostępu np. do katalogu udostępnionego np. przez Windows.

Większym problemem jest jednak brak odtwarzania nowoczesnych formatów. Mimo że telewizor ma możliwość dekodowania H.264, nie widzi na nośniku plików MKV czy MOV, a jedynie starsze kontenery – AVI czy MPG. Bardzo ogranicza to zakres zastosowań odtwarzacza.

Funkcje internetowe

Jeśli chodzi o funkcje związane z internetem, większy ich zestaw oferuje sharp – daje dostęp do YouTube, Daily Motion, Picasa, MeteoConsult i innych serwisów oraz gier. Można jednak odnieść wrażenie, szczególnie w przypadku korzystania z tych zaawansowanych dodatków, że oprogramowanie jest zbyt „ciężkie” jak na możliwości urządzenia, gdyż menu działa niezbyt płynnie.

Sony ma właściwie tylko Facebooka i Twittera, za to funkcje działają bardziej płynnie i są zrealizowane w postaci widżetów, które mogą być wyświetlane obok oglądanego programu. Szkoda jednak, że w sony brakuje dostępu do serwisu YouTube.

telewizor 40” Sharp LE830E