Unikanie tłoku w sieci
Oprócz analizy siły sygnału i zlokalizowania na tej podstawie najlepszego miejsca na postawienie punktu dostępowego trzeba pamiętać jeszcze o jednej istotnej kwestii – otoczeniu. Wszystkie występujące na danym terenie sieci bezprzewodowe mogą się wzajemnie zakłócać. Mogą, ale nie muszą – wszystko zależy od tego, z jakich kanałów korzystają. Problem naświetliliśmy już wykresem C na następnej stronie. Teraz zajmiemy się tematem na przykładzie prezentacji konfiguracji routera bezprzewodowego D-Link DIR-655.
Uruchom przeglądarkę internetową, a następnie wpisz adres IP strony konfiguracyjnej twojego routera. W naszym przykładzie był to adres: 192.168.1.1. (Właściwy adres IP strony konfiguracyjnej odnajdziesz w instrukcji obsługi danego modelu routera). Po obowiązkowym zalogowaniu się w przeglądarce wyświetli się główna strona interfejsu konfiguracyjnego routera. W przypadku routerów D-Link wyświetlana jest strona STATUS.
Aby przejść do ustawień sieci bezprzewodowej, kliknij w poziomym menu konfiguracyjnym pozycję SETUP, a następnie kliknij przycisk Manual Wireless Network Setup. Teoretycznie mógłbyś skorzystać z kreatora wywoływanego przyciskiem Wireless Network Setup Wizard, ale skoro z wyników analizy wynika, że dla aktualnie ustawionego kanału router pracuje w dużym „ścisku” na łączach, warto użyć konfiguracji manualnej.
Na kolejnej stronie musisz odznaczyć pole wyboru Enable Auto Channel Scan, co spowoduje wyłączenie automatycznego przydzielania kanału dla danej sieci, a następnie z rozwijanej listy Wireless Channel wybierz inny niż dotychczasowy kanał. Kieruj się uzyskanymi wynikami skanowania. Odwołując się do naszych przykładowych danych z poprzedniej strony, należałoby ustawić kanał 4, czyli 2427 GHz – CH 4.
Po ustawieniu kanału można jeszcze ustawić jego szerokość. Urządzenia zgodne ze standardem 802.11n potrafią korzystać z kanału o szerokości 40 MHz, zatem warto rozważyć zaznaczenie na rozwijanej liście Channel Width pozycji Auto 20/40 MHz.
Może to (choć nie musi) poprawić działanie sieci. Na tym etapie można zakończyć i zapisać zmiany, klikając przycisk Save Settings. Zachęcamy jednak do zapoznania się z kolejnym warsztatem dotyczącym bardzo ważnej kwestii – zabezpieczenia sieci bezprzewodowej.
Gdzie umieścić router/punkt dostępowy
Dobrym pomysłem, ułatwiającym optymalne rozmieszczenie elementów sieci bezprzewodowej jest naszkicowanie – choćby na zwykłej kartce papieru – układu domu/mieszkania, w którym mamy sieć bezprzewodową. Na takim schemacie warto zaznaczyć, które ściany są nośne (trudniejsze do pokonania przez fale radiowe), gdzie znajdują się potencjalne „zakłócacze” sygnału (jak np. kuchenka mikrofalowa). Podczas pomiarów odnotowuj miejsca, gdzie mimo dużych odległości od punktu dostępowego siła sygnału była największa. Uwzględniając rozmieszczenie wszystkich urządzeń bezprzewodowych, postaraj się znaleźć lokalizację, z której punkt dostępowy będzie miał najłatwiejszą „drogę” dla fal radiowych do poszczególnych odbiorników (komputerów, drukarek Wi-Fi, konsoli itp.).
Zasięg Wi-Fi na większe odległości
Powszechnie dostępne w handlu routery Wi-Fi (802.11a/b/g/n) zapewniają dobrą łączność sieci bezprzewodowej w odległościach nieprzekraczających w praktyce (wewnątrz zabudowań) kilkunastu metrów. Teoretycznie zasięg zapewniany przez sieć Wi-Fi utworzoną z domowej klasy punktu dostępowego/routera Wi-Fi wynosi 50 metrów (ew. maks.
100 m w przypadku standardu 802.11n), ale w rzeczywistości uzyskanie połączenia na taką odległość (bez użycia dodatkowych anten) jest możliwe wyłącznie pod warunkiem, że emisja fal odbywa się w bez zakłóceń w otwartym terenie, nie wewnątrz zabudowań. Jeżeli potrzebujesz łącza Wi-Fi na większą odległość i łączone punkty się nie poruszają (np. zabudowania), rozwiązaniem jest użycie anten kierunkowych przeznaczonych do przesyłania danych w częstotliwości 2,4 GHz. Na przykład za kwotę ok. 40 zł można kupić antenę kierunkową o zysku energetycznym 18 dBi. Oczywiście do połączenia odległych od siebie punktów dostępowych (lub punktu dostępowego z bezprzewodową kartą sieciową, do której podłączysz antenę) potrzebujesz dwóch anten, co niestety podwaja koszt, ale z drugiej strony otrzymujesz wielokrotnie wyższy zasięg – nawet 5–6 kilometrów w otwartym terenie przy braku przeszkód terenowych między łączonymi lokalizacjami.