Przez ostatnie kilka lat jedynymi powszechnie używanymi API (ang. Application Programming Interface – interfejs programowania aplikacji) były kolejne wersje pakietu autorstwa Microsoftu – DirectX. Zmieniło się to po opracowaniu przez AMD nowego interfejsu o nazwie Mantle, który poprawił wydajność kart graficznych Radeon w grach. Było to możliwe, ponieważ Mantle to interfejs niskopoziomowy – zastosowanie go umożliwia uzyskanie znacznie większej kontroli nad sprzętem oraz lepszego wykorzystania mocy podzespołów, a co za tym idzie – większej wydajności. Wadą takiego rozwiązania jest pełna zgodność tylko z jednym rodzajem sprzętu, w tym wypadku z kartami graficznymi opartymi na architekturze Graphics Core Next.
DirectX 12
Bezpośrednią odpowiedzią na pojawienie się Mantle było przedstawienie przez Microsoft własnego niskopoziomowego API – DirectX 12. Nowa wersja ma oferować rozwiązania stosowane przez AMD, zachowując kompatybilność ze wszystkimi rodzajami kart graficznych dostępnych na rynku. Jeszcze kilka lat temu stworzenie niskopoziomowego API działającego na większości kart graficznych dostępnych na rynku było uważane za niemożliwe. Microsoft i producenci sprzętu potwierdzają jednak zgodnie, że udało się to zrobić, ponieważ architektury układów graficznych stosowane przez Intela, Nvidię oraz AMD w ciągu ostatnich lat stały się do siebie bardzo podobne.
Najważniejsze jest jednak to, że do skorzystania z pełni możliwości DirectX 12 nie będzie potrzebna wymiana karty graficznej na nową. Interfejs ten zadziała na niemal wszystkich kartach graficznych, które pojawiły się na rynku w ciągu ostatnich kilku lat. DirectX 12 będzie działać na kartach AMD, Nvidii oraz Intela opartych na architekturach Graphics Core Next, Gen 7.5 oraz Fermi, Kepler i Maxwell.
Jak działaja niskopoziomowe API
Mimo że taki interfejs programistyczny musi być kompatybilny z kartą graficzną, to nie zwiększa bezpośrednio jej wydajności. Powoduje tylko, że do komunikacji z nią potrzebna jest mniejsza część mocy procesora. Dzięki temu więcej zasobów może zostać wykorzystanych w samej grze. Zjawisko to nazywa się zmniejszeniem narzutu sterownika karty graficznej na procesor.
Korzyści z zastosowania niskopoziomowego interfejsu są najbardziej widoczne na konfiguracjach wyposażonych w niezbyt wydajny, ograniczający kartę graficzną procesor. Dzięki niskopoziomowemu API udaje się odzyskać odrobinę jego mocy, karta graficzna rozwija skrzydła, a wydajność całego komputera w grach wzrasta.
Pierwszy benchmark
Jeszcze do niedawna nie był dostępny żaden niezależny i ogólnodostęny test umożliwiający bezpośrednie porównanie dostępnych na rynku API. Co prawda kilka redakcji na świecie mogło wykonać testy, wykorzystując benchmark Star Swarm, jednak jego wersja obsługująca DirectX 12 nie została jeszcze publicznie udostępniona i cały czas znajduje się w fazie testów.
Na początku kwietnia najpopularniejszy benchmark dla graczy, czyli 3DMark, został zaktualizowany o nowy test. API Overhead Test został stworzony przy współpracy Futuremarka z AMD, Intelem, Microsoftem i Nvidią oraz innymi członkami Benchmark Development Program. Test ten porównuje wydajność jednego komputera przy wykorzystaniu różnego rodzaju API.
API Overhead Test nie jest dostępny w darmowym wariancie 3DMark Basic – skorzystać z niego mogą tylko posiadacze licencji 3DMark Advanced oraz 3DMark Professional. Do uruchomienia wszystkich składowych testu potrzebny jest komputer wyposażony w 4 GB pamięci RAM, kartę graficzną kompatybilną z DirectX 11, wyposażoną w co najmniej 1 GB pamięci RAM (to wymóg DirectX 12) i działającą w oparciu o architekturę Graphics Core Next (wymóg Mantle). Komputer musi mieć zainstalowanego Windowsa 10 Technical Preview w wersji Build 10 041 lub nowszej, bo tylko ona umożliwia uruchomienie DirectX 12.
Najważniejsze jest jednak to, że do skorzystania z pełni możliwości DirectX 12 nie będzie potrzebna wymiana karty graficznej na nową. Interfejs ten zadziała na niemal wszystkich kartach graficznych, które pojawiły się na rynku w ciągu ostatnich kilku lat. DirectX 12 będzie działać na kartach AMD, Nvidii oraz Intela opartych na architekturach Graphics Core Next, Gen 7.5 oraz Fermi, Kepler i Maxwell.
Korzyści z zastosowania niskopoziomowego interfejsu są najbardziej widoczne na konfiguracjach wyposażonych w niezbyt wydajny, ograniczający kartę graficzną procesor. Dzięki niskopoziomowemu API udaje się odzyskać odrobinę jego mocy, karta graficzna rozwija skrzydła, a wydajność całego komputera w grach wzrasta.
