Druga młodość

Komputery PC swoją popularność zdobyły między innymi dzięki możliwości łatwej rozbudowy przez wymianę dowolnych podzespołów. Inaczej sprawa wygląda w świecie laptopów, gdzie tylko na niektóre elementy mamy wpływ. Pokażemy, jakie to są komponenty, na jakie można je wymienić, a także w skrócie sposób ich wymiany.

W każdym notebooku można dołożyć nowe moduły pamięci lub je wymienić na pojemniejsze. To rozbudowa dająca zdecydowanie najlepsze efekty, bo współczesne programy mają znaczne wymagania co do pamięci RAM. Bez problemu można też wymienić dysk twardy. Trochę trudniej jest z procesorem, ale wymiana na szybszy model również bywa możliwa. Niektóre komputery przenośne są też przystosowane do instalacji wewnętrznych kart rozszerzeń mini-PCI, w tym np. kart Wi-Fi.

Wymiana niektórych podzespołów może być nawet łatwiejsza niż w komputerze stacjonarnym, a to za sprawą gniazd rozszerzeń PC Card. Można w nich instalować karty sieciowe i Wi-Fi, modemy, dobre karty dźwiękowe, kontrolery USB 2.0 i inne.

Niestety, nie zawsze jest tak dobrze. Ekranu notebooka czy klawiatury nie da się zmienić tak łatwo, jak w komputerze stacjonarnym, bo są to elementy zintegrowane z obudową. To samo zresztą dotyczy pewnych elementów wewnętrznych – płyty głównej i karty graficznej.

Rozbudowa pamięci i wymiana procesora

Starszy notebook, na którym działają współczesne, bardziej pamięciożerne programy, zwykle dostaje zadyszki. Wymiana lub dołożenie kolejnego modułu pamięci znacznie poprawi komfort pracy. Dotyczy to zwłaszcza komputerów, które mają 128–256 MB pamięci, ale i niektóre konfiguracje wyposażone w 512 MB kwalifikują się do rozbudowy (szczególnie gdy korzystasz z wielu aplikacji jednocześnie).

Wybór pamięci

Pamięci do notebooków są produkowane w postaci modułów SO-DIMM, a niekiedy Micro SO-DIMM stosowanych w ultralekkich laptopach. Na każdym z takich modułów mogą się znajdować kości DDR2, starsze DDR, a w jeszcze wcześniejszych konfiguracjach także SDRAM. Musisz dokupić dokładnie takie pamięci, jakie masz w komputerze – najczęściej będzie to DDR lub DDR2 w postaci modułów SO-DIMM.

Jeśli twój notebook nie ma wolnego gniazda pamięci (co można stwierdzić, dostając się do gniazd pamięci lub używając np. programu CPU-Z), pozostaje wymiana zainstalowanej pamięci na bardziej pojemną. Można więc kupić jeden pojemny moduł, np. 1 GB, ale jeśli masz dwa gniazda pamięci, znacznie lepiej nabyć dwa moduły, np. 512 MB. Wynika to z ograniczenia pojemności dla pojedynczego modułu (w bardzo starych laptopach) lub z możliwości trybu dwukanałowego, który zazwyczaj daje kilkuprocentowy wzrost wydajności (w nowszych konstrukcjach).

Dobrze, jeśli pamięć jest „oryginalna”, tzn. dostosowana do konkretnego modelu notebooka, bo komputery przenośne bywają „wybredne” pod tym względem. Można oczywiście kupić moduł niemarkowy, ale wtedy najlepiej przyjść z komputerem do sklepu lub umówić się ze sprzedawcą na ewentualny zwrot. Pamiętaj również, że nie ma sensu dokupować modułów szybszych niż te, które już masz, bo i tak ich prędkość zostanie dostosowana do wolniejszych pamięci.

Wymiana pamięci

Komputery przenośne są dobrze przygotowane na wymianę pamięci, najczęściej mają jeden wolny slot przeznaczony na rozbudowę. Zlokalizowany jest zwykle od spodu obudowy, pod pokrywą przykręconą za pomocą śrubek. Jeśli jest ich kilka, bez obaw możesz odkręcić śrubki mocujące wszystkie pokrywy i znaleźć tę odpowiednią.

Czasami pamięci są zamontowane pod klawiaturą, konieczny może więc być jej demontaż. Niestety, z tym bywa różnie – trzeba odblokować odpowiednie zatrzaski albo odkręcić mocujące ją śrubki, ewentualnie wcześniej zdejmując panel umiejscowiony ponad klawiaturą.

Jeśli dostaniesz się do banków pamięci, nowy moduł możesz zamontować samodzielnie. Wystarczy wsunąć pod kątem pamięć do gniazda, a następnie „położyć” na płycie głównej, by zamknęły się metalowe zatrzaski. W razie problemów szczegółowe informacje na ten temat możesz znaleźć w artykule na dołączonej do numeru płycie CD.