Ekran jak w kinie

Podsumowanie testu

Przetestowaliśmy 8 projektorów w cenach od 1900 do 3100 złotych, niemal wszystkie o rozdzielczości 1024x768. W sprzedaży są jeszcze tańsze modele o rozdzielczości 800x600 (od 1400 zł), jednak przy takich parametrach nawet korzystanie z Windows jest utrudnione. Z kolei modele o lepszych matrycach (1280x1024 czy panoramiczne 1280x800) są zwykle o ok. 1000 zł droższe, choć zdarzają się wyjątki, jakim jest Benq MP730 uwzględniony w naszym teście. Jednak ogólnie można przyjąć, że właśnie modele 1024x768 są obecnie optymalne do podstawowych zastosowań domowych.

Większość przetestowanych urządzeń wykorzystuje technologię DLP, a trzy modele korzystały z technologii 3LCD. W naszym zestawieniu lepiej wypadły te pierwsze, jednak w praktyce różnice nie są aż tak zauważalne.

DLP i LCD w praktyce

Projektory LCD mają relatywnie niski kontrast (300:1), podczas gdy niektóre modele DLP uzyskały niemal trzykrotnie wyższe wyniki (za sprawą dużej jasności, a jednocześnie bardzo głębokiej czerni). Trzeba jednak przy tym dodać, że nawet kontrast na poziomie 300:1 jest dobry do oglądania filmów.

Prawie wszystkie przetestowane urządzenia dobrze radziły sobie z odwzorowaniem kolorów, bo tylko w przypadku dwóch modeli kolory były znacznie zniekształcone (Hitachi CP-RX70, Sanyo PLC-XW56). W przypadku większości modeli nie mieliśmy zastrzeżeń do równomierności podświetlenia (różnice były widoczne jedynie przy bokach obrazu), lecz ponownie dwa modele miały wyraźnie widoczne defekty oświetlenia (Hitachi CP-RX70, Epson EMP-X5).

Sporną kwestię stanowi występowanie efektu tęczy w projektorach DLP, co może wręcz uniemożliwić oglądanie obrazu, a w niektórych przypadkach doprowadzić do bólu głowy (z powodu szybkich zmian wyświetlanego koloru). Taka sytuacja należy jednak do rzadkości, a większości użytkowników taka technika wyświetlania obrazu nie przeszkadza w odbiorze. Trudno ocenić to zjawisko, gdyż zależy od czułości oka i różni się u indywidualnych osób. Nam żaden projektor nie uniemożliwił oglądania obrazu, mogliśmy jedynie stwierdzić obecność efektu tęczy, co zostało uwzględnione jako jeden z defektów obrazu.

Najważniejsze cechy

Zwycięzcami testu okazały się projektory firmy Optoma (modele EP728 i EP7155). Wysoką ocenę zawdzięczają niewielkim zniekształceniom kolorów, wysokiemu kontrastowi, a także brakowi innych defektów obrazu (słaba ostrość czy konwergencja ). Do ich zalet należą niewątpliwie niewielkie gabaryty – są to urządzenia najmniejsze w teście. Taki projektor można bez problemu zabrać ze sobą, co dodatkowo ułatwia dołączona w zestawie torba (większość urządzeń ma ten dodatek). Projektory Optoma mają też najwygodniejszy pilot, który w dodatku jest wyposażony w laserowy wskaźnik.

Konfiguracja i ustawienie niektórych z przetestowanych urządzeń nie było łatwe. W projektorach Sanyo i Acer nie można było uregulować wysokości nóżek (a więc położenia obrazu na ekranie), a kilka innych modeli (Benq MP730, Benq MP622 i Acer XD1250P) nie dawało się poprawnie skalibrować (z użyciem zestawu ColorVision Spyder2 Pro), w celu uzyskania jak najlepszej wierności i temperatury kolorów. Co ciekawe, w tych modelach można było ustawić lepszą jakość barw, zmieniając niektóre parametry w menu. Wadliwe były jedynie ustawienia fabryczne.

Uciążliwe projektory

Każdy projektor ma lampę o mocy około 200 watów, którą trzeba chłodzić. W odróżnieniu od telewizora czy monitora urządzenia te głośno pracują. Większość projektorów w normalnym trybie pracuje głośno, dlatego nie za bardzo się nadają do użytkowania w mniejszych pokojach, gdzie stopień szumu ma znaczenie. Na szczęście prawie każdy (poza Acerem XD1250P) zapewniał ustawienie praktyczniejszego trybu ekonomicznego. Okazuje się, że również w tym trybie występują różnice w emisji dźwięku. Nie są one jednak duże – na ogół wynoszą 1–2 dB. Projektor pracujący w tym trybie nadal jest słyszalny, ale już nie dokuczliwy. Ponadto okazuje się, że w trybie ekonomicznym, przy mniejszej jasności lampy, wierność odwzorowania kolorów się poprawia.

Warto zwrócić uwagę na czas włączania i wyłączania projektora, który również jest dłuższy niż w telewizorze czy monitorze. Ponownie wynika to z konieczności nagrzania i schłodzenia lampy. Najlepiej zaprezentował się pod tym względem Epson EMP-X5, który do pełnej gotowości potrzebował tylko 25 sekund, a wyłączał się w zaledwie 3 sekundy. Na tym polu wyróżnić można również oba projektory Optoma, które włączały się ok. 30 sekund i wyłączały nieco ponad 10 sekund. Najdłużej trwało to w wypadku projektorów Sanyo PLC-XW56 i Acer XD1250P – pierwszy potrzebował na wyłączenie dwóch minut, a model firmy Acer – aż 2,5 minuty. Projektor Sanyo uzyskał także najdłuższy czas przechodzenia w stan gotowości (50 sekund).

Jak widać, projektory mają nie tylko zalety, ale także wady. Świetnie się sprawdzają podczas prezentacji czy oglądania filmów na dużym ekranie, ale trudno wyobrazić sobie, by mogły całkowicie zastąpić telewizor czy monitor.