Możliwości Samsunga są większe, co widać po znacznie bardziej rozbudowanym menu. Pracuje ono w dwóch trybach: zwykłym oraz Q.Menu. To drugie jest uruchamiane osobnym przyciskiem i daje szybki dostęp do rozdzielczości, korekcji ekspozycji, kompensacji oświetlenia tylnego oraz trybu regulacji ostrości. Q.Menu jednak można edytować i zmienić zawarte w nim elementy.
Pełne menu w kamerze Samsunga daje dostęp do ustawień sceny (Noc, Portret, Światło świec itp.), balansu bieli, ustawień przysłony, redukcji szumów, wykrywania twarzy, trybu Super C.Nite (do pracy w słabszym oświetleniu), stabilizacji obrazu itp. Są też dwie interesujące funkcje nagrywania poklatkowego (pojedyncza klatka co 1–30 sekund, ewentualnie z limitem czasowym) albo nagrywania z szybkością 250 lub 500 kl./s (w tym przypadku nie jest dostępny tryb HD). Pracę ułatwia polskie menu.
Nagrania można obejrzeć na telewizorze, wykorzystując połączenie HDMI lub analogowe, oraz na komputerze, podłączając kamerę przez USB. Można też wyjąć kartę pamięci i przełożyć ją do komputera albo odtwarzacza wideo.
Samsung zastosował interesujące rozwiązanie w postaci pamięci flash wbudowanej w aparat, która jednak nie służy do zapisywania danych, lecz przechowuje oprogramowanie IntelliStudio, które jest uruchamiane automatycznie po podłączeniu kamery do portu USB komputera. To duża zaleta, że nie trzeba go instalować w systemie, a jest dostępne zawsze z kamerą.
Jakość nagrań
Sam fakt, że kamery Samsunga oraz Toshiby rejestrują materiały o maksymalnej rozdzielczości odpowiednio 1920x1080 oraz 1440x1080 pikseli, powoduje, że to pierwsze urządzenie teoretycznie powinno zapewniać lepszą jakość obrazu. Jednak w kamerze Samsunga domyślnym i jednocześnie najwyższym trybem pracy jest 1080/50i(SF), w którym obraz jest rejestrowany z przeplotem. Podczas obróbki lub odtwarzania filmu da się usunąć przeplot, ale powoduje to pogorszenie ostrości. Dopiero tryb 1080/25p nagrywany jest bez przeplotu, ale obraz jest mniej płynny.
W przypadku kamery Toshiby obraz jest rejestrowany tylko w trybie progresywnym z szybkością 30 kl./s. Użytkownik nie ma więc problemów związanych z przeplotem. Ponadto zmierzona ostrość obrazu jest lepsza niż w przypadku Samsunga. Jeśli chodzi o wierność odwzorowania barw, balans bieli czy szumy matrycy, obie kamery okazują się bardzo do siebie zbliżone.
Wszystko to dotyczy jednak dobrych warunków oświetleniowych – przy słabszym świetle Samsung okazuje się bez porównania lepszy. Materiał jest ciemny i zaszumiony, ale coś na nim widać. Poza tym dostępne tryby C.Nite i Super C.Nite pozwalają rozjaśnić nagranie. W przypadku kamery Toshiby na ciemniejszych ujęciach praktycznie nic nie widać, a lampa wideo na nic się zdaje. Właściwie nie wiadomo, do czego może się ona przydać, gdyż realny jej zasięg to 20 cm. Samsung lampy wideo nie ma – jest tylko flash wspomagający robienie zdjęć.
Duża różnica
Różnice między dwiema kamerami HD okazują się ogromne – mała Toshiba nie dorównuje Samsungowi. Czy zatem z tańszej kamery nie da się korzystać? Jak najbardziej, ale tylko wtedy, gdy jest to użytkowanie sporadyczne. Trzeba też pamiętać, że przy gorszym oświetleniu filmy będą gorsze albo kamera niczego nie zarejestruje.
Kamera wideo Samsung HMX-R10
cena: 1727 zł
W kamerze Samsunga z najczęściej używanych przycisków można korzystać zarówno za pomocą prawego kciuka, jak i lewej ręki. Wszystkie pozostałe funkcje są aktywowane przez ekran dotykowy.
PLUSY:
- Rozdzielczość 1920x1080
- Zapis danych na karcie pamięci
- Wygodna konstrukcja i obsługa
- Pokaźny zestaw funkcji
- Wbudowane oprogramowanie
MINUSY:
- Domyślne tryby z przeplotem
- Brak lampy doświetlającej
- Mały, 5-krotny zoom optyczny
Kamera wideo Toshiba Camileo P30
cena: 693zł
Kamera Toshiby ma niewiele funkcji, więc zaledwie kilka przycisków w zupełności wystarcza do obsługi.
PLUSY:
- Małe wymiary i waga
- Zapis danych na karcie pamięci
- Dobra jakość nagrań w jasnym świetle
MINUSY:
- Rozdzielczość 1440x1080
- Mało wygodna obsługa
- Mało funkcji dodatkowych
- Bardzo słaba lampa doświetlająca
- Mały, 5-krotny zoom optyczny