Konkurenci LCD i plazmy

Jak działają telewizory projekcyjne – DLP

Telewizory DLP to tzw. telewizory projekcyjne. W technologii DLP (opracowanej przez firmę Texas Instruments, jest też stosowana w projektorach) światło, emitowane np. przez diody LED, jest kierowane na powierzchnię ekranu za pomocą systemu mikroskopijnych luster (jedno lustro na piksel), które mogą odbijać lub rozpraszać wiązkę świetlną. Po odbiciu od lustra światło przechodzi jeszcze przez wirujące kolorowe filtry, które decydują o barwie. Osiągnięty w ten sposób obraz ma dobry kontrast 2000:1 i poprawnie odwzorowuje barwy. Telewizory DLP mają głównie duże przekątne ekranu – od 50 cali wzwyż, a także większe gabaryty niż konkurencyjne rozwiązania oraz ograniczone kąty patrzenia. Sprawdzają się głównie w zastosowaniach profesjonalnych – rzadko występują jako element domowego kina.

Coraz bardziej popularne telewizory LCD i plazmowe obok licznych zalet (m.in. zajmują znacznie mniej miejsca niż odbiorniki kineskopowe i zapewniają wysoką rozdzielczość obrazu) mają też wiele wad. Przykładowo, ekrany LCD cechuje nie najlepszy kontrast i widoczny dla ludzkiego oka czas reakcji. Z kolei telewizory plazmowe pobierają dużo energii i są ciężkie. Mimo że kolejne generacje tych urządzeń mają coraz lepsze parametry, pewnych wad nie uda się wyeliminować. Należą do nich np. niska jasność plazmy, a w ekranach LCD ograniczony kąt, pod którym można oglądać obraz bez pogorszenia się jego kontrastu i kolorystyki.

Producenci telewizorów, patrząc w przyszłość, poszukują nowych technologii w miejsce obecnych rozwiązań. Pierwszą kandydatką jest technologia OLED (Organic Light-Emitting Diode), obecnie wykorzystywana w ekranach do małych urządzeń przenośnych. Następne miejsce w kolejce zajmują ekrany SED, przypominające nieco zasadą działania telewizory kineskopowe. Jest jeszcze telewizor laserowy, który wykorzystuje do tworzenia obrazu wiązki światła w trzech podstawowych kolorach RGB (czerwonym, zielonym, niebieskim).

Stara gwardia

Telewizory LCD i plazmowe przeżywają okres największej popularności. Odbiorniki kineskopowe coraz trudniej kupić, producenci wycofują się z technologii CRT. Wśród telewizorów LCD standardem stały się odbiorniki z kontrastem zbliżonym dla plazmy, 8000:1, oraz częstotliwością odświeżania 100 Hz, a w niektórych modelach – nawet 120 Hz. Zmniejszono także wielkość pojedynczego piksela w panelu ciekłokrystalicznym, co pozwoliło zmieścić większą liczbę świecących punktów na tej samej powierzchni ekranu. Dzięki temu mogły powstać pierwsze telewizory Full HD (rozdzielczość 1920x1080) o przekątnej 32 cale.

Również w plazmach pojedyncze piksele są coraz mniejsze, a rozdzielczość ekranu większa. Przykładowo w serii telewizorów Panasonic Viera odbiorniki o niższej rozdzielczości – HD (1366x768) są produkowane tylko w wielkościach 42 i 50 cali. W matrycach wszystkich większych telewizorów udało się zmieścić liczbę pikseli odpowiadającą rozdzielczości Full HD – 1920x1080 punktów.

TV – rywalizacja

Poprawa parametrów nie jest jedynym celem producentów telewizorów. Trwa wyścig o to, kto zbuduje odbiornik o największej przekątnej. Od dwóch lat wygrywa Panasonic, który w tym roku zaprezentował plazmowy ekran o przekątnej 150 cali (ubiegłoroczny rekordzista miał przekątną 103 cali). Ma on szerokość ponad 335 cm, wysokość 190 cm i rozdzielczość 8,84 mln pikseli. Został zbudowany wyłącznie na potrzeby targów, takich jak CES w Las Vegas. Nawet nie ma nazwy, nie wiadomo też, czy i kiedy trafi do sprzedaży. Sukces Panasonica do tego stopnia pognębił innych wystawców na CES, że usuwali informacje o przekątnych ekranu swoich telewizorów. Przy ogromnych gabarytach urządzenia japońskiej firmy nawet największy na świecie, 108-calowy telewizor LCD firmy Sharp wyglądał mało imponująco.

Równie zacięta rywalizacja toczy się o wyprodukowanie jak najcieńszego wyświetlacza – każdy większy producent ma w ofercie wyświetlacz o grubości poniżej 6 centymetrów. Rekord w tej kategorii należy obecnie do firmy Pionier, która stworzyła prototyp telewizora plazmowego o grubości zaledwie 9 milimetrów. Najcieńszy telewizor LCD – 19 mm grubości – wyprodukowała firma Hitachi.