Monitoring przez sieć

Kamery IP są produktami o bardzo zróżnicowanych parametrach, zastosowaniach, a także cenach. W teście uwzględniliśmy rozwiązania amatorskie, rejestrujące obraz w rozdzielczości przynajmniej HD, czyli 1280x720.

Budowa kamer IP

W porównaniu z kamerami telewizji przemysłowej kamery sieciowe mają więcej funkcji, są bardziej uniwersalne, ale też droższe. Ich stosowanie w dużych systemach może się nie opłacać, ale w domu – jak najbardziej.

Oprócz przetwornika obrazu kamera IP zawiera moduł sieciowy. Ma też miniaturowy serwer mediów strumieniowych, którego zadaniem jest kompresja obrazu i wysłanie go w dowolne miejsce sieci. Jest także wyposażona w serwer WWW służący do konfiguracji kamery przez przeglądarkę i do oglądania obrazu na żywo. Oprócz tego może mieć czujnik ruchu, własne oświetlenie (widzialne lub podczerwone), wbudowany mikrofon, głośnik i wiele innych elementów. Dzięki temu każda kamera IP stanowi w pełni autonomiczne urządzenie.

Zastosowania kamer

Podstawowa klasyfikacja kamer dotyczy instalacji wewnątrz lub na zewnątrz pomieszczeń. Testowane przez nas produkty należą do tej pierwszej grupy, ponieważ nie są odporne na wilgoć, a zakres temperatur ich pracy to 0–40 stopni.

W sprzedaży znajdują się także kamery z głowicą nieruchomą lub ruchomą. Te pierwsze mocuje się na statywie. Za ich pomocą można obserwować tylko określony obszar. Natomiast ruchoma głowica pozwala skierować obiektyw w dowolnym kierunku, a nawet wykonać zbliżenie (jeśli obiektyw ma zoom optyczny). Kamery tego typu są określane skrótem PTZ, który wywodzi się od angielskich nazw funkcji: pan, tilt, zoom (przesunięcie, pochylenie, zbliżenie).

Różne parametry mają kamery do użytku w dzień oraz w nocy. Te pierwsze wykorzystują filtr podczerwieni, dzięki któremu obraz ma kolory zbliżone do naturalnych. W trybie nocnym taki filtr może być wyłączony, kamera zmienia tryb na czarno-biały, a czułość wielokrotnie wzrasta. Obraz może być doświetlony podczerwienią, dzieki czemu jest jeszcze wyraźniejszy.

Cechy kamer

Podstawową cechą kamer jest rodzaj interfejsu sieciowego. Wszystkie kamery IP mają interfejs sieci LAN, jednak w niektórych modelach służy on nie tylko do przesyłu danych, lecz także do zasilania (tzw. funkcja PoE – Power over Ethernet). Nieliczne modele mają dodatkowo interfejs Wi-Fi, dzięki któremu nie trzeba do nich prowadzić kabla sieciowego, ale z kolei muszą być instalowane blisko zasilania.

Ważnym parametrem jest kąt widzenia, który dotyczy kamer z nieruchomą głowicą. Im szerszy kąt, tym kamera „widzi” więcej, ale w niewielkiej odległości. Dlatego takie rozwiązanie sprawdza się w niewielkich pomieszczeniach. Na większych obszarach, gdzie trzeba „sięgnąć” obiektywem nieco dalej, lepszy jest mniejszy kąt widzenia. Droższe kamery mogą mieć wymienne obiektywy, które można instalować w zależności od potrzeb.

Przydatną funkcją jest wykrywanie ruchu. Użytkownik zaznacza na obrazie, które strefy mają być uwzględnione podczas analizy ruchu. Gdy we wskazanym obszarze coś się poruszy, kamera rozpoczyna nagrywanie. Oczywiście, gdy jest całkiem ciemno, funkcja nie działa. Dlatego przydatnym dodatkiem jest lampa podczerwieni, która nie świeci zbyt jasno, ale na tyle skutecznie, by kamera wykryła ruch w ciemności.

Bardzo ważne jest, gdzie kamera zapisuje wideo albo pojedyncze klatki obrazu. Ze względów bezpieczeństwa powinien to być zdalny serwer. Niemal każda kamera może zapisać pliki w folderze udostępnionym przez Windows (w sieci LAN, przez protokół SMB), nagrać i wysłać film na zdalny serwer FTP albo wysłać pojedyncze zdjęcia przez e-mail. Dostępne są również inne sposoby rejestracji, np. na zainstalowanej w kamerze karcie pamięci SD, jednak w przypadku włamania i kradzieży kamery tracimy również całe nagranie.

Cechy dobrej kamerki IP