Czy w zasilaczu są LED-y?
Fizyczne rozmiary komputerowych „elektrowni” są zunifikowane tylko w kwestii szerokości i wysokości (także położenie otworów montażowych jest skodyfikowane). Długość – czy też raczej głębokość – jest sprawą indywidualną, przy czym będzie to co najmniej 140 mm. Trzeba to koniecznie wziąć pod uwagę, gdyż sporo obudów ma raczej skromną przestrzeń na montaż zasilacza. Bo trzeba przy tym pamiętać, że do tej długości trzeba jeszcze doliczyć kable.
Wciąż najpopularniejsze są urządzenia ze stałym okablowaniem. Ich wadą jest to, że i tak niewykorzystane przewody trzeba gdzieś schować. Problem ten został rozwiązany w konstrukcjach całkowicie lub częściowo modularnych, bo po prostu część z wiązek nie jest podłączona. Minusem takiego podejścia są wyższe ceny tak zbudowanych modeli oraz niekiedy konflikt z innym wyposażeniem (stała wiązka byłaby skupiona w jednym miejscu, tu zaś zajęta jest cała ścianka). Standardem stał się oplot ułatwiający prowadzenie kabli, coraz częściej też spotykane są wiązki płaskie.
Kable mogą być różnej długości, w różnej liczbie i z odmiennie usytuowanymi wtyczkami. Bezwzględnie trzeba sprawdzić to w dokumentacji, żeby mieć pewność, że wszystkie elementy peceta da się poprawnie zasilić. Dobrze by było, gdyby np. każda wtyczka PCI Express miała osobne przewody; podobnie ma się sprawa z wtyczkami w układzie 6+2: niech ta dwójka też ma swoje kable. Warto przy tym mieć na uwadze, że niekiedy w zestawie w zasilaczu modularnym jest więcej kabli niż można jednorazowo podłączyć – bez spojrzenia na gniazda w samym urządzeniu się nie obejdzie.
Osoby szukające efektownego wyglądu mogą wybrać zasilacz, którego producent umożliwia zakup wiązek w innym kolorze, z podświetlonymi gniazdami do podłączania okablowania czy diodami LED na wentylatorze. Niektórzy wytwórcy dostarczają oprogramowanie, które nie tylko informuje o parametrach pracy urządzenia, ale umożliwia np. sterowanie obrotami wentylatora. Ostatni krzyk mody w tej dziedzinie to sterowanie głosem.
Wybór dobrego zasilacza nie oznacza konieczności zakupu najdroższego czy najwydajniejszego modelu. Już za niespełna 200 zł można zostać właścicielem urządzenia, które nie będzie zagrożeniem dla komputera, a wręcz przeciwnie. Wybierajmy zatem tak, żeby sprzęt przetrwał więcej niż jedną generację peceta, tym bardziej że często można spotkać wydłużony okres gwarancyjny (rekordziści oferują aż 12 lat). Godni polecenia producenci to alfabetycznie: be quiet!, Chieftec, Cooler Master, Corsair, Delta Electronics, Enermax, EVGA, FSP Technology, Seasonic, SilentiumPC, SilverStone, Super Flower, Thermaltake, XFX.
Zabezpieczenia w zasilaczach
OVP (Over Voltage Protection) – zabezpieczenie przed zbyt wysokim napięciem na liniach wyjściowych; jest wymagane przez normę ATX, aktywuje się, gdy napięcie jest wyższe o 15 proc. w stosunku do wartości nominalnej.
UVP (Under Voltage Protection) – zabezpieczenie przed zbyt niskim napięciem na liniach wyjściowych; może być pominięte.
OCP (Over Current Protection) – zabezpieczenie nadmiarowo-prądowe; jest wymagane przez normę ATX, powoduje wyłączenie zasilacza.
OLP lub OPP (Over Load Protection lub Over Power Protection) – zabezpieczenie przeciążeniowe; wyłącza zasilacz po przekroczeniu sumarycznych limitów obciążenia całego urządzenia.
OTP (Over Temperature Protection) – zabezpieczenie termiczne przed przegraniem zasilacza; jest wymagane przez normę ATX, aktywuje się, gdy temperatura wewnątrz urządzenia przekroczy zadaną wartość progową (może się to zdarzyć podczas przeciążenia czy nieprawidłowej cyrkulacji powietrza).
SCP (Short Circuit Protection) – zabezpieczenie przeciwzwarciowe; nie jest wymagane normą, ale znajdziemy je we wszystkich zasilaczach.
IOVP (Input Over Voltage Protection) i IUVP (Input Under Voltage Protection) – zabezpieczenie przed zbyt wysokim lub zbyt niskim napięciem wejściowym; jest stosowane przede wszystkim w zasilaczach z przełącznikiem napięcia wejściowego 115/230 V.
SIP (Surge and Inrush Protection) – zabezpieczenie przed prądami udarowymi z sieci zasilającej.
NLO (No Load Operation) – zabezpieczenie przed brakiem obciążenia na wyjściu; nie pozwala na załączenie zasilacza w przypadku braku obciążenia.
BOP (Brown-Out Protection) – zabezpieczenie przed spadkami napięcia z sieci zasilającej; ma uchronić przed szkodliwym wpływem na zasilane elementy.
Osoby szukające efektownego wyglądu mogą wybrać zasilacz, którego producent umożliwia zakup wiązek w innym kolorze, z podświetlonymi gniazdami do podłączania okablowania czy diodami LED na wentylatorze. Niektórzy wytwórcy dostarczają oprogramowanie, które nie tylko informuje o parametrach pracy urządzenia, ale umożliwia np. sterowanie obrotami wentylatora. Ostatni krzyk mody w tej dziedzinie to sterowanie głosem.
