Telewizja cyfrowa

Obecnie większość Polaków może już odbierać cyfrową telewizję naziemną, czyli DVB-T  . Oczywiście nie ma przymusu korzystania z niej. Nadal można oglądać kanały analogowe, ale będą one systematycznie wyłączane. Wcześniej czy później zajdzie potrzeba dokupienia przystawki DVB-T albo wymiany telewizora na taki, który będzie potrafił odbierać program zakodowany z użyciem standardu MPEG‑4  .

Oczywiście zupełnie nie dotyczy to abonentów telewizji kablowych, w których standard nadawania programów ustala operator kablówki i ewentualnie oferuje odpowiednie dekodery (cyfrowe, HD, z nagrywarką itp.). Zmiana standardu nie dotyczy również osób korzystających z telewizji satelitarnej.

Telewizja cyfrowa oferuje kilkanaście kanałów. Pierwszy multipleks   , który jest obecnie wyłączony, obejmuje programy TVP1, TVP2, TVP Info, Eska TV, U-TV, ATM Rozrywka oraz Polo TV. Drugi MUX2 zawiera programy, takie jak: Polsat, TVN, TVN7, TV4, TV Puls, TV6 i Polsat Sport News. Trzeci, MUX3, zawiera programy Telewizji Polskiej: TVP1, TVP2, TVP Info, TVP Kultura i TVP Historia. Więcej informacji dotyczących harmonogramu uruchamiania poszczególnych nadajników oraz mapki ich zasięgu można znaleźć na stronie www.emitel.pl.

Wyposażenie przystawki DVB-T

Przystawka do odbioru telewizji cyfrowej, zwana też set-top-boksem lub po prostu tunerem zewnętrznym, jest rodzajem przejściówki konwertującej sygnał cyfrowy z anteny na sygnał „zrozumiały” dla telewizora. Oznacza to, że minimalny zestaw złączy to wejście antenowe oraz wyjście telewizyjne. I rzeczywiście, najprostsze przystawki mają właśnie taki zestaw, przy czym wyjście telewizyjne jest zrealizowane w standardzie SCART (tzw. eurozłącze), gdyż można z niego wyprowadzić zarówno sygnał kompozytowy (CBVS), jak i lepszej jakości komponentowy (RGB).

Jednak domowy sprzęt audio i wideo ma różne wejścia sygnału, czego najlepszym przykładem jest HDMI. W wielu domach są płaskie telewizory, które mają HDMI, ale nie odbierają programu cyfrowego z kompresją MPEG‑4 albo sygnału cyfrowego w ogóle. By zapewnić jak najlepszą jakość DVB-T, przystawka do takiego telewizora powinna mieć właśnie wyjście HDMI. Pozwoli ono podłączyć ją także do dowolnego monitora LCD z wejściem HDMI – w efekcie powstanie niewielki telewizor Full HD za 600 zł.

Kolejnym przykładem nowoczesnego złącza jest cyfrowe wyjście dźwięku S/PDIF. Dzięki niemu przystawkę można podłączyć do wzmacniacza, przesyłając do niego wielokanałowy sygnał audio. Jest to o tyle ważne, że programy DVB-T mogą być nadawane z dźwiękiem w standardzie AC3.

Magnetowid gratis

Niemal wszystkie testowane przystawki DVB-T mają dodatkowe funkcje: możliwość nagrywania programów telewizyjnych na pamięć flash lub dyski zewnętrzne, a także możliwość odtwarzania multimediów z tych pamięci. Dlatego praktycznie każde urządzenie ma port USB – można do niego podłączyć pojemny pendrive, a jeszcze lepiej dysk zewnętrzny. Istotna jest pojemność, ponieważ godzina programu telewizyjnego zajmuje 1-2 GB. Zatem, jeśli wykorzystasz funkcję cyklicznego nagrywania np. godzinnego serialu raz w tygodniu, pendrive o pojemności 8 lub nawet 16 GB szybko się zapełni.

Co ważne, korzystając z cyfrowego programu telewizyjnego EPG można łatwo zaplanować nagrywanie wielu audycji na różnych programach – istotne jest tylko, by nie pokrywały się w czasie. Właśnie dlatego lepiej wykorzystać zewnętrzny dysk USB, który nie będzie stawiał ograniczeń co do pojemności.

Możliwość nagrywania programów wiąże się z jeszcze jedną funkcją, mianowicie time shift. Również w tym przypadku potrzebna jest dołączona pamięć – bez niej funkcja time shift nie działa.

Jeśli chodzi o funkcje odtwarzania multimediów, popularne przystawki DVB-T są dość uniwersalne, ale ustępują rozbudowanym odtwarzaczom, choćby dlatego, że nie mogą odtwarzać plików bezpośrednio z sieci. Mają jednak niezbędne minimum: wyświetlanie zdjęć JPEG, odtwarzanie muzyki w formacie MP3, a także odtwarzanie filmów MPEG‑2, DivX, Xvid, VOB, MOV, MKV itp. Potrafią wyświetlać nawet napisy w filmach.