Test klawiatur dla graczy
PC Format 1/2017
Jeden z graczy streamujących Overwatcha pokazał, że da się grać nawet na podpiętych do kontrolera bananach. My z myślą o zwolennikach rozwiązań bardziej konwencjonalnych wzięliśmy w obroty szesnastkę klawiatur gamingowych. Michał Amielańczyk
W tym wypadku rzeczywiście widać, że producent zjadł zęby na produkcji e-sportowych peryferiów. Chociaż Apex 300 to jedna z tańszych klawiatur SteelSeries, wyróżnia się właściwie w każdym aspekcie. Podstawowy minus modelu, brak mechanicznych klawiszy, jest rekompensowany wykorzystaniem dużych membranowych przycisków o krótszym skoku. Wykonanie całego urządzenia pozwala liczyć, że użyte materiały nie wyrobią się zbyt szybko.
Bogactwo klawiszy dodatkowych (17 dobrze ułożonych przycisków makr plus 2 klawisze przełączające profile) przypadnie do gustu każdemu. Kto lubi tworzyć skróty klawiszowe będzie zadowolony zwłaszcza, że do dodatkowych klawiszy bez problemu można przypisać funkcje systemowe.
Świetne wrażenie robi miłe dla oczu białe, niekiczowate podświetlenie, a podczas długich sesji szybko docenia się dobrą stabilność urządzenia na stole i pokaźną podpórkę zapewniającą odpoczynek nadgarstkom. Minusem są pokaźne rozmiary urządzenia, które nie zmieści się na małym biurku.
PLUSY:
- krótki skok klawiszy
- jasne podświetlenie
- wykonanie
- spore rozmiary
- „zapadająca” się spacja irytuje
Klawiatura spodoba się każdemu graczowi, który nie oczekuje nadmiaru funkcji dodatkowych. Nieobecność klawiszy dodatkowych (i, w konsekwencji, możliwości tworzenia makr w oprogramowaniu) czy brak podpórki mogą niektórych rozczarować.
Model nadrabia chociażby jakością wykonania – metalowa płyta tworząca podstawę w połączeniu z mechanicznymi przełącznikami Kailh pozwala zapomnieć o jakichkolwiek obawach o trwałość urządzenia. Czerwone, lekko pracujące switche o „liniowej” charakterystyce, czyli bez wyraźnego punktu aktywacji, sprawdzą się zwłaszcza podczas strzelania w FPS-ach,
a przed pomyłkami zabezpieczą pełen anti-ghosting i gumowane klawisze.
Jedynym fajerwerkiem jest w tym wypadku podświetlenie w dowolnych kolorach – za pomocą oprogramowania można wybrać dowolną barwę i dopasować intensywność świecenia. Czytelna czcionka i nierażące światło spod klawiszy sprawiają, że z wielokolorowości można korzystać bez ograniczeń, personalizując urządzenie.
PLUSY:
- idealne do gier switche czerwone
- podświetlenie
- brak klawiszy dodatkowych
- brak softu do makr
Z urządzenia Nateca korzysta się bardzo podobnie jak z dwukrotnie droższego Logitecha G105. Klawisze pracują praktycznie tak samo, stawiając przyjemny opór, nie zapadając się
i szybko powracając do pozycji wyjściowej. Niestety ich z pozoru nieznacznie mniejszy rozmiar wymaga przyzwyczajenia, bo łatwo o pomyłki.
Pod kilkoma względami klawiatura nie jest idealna – podpórka powinna być szersza, a przy odrobinie wysiłku udawało się nam znaleźć cztero-
i pięciooklawiszowe kombinacje, przy których dociśnięcie kolejnego przycisku nie było rejestrowane – także w okolicach „gamingowych”, po lewej stronie. Również podświetleniu odrobinę brakuje czytelności – najlepiej pracować z wybranym kolorem czerwonym lub fioletowym, choć nie każdemu będzie to pasować, zwłaszcza że wraz z literami świecą detale na obudowie – nie można tego wyłączyć.
Mimo to RX66 okazał się przyjemnym zaskoczeniem. To przemyślane urządzenie dla graczy, którzy mają nieco bardziej ograniczony budżet.
PLUSY:
- przyjemna praca
- liczne klawisze dodatkowe
- wąska podpórka
- rozmiar klawiszy wymaga przyzwyczajenia
W oczach niektórych klawiatura będzie wyglądać dość tandetnie, ale młodemu graczowi powinna się spodobać. Podpórka pod nadgarstek została dobrze wyprofilowana, dodatkowe klawisze są łatwo dostępne, a mechaniczne klawisze WASD z silikonowymi nakładkami nie pracują na tyle inaczej, by przeszkadzało to w użytkowaniu – a tak jest w innym modelu hybrydowym w teście, czyli Ravcore Hybrid. Jeśli ktoś obawia się o trwałość regularnie ugniatanych klawiszy WASD Bloody B314 może być odpowiednim wyborem. Trudno nam ocenić, na ile ścięte dolne rogi klawiszy minimalizują liczbę pomyłek podczas gry i pisania, ale być może to także dobry patent. Szkoda tylko, że po rozłożeniu nóżek klawiatur przesuwa się po stole już przy lekkich ruchach.
Trudno natomiast mieć zastrzeżenia do podświetlenia – mimo nazbyt fantazyjnej czcionki klawisze są czytelne w ciemności, a diody RGB pozwalają wybrać dowolny kolor dla każdej sekcji.
PLUSY:
- podświetlenie RGB
- mechaniczny WASD, który nie przeszkadza
- kiepska stabilność po rozłożeniu nóżek
