Test myszek dla graczy
PC Format 9/2017
Myszka do grania jak mało które akcesorium wymaga dopasowania do preferencji użytkownika. Produkt idealny dla każdego nie istnieje, ale wybrać odpowiednie narzędzie wirtualnego zniszczenia pomoże nasz test. Przez ostatni miesiąc ugniataliśmy dwanaście popularnych modeli. Michał Amielańczyk
Mysz Logitecha to pod względem wyglądu i gabarytów zdecydowanie najmniej „gamingowe” urządzenie
w teście – dowód na to, że mysz dla gracza nie musi błyskać krwistoczerwonymi lampkami i przerażać nazwą. Niewielkie rozmiary i waga nie będą pasować każdemu graczowi, ale trudno nie docenić wysokiej precyzji i szybkości autorskiego sensora, bezproblemowej pracy oraz dobrego wykonania urządzenia.
Starannie przygotowane funkcjonalne oprogramowanie wynagradza potencjalne braki, jakimi mogą być niewielka liczba dodatkowych przycisków, nieobecność informacji
o aktualnie ustawionym poziomie DPI czy niepowiązane czułości z profilem.
PLUSY:
- wysoka precyzja
- imponująca szybkość bez zakłóceń
- funkcjonalne oprogramowanie
- niewiele dodatkowych przycisków
- brak „zewnętrznej” informacji o poziomie DPI
- małe rozmiary i waga – nie dla każdego
Ta niedroga mysz została wyposażona w doskonały sensor – PMW 3330, bliskiego kuzyna najlepszego na rynku PMW 3360. Znalazło to odzwierciedlenie w świetnej prędkości i precyzji myszy. Pewne braki w jakości wykonania są rekompensowane przez obecność trzeciego przycisku pod kciukiem oraz całkiem wygodnej, nietypowej podpórki po lewej stronie.
Co ciekawe, przez dłuższą chwilę sądziliśmy, że podświetlenie myszy uległo awarii – dopiero potem okazało się, że problemy z jego zmianą to sprawka kiepskiego oprogramowania, w którym źle działa przywracanie ustawień domyślnych i przełączanie trybów obłożenia klawiszy.
PLUSY:
- praktycznie wzorcowa precyzja
- wysokie prędkości bez zakłóceń
- całkiem komfortowa w użytku
- oprogramowanie nie działa jak należy
- jakość wykonania – luźna rolka, po ściśnięciu boku wciskają się przyciski
Symetryczne urządzenie Roccata rozczarowało nas działaniem sensora – nie do końca precyzyjnego, mającego problemy ze zbyt dużymi prędkościami. Jitter pojawia się już przy 800 DPI, a przy gwałtownych ruchach Kovie zdarza się rejestrować „widmowe ruchy”, np. szarpnięcie ręką z góry na dół, choć dłoń ruszała się tylko od lewej do prawej. Gryzonia docenią więc raczej fani gier strategicznych i MMO – tym bardziej, że dodatkowych przycisków myszy (i kombinacji klawiszy) nie brakuje. Urządzenie robi wrażenie jakością wykonania i, podobnie jak w wypadku klawiatur firmy, bezkonkurencyjnym oprogramowaniem pozwalającą dopracować zapisywane w pamięci profile.
PLUSY:
- przyciski dodatkowe z modyfikatorami
- doskonała jakość wykonania
- rewelacyjne oprogramowanie
- precyzja sensora nie powala na tle konkurencyjnych modeli
- przy zbyt szybkich ruchach mysz „głupieje”
Niska pozycja tej kultowej niemalże myszy wynika z braku wodotrysków, którymi może pochwalić się konkurencja. Najbardziej doskwiera niedobór przycisków, w tym tego do zmiany DPI (przyciski boczne pełnią raczej inną rolę), a estetów rozczaruje czysto dekoracyjne podświetlenie w tylko jednym kolorze. Powyższych braków nie ma droższy
o 100 zł DeathAdder Elite.
„Goły” DeathAdder jest jednak doskonałym wyborem dla tych, którzy od dodatków wolą precyzyjny, szybki sensor, dobrą jakość wykonania
i wybitnie komfortową budowę. Nie bez przyczyny została ona skopiowana
w Bloody AL90 oraz, w nieco mniejszym stopniu, Gigabyte XM300.
PLUSY:
- bardzo precyzyjna i szybka
- imponuje jakością wykonania
- wyjątkowo komfortowy kształt obudowy
- brak przycisku do zmiany DPI
- jednokolorowe podświetlenie to tylko dekoracja
- sterownik wymaga rejestracji i działania w tle
