Podsumowanie testu
W naszej redakcji testowaliśmy 18 pakietów zabezpieczających opracowanych przez 11 producentów tego typu oprogramowania. Do testów wybraliśmy pakiety kompleksowe – co najmniej klasy internet security (antywirus+zapora+antyspam itp.). Uważni czytelnicy dostrzegą z pewnością, że zamieszczone na tej stronie wykresy dotyczą 11 antywirusów.
Wynika to stąd, że laboratorium AV-Comparatives, którego dane publikujemy testowało skanery antywirusowe, jednak w istocie sam moduł antywirusowy jest taki sam w programie antywirusowym. jak też w pakiecie internet security danego producenta. Tym samym skuteczność wykazaną w syntetycznym teście modułu antywirusowego można odnieść również do skuteczności modułu antywirusowego w pakiecie internet security tego samego producenta.
Składniki oceny
W naszym teście niemal równą wagę przyjęliśmy dla wyników testów skuteczności w wykrywaniu i eliminacji złośliwego kodu oraz dla funkcjonalności testowanych programów (odpowiednio 38 i 36 procent oceny ogólnej). Kolejnym czynnikiem, na który zwracaliśmy uwagę, było obciążenie komputera (pamięci oraz procesora) przez dany pakiet. Pomiary obciążenia systemu oraz ocena stabilności stanowiły 16 procent oceny ogólnej. Oznacza to, że w naszym teście wygrał produkt, który przy jak największej funkcjonalności oferował najlepsze wyniki testów i jednocześnie w najmniejszym stopniu obciążał komputer. Ważne jest połączenie tych trzech składników. Jeżeli ktoś chciałby dokonać wyboru wyłącznie na podstawie wyników testów skuteczności neutralizacji zagrożeń, wtedy najlepszymi produktami okazałyby się programy firmy BitDefender.
Z kolei, gdy podstawowym kryterium byłaby funkcjonalność (jak najwięcej funkcji), należałoby wybrać pakiet Panda Global Security 2011, a gdyby np. szukać programu, który w najmniejszym stopniu obciążałby pamięć RAM komputera (co ma bardzo duże znaczenie dla komputerów wyposażonych np. w 512 i mniej MB pamięci), a wszelkie dodatki jak backup, czy kontrola rodzicielska są nieistotne, wtedy wygrywa ESET SmartSecurity 4.2.
Złych produktów nie ma
Żaden z pakietów nie wykazał się cechami, które nakazywały by nam zdecydowanie odradzić jego stosowanie. Nawet najsłabszy w naszym teście pakiet mało znanej firmy Webroot (to również producent całkiem dobrze znanego Spy Sweepera – programu antyszpiegowskiego) jest skutecznym pakietem, zaś jego niższa od pozostałych ocena (wciąż dobra!) wynika z fałszywych alarmów i braku polskiej wersji.
Który program antywirusowy najlepiej zabezpiecza przed podejrzanymi aplikacjami
Test opracowany i wykonany przez laboratorium AV-Comparatives. W teście tym mierzono skuteczność wykrywania tzw. potencjalnie niechcianych programów. Próbka testowa liczyła 82036 przykładów tego typu oprogramowania, czyli różnych adware’ów, spyware, tzw. rogueware (np. fałszywe antywirusy wymuszające opłaty za wyleczenie), keyloggerów itp.
Jak sprawne i szybkie są programy antywirusowe
Test przeprowadzony przez specjalistyczne niezależne laboratorium AV-Comparatives. Zadaniem testowanych programów było poprawne rozpoznanie złośliwego oprogramowania w trakcie wykonywania tzw. skanowania na żądanie (procesu skanowania wywołanego przez użytkownika). Pula złośliwego oprogramowania obejmowała 403 543 próbek szkodliwego kodu różnego typu. Testy szybkości skanowania wykonane zostały na komputerach pracujących pod kontrolą systemu operacyjnego Windows XP SP3 i wyposażonych w procesor Intel Core 2 Duo E8200/2.83 GHz, 2 GB RAM i dyski SATA II.
Skuteczność blokowania zagrożeń z internetu
Test dynamiczny to test polegający na sprawdzeniu na ile skutecznie dane rozwiązanie chroni komputer podłączony bezpośrednio do internetu. Można uznać, że test ten jest najbliższy rzeczywistemu wykorzystaniu produktów zabezpieczających. Kiedy przygotowywaliśmy ten materiał nie był znany jeszcze finalny raport dotyczący badania dynamicznego (jego publikacja przewidziana jest w lipcu br.), ale na witrynie AV-Comparatives opublikowano cząstkowe rezultaty badań przeprowadzonych w marcu br. Każdy produkt (określono jedynie nazwy producentów) zainstalowano na odrębnym komputerze, każda z maszyn została podłączona do internetu i miała swój własny adres IP.