W artykule:
- Rodzaje tunerów DVB-T
- Wyposażenie urządzeń
- Wyniki testu przystawek STB oraz tunerów USB
- Opisy najlepszych urządzeń
- Tabele z wynikami testów
Najwygodniejszym rozwiązaniem do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej jest telewizor z wbudowanym tunerem DVB-T MPEG4 (lub monitor z takim tunerem – sporą gamę takich modeli ma firma LG). Cały system odbioru jest zintegrowany w jednym urządzeniu, użytkownik posługuje się tylko jednym pilotem i nawet może nie zauważyć, czy odbiera kanał analogowy czy cyfrowy.
Jednak zakup nowego telewizora to spory wydatek, do którego trudno przekonać posiadaczy starszych, ale wciąż dobrze działających telewizorów LCD i plazmowych. Wcale nie muszą wyrzucać działającego sprzętu i wydawać kilku tysięcy złotych na nowy model – wystarczy dokupić sam tuner.
Rodzaje tunerów
W sklepach jest mnóstwo niedrogich przystawek DVB-T, które można podłączyć do dowolnego telewizora. Określane są one nazwą tunerów, dekoderów lub przystawek STB (Set Top Box) i kosztują zwykle około 100 złotych.
Posiadacze komputerów mogą odbierać telewizję cyfrową na kilka sposobów. Najtańszym rozwiązaniem jest zakup miniaturowego tunera podłączanego do portu USB. Wygląda on jak pamięć przenośna typu pendrive, a ceny urządzeń tego typu zaczynają się już od 50 złotych.
Osoby, które mają monitor, mogą także wykorzystać przystawkę STB, taką samą jak do telewizora. Można ją podłączyć do wejścia HDMI lub DVI monitora, co pozwala oglądać telewizję bez włączania komputera. Oczywiście, w porównaniu z tunerami USB tracimy część możliwości, np. nagrywanie programów na dysku komputera.
Możliwości połączeń
Praktycznie wszystkie przystawki STB mają wyjście HDMI, które trzeba wykorzystać do połączenia z telewizorem lub monitorem. Zapewnia ono najlepszą jakość obrazu oraz możliwość oglądania cyfrowych kanałów w rozdzielczości HD.
Starsze telewizory kineskopowe nie mają gniazda HDMI. W takiej sytuacji należy wykorzystać analogowe złącze SCART (tzw. eurozłącze). Przystawki STB również je mają, a w dodatku pozwalają wybrać standard RGB (zapewnia lepszą jakość, ale nie działa w tanich telewizorach) oraz tzw. kompozyt (jest akceptowany przez wszystkie telewizory).
Przystawkę STB można też podłączyć do systemu audio, wykorzystując analogowe lub cyfrowe wyjście dźwięku. W ten sposób, oprócz lepszego brzmienia, zyskujemy także możliwość odtwarzania filmów ze ścieżkami dźwiękowymi DTS (bezpośrednio z portu USB przystawki) – bez cyfrowego połączenia z wieżą audio byłoby słychać tylko ciszę.
W przypadku tunerów USB podłączenie jest proste. Wystarczy zainstalować oprogramowanie, a następnie podłączyć tuner do dowolnego portu USB komputera. W najtańszych tunerach może być konieczne pobranie sterownika i aplikacji ze strony producenta.
Do oglądania telewizji można wykorzystać różne programy, np. Windows Media Center – wtedy wymagana jest tylko instalacja sterowników do urządzenia.
Wyposażenie
Warto jeszcze wspomnieć o dodatkach sprzedawanych wraz z tunerami USB i przystawkami STB. W przypadku tych pierwszych oprócz płyty CD oraz instrukcji często znajduje się mała antenka, a także pilot zdalnego sterowania. Oba te elementy mają ograniczoną użyteczność. Antena zwykle jest za mała, by zapewnić dobry odbiór (chyba, że ktoś mieszka przy nadajniku telewizyjnym). W przypadku tunerów USB pilot też jest w zasadzie zbędny, bo wygodne sterowanie pracą tunera oraz dołączonego oprogramowania zapewnia klawiatura i mysz.
W przypadku przystawek STB obowiązkowym elementem wyposażenia jest zasilacz, a także pilot zdalnego sterowania. Ten ostatni jest o tyle ważny, że przystawka jest podłączana do telewizora, a widz siedzi kilka metrów od niego. Zatem wygodny pilot to podstawa – podczas zakupu warto zwrócić na to uwagę. Niestety, kabel do połączenia z telewizorem praktycznie zawsze trzeba dokupić osobno.