Wysoka rozdzielczość

W sklepach naprawdę jest w czym wybierać – samych monitorów Full HD, czyli o rozdzielczości 1920x1080 jest ponad pół tysiąca! Bez problemu znajdziesz więc monitor, który będzie ci dobrze służył. Doradzimy, na co zwrócić uwagę w tym gąszczu produktów, aby wybrać takie urządzenie, które najlepiej będzie odpowiadało twoim potrzebom.

Przekątna i rozdzielczość

Pierwsza i najważniejsza decyzja dotyczy przekątnej monitora, czyli jego wielkości. Wielkość ekranu warto dopasować do zastosowań komputera – prace biurowe można wykonywać na niewielkim ekranie, ale gry czy filmy lepiej wyglądają na większym. Optymalnym rozwiązaniem jest przekątna od 19 do 24 cali.

Pamiętaj! Przed kupnem wybranego modelu sprawdź, czy zmieści się na twoim biurku. Trochę miejsca zaoszczędzisz, montując monitor na ścianie. W tym celu z tyłu obudowy musi mieć otwory montażowe w standardzie VESA.

Jeśli chodzi o rozdzielczość, wybór jest ograniczony, bo niemal wszystkie nowe monitory to konstrukcje Full HD, czyli o rozdzielczości 1920x1080 pikseli. Warto jednak pamiętać, że nowoczesne gry uruchamiane w takiej rozdzielczości wymagają wydajnej karty graficznej – na słabej nie będą działały płynnie. Wtedy rozwiązaniem jest zmiana rozdzielczości gier poniżej trybu Full HD, co będzie się wiązało ze spadkiem jakości obrazu (dzieje się tak zawsze, gdy monitor LCD musi wyświetlić obraz o rozdzielczości niższej niż nominalna rozdzielczość matrycy). Jeśli dużo grasz, a nie stać cię na wydajną kartę graficzną, lepiej kupić monitor o mniejszej rozdzielczości – 1366x768.

Złącza i dodatki

Sprawdź, jakie złącza ma twoja karta graficzna. Większość kart ma co najmniej jedno wyjście D-Sub (albo można je uzyskać za pomocą przejściówki). Niemal każdy monitor ma również takie wejście. Lepszą jakość obrazu zapewniają jednak złącza cyfrowe, takie jak DVI czy HDMI, obecne na każdej współczesnej karcie. Niestety, część monitorów, zwłaszcza tych najtańszych, nie ma żadnego wejścia cyfrowego. Lepiej takich rozwiązań unikać i wybierać tyko wśród modeli ze złączem cyfrowym.

Przed zakupem monitora warto się upewnić, czy w zestawie jest kabel, którego będziesz używać (DVI, HDMI). W zestawie często dołączany jest tylko najtańszy D-Sub, natomiast kabel cyfrowy trzeba osobno dokupić. Jeśli dowiesz się o tym zawczasu, będziesz mógł nabyć brakujący kabel wraz z monitorem, by oszczędzić sobie poszukiwań.

Rodzaje matryc

Monitory mają kilka różnych rodzajów matryc LCD. Najbardziej popularną odmianą są matryce typu TN. Ich zalety to niska cena i krótki czas reakcji (lepsze wyświetlanie dynamicznego obrazu). Niestety, panele te mają kilka wad, przede wszystkim wąskie kąty widzenia, zwłaszcza z góry i z dołu, niezbyt dużą dokładność odwzorowania kolorów, a także bardzo jasną czerń, która uniemożliwia uzyskanie dużego kontrastu.

W ostatnich miesiącach coraz większą popularność zyskują matryce typu IPS, które stają się coraz tańsze. Ich zalety to wierniejsze odwzorowywanie kolorów, zdecydowanie lepsze kąty widzenia, a także głębsza czerń. W porównaniu z matrycami TN mają wadę w postaci dłuższego czasu reakcji, przez co teoretycznie bardziej widać efekt smużenia, ale w praktyce trudno to potwierdzić.

Trzecia grupa matryc to MVA (wraz z licznymi odmianami S-MVA, P-MVA) oraz PVA. Mają one wiele cech wspólnych z technologiami TN i IPS: dobre kąty widzenia, wierne odwzorowanie kolorów, głęboką czerń i relatywnie krótki czas reakcji. Wadą jest wysoka cena, przez co monitory tego typu są najmniej popularne – w sklepach jest zaledwie kilkanaście konstrukcji Full HD tego typu.

W praktyce często się jednak okazuje, że dobry monitor z matrycą TN zapewnia lepszą jakość obrazu niż tańsze wersje monitorów z matrycą IPS.

Możliwości regulacji

Przeciętny monitor umożliwia dostosowanie pozycji ekranu tylko poprzez jego pochylenie o kilkanaście stopni do przodu lub do tyłu. Ma to duże znaczenie przy wąskich kątach widzenia, bo obraz widziany lekko z góry lub z dołu wygląda zupełnie inaczej niż powinien. Ustawienie monitora pod odpowiednim kątem jest jedyną metodą uzyskania optymalnego obrazu.

Są jednak konstrukcje znacznie lepsze, na wysokiej nóżce o regulowanej wysokości. Umożliwia ona ustalenie takiej pozycji ekranu, która jest najbardziej ergonomiczna dla użytkownika (górna krawędź ekranu powinna być na wysokości oczu). Natomiast osoby dużo czytające na ekranie docenią możliwość obracania panelu do pozycji pionowej (tzw. pivot). W tym ostatnim przypadku potrzebny jest dodatkowy program, który odwróci obraz o 90 stopni, lub aktywowane odpowiednie funkcje w sterowniku karty graficznej.

Monitory różnią się także pod względem możliwości regulacji samych parametrów obrazu. Większości osób wystarczą podstawowe regulacje (jasność, kontrast, składowe RGB). W poważniejszych zadaniach, np. opracowywaniu zdjęć czy filmów, lepiej się sprawdzają monitory, w których można dokładnie regulować temperaturę barwową i współczynnik gamma.

Warto także wspomnieć o tym, że część monitorów ma program zastępujący niezbyt wygodne menu ekranowe. Pozwala on na ustawianie jakości obrazu bezpośrednio z Windows. Do działania takiego programu wymagane jest jednak połączenie z kartą graficzną za pośrednictwem cyfrowego złącza.