Sieć bardziej prywatna

VPN A STREAMING

W przypadku bezpłatnych VPN-ów problemem są zarówno niskie limity szybkości transferu, jak i ilość danych. Dlatego jeśli chcesz mieć na przykład dostęp do amerykańskiego Netfliksa, niezbędny będzie płatny VPN. I to taki, który nie będzie miał limitów, a do tego pozwoli wybrać serwer w kraju, na którym ci zależy.

VPN W ROUTERZE

Zaletą takiego mechanizmu jest to, że przez VPN będzie przechodził cały ruch z sieci lokalnej. Nie trzeba więc konfigurować osobno wszystkich komputerów i smartfonów, do tego ochroną będą objęte inteligentne telewizory czy konsole. Wadą zaś to, że przez VPN będzie przechodził cały ruch z sieci lokalnej. Co oznacza choćby zauważalnie wyższe opóźnienia w grach sieciowych. Do tego szyfrowanie danych wymaga dość wydajnego procesora lub specjalnych układów. Te drugie spotyka się w zasadzie tylko w (drogich) urządzeniach biznesowych. To zaś oznacza, że w warunkach domowych trzeba się liczyć nie tylko z dość skomplikowaną konfiguracją routera, ale także z niezbyt wysokimi transferami. Jak niskimi? Podczas testów redakcyjnych topowy router sprzed pięciu lat, z zainstalowanym DD-WRT, pozwalał na osiągnięcie zaledwie 8 Mb/s… Innymi słowy: zwykle lepiej jednak skonfigurować VPN-a na każdym urządzeniu osobno.

VPN A EMIGRACJA

Teoretycznie wystarczy, by VPN miał przynajmniej jeden serwer w kraju, do którego chcesz „emigrować”. Ale im będzie ich więcej, tym mniejsze jest ryzyko, że będziesz musiał na dłużej wrócić z emigracji do domu – bo po prostu wybierzesz kolejny serwer z listy. Przy okazji duża liczba serwerów pozwala na zmianę IP w ramach jednego kraju, co przydaje się choćby przy pobieraniu plików z darmowych serwerów hostujących, np. Mega i podobnych.

VPN W PRZEGLĄDARCE?

Niektóre przeglądarki mają wbudowany VPN, da się go także doinstalować za pomocą rozszerzeń. Pomijając wszystkie wady i zalety normalnych VPN-ów, wersja przeglądarkowa ma ten minus, że nie ukrywa ruchu sieciowego generowanego przez inne programy, jak na przykład komunikator, gry, programy do pobierania plików czy streamingu wideo lub muzyki. Jeśli faktycznie zależy ci na prywatności, lepiej skorzystać z VPN-u działającego na poziomie całego komputera. Wersja przeglądarkowa w zupełności jednak wystarczy, jeśli np. chcesz skorzystać ze stron, które są w danym kraju nieosiągalne, lub też z serwisów, których oferta różni się w zależności od kraju, z którego pochodzi odwiedzający. I jeszcze jedno: wiele VPN-ów pozwala na jednoczesne korzystanie zarówno z wersji systemowej, jak i przeglądarkowej. Dzięki temu nie dość, że chroniony jest cały komputer, to można jednym kliknięciem udać się na wirtualną emigrację, nie przerywając działania innych programów. (Zmiana serwera VPN, przez który przechodzi cały ruch sieciowy z danego urządzenia, powoduje przerwanie wszystkich transferów może też doprowadzić do wylogowania z usług takich jak Steam czy Uplay. W przypadku VPN-u działającego w przeglądarce zmiana serwera dotyczy tylko kolejnych zapytań, nie wpływa jednak ani na działanie innych usług, ani nawet na pliki w danej chwili pobierane przez przeglądarkę).

VPN A TORRENTY

Często będzie z tym problem, chyba że dany VPN w regulaminie wprost podaje, że nie ma nic przeciwko korzystaniu za jego pomocą z P2P. Jeśli jednak ten sposób transferu plików jest dla ciebie ważny, najlepiej poszukać takiego VPN-u, który nie tylko P2P toleruje, ale dodatkowo ma specjalne serwery przeznaczone dla ruchu P2P.

A MOŻE BY TAK TOR?

Sieć Tor teoretycznie zapewnia jeszcze większą anonimowość niż VPN. I jest darmowa. Problem w tym, że działa znacznie wolniej, trudniej jest też Tor skonfigurować. Do tego o ile VPN nadal kojarzy się przede wszystkim z pracą (pierwotnie służył przede wszystkim do zapewnienia bezpiecznego dostępu do sieci firmowej), o tyle Tor dorobił się łatki narzędzia służącego do chodzenia po mrocznych zakątkach internetu (mimo iż pierwotnie powstał między innymi po to, by zapewnić prywatność i bezpieczeństwo komunikacji w krajach znanych z problemów z wolnością słowa).

Jeśli chcesz dać Torowi szansę, a do tego zależy ci wyłącznie na dostępie do stron, najprościej ściągnąć i uruchomić bazujący na Firefoksie Tor Browser z oficjalnej strony projektu (www.torproject.org) – cała trudność w tym wypadku sprowadza się do kliknięcia „Connect”.

I jeszcze jedno – można rzecz jasna korzystać i z VPN-u, i z Tora. Ba, w niektórych przypadkach jest to tak proste, jak kliknięcie dodatkowej opcji w programie. Jeśli zależy ci na prywatności, jest to najlepsze wyjście, bo o tym, że używasz Tora, dowie się tylko serwer VPN-u.

VPN A GRY

W przypadku tytułów online to generalnie bardzo zły pomysł. VPN wprowadza bowiem dodatkowe opóźnienia, związane zarówno z wydłużeniem trasy (twój komputer nie komunikuje się z serwerami najkrótszą drogą, bo po drodze jest jeszcze serwer VPN), jak i koniecznością dodatkowego szyfrowania pakietów. W przypadku mocnych maszyn to akurat nie powinno wpłynąć na liczbę klatek na sekundę, ale i tak przełoży się na dodatkowe milisekundy. I choć przy przeglądaniu internetu dodatkowe 20 czy 30 ms (a często i więcej, zwłaszcza jeśli serwer VPN znajduje się fizycznie w innym kraju niż serwer gry) nie gra roli, w FPS-ach to często kwestia życia lub śmierci.