Uniwersalny kompresor
Bez sprawnego archiwizatora praca nie przebiegałyby gładko. Niewygodne byłoby choćby wysyłanie załączników poczty elektronicznej, a odczyt niektórych plików stałby się niemożliwy. Pojawiła się właśnie najnowsza wersja 7-Zipa, bezpłatnego programu do pakowania i rozpakowywania danych.
Archiwizatory to narzędzia, które z reguły pracują w tle, a użytkownik widzi jedynie związane z nimi polecenia w Eksploratorze. Mimo to bez pomocy tych programów wykonywanie najprostszych zadań byłoby utrudnione. Nowy 7-Zip (na DVD PC Formatu 4/2018) łączy w sobie prostotę obsługi z szerokimi możliwościami redukcji rozmiarów danych. Pozwala on na rozpakowywanie zbiorów zapisanych w wielu różnych formatach (od ZIP i RAR po TAR, ARJ i CAB). Jego największym atutem jest jednak autorski format 7z, charakteryzujący się wysokim stopniem kompresji plików. Możliwe jest także szyfrowanie 256-bitowym kluczem AES-256 gwarantującym bezpieczeństwo danych.
Obsługa narzędzia 7-Zip
Aplikacja podobnie jak większość narzędzi tego typu umieszcza swoje polecenia w menu kontekstowym Eksploratora. Najszybszym sposobem na pakowanie jest użycie tych komend. Szybkie tworzenie archiwum oraz jego rozpakowywanie korzystają z ustawień domyślnych programu. Czasami jednak trzeba zmodyfikować parametry na przykład po to, by stworzyć plik samorozpakowujący lub zabezpieczyć szczególnie istotne dane hasłem.
Krok 1
Otwórz katalog, w którym znajdują się pliki do spakowania, i zaznacz je. Kliknij prawym przyciskiem myszy jeden z zaznaczonych obiektów i z menu kontekstowego wybierz 7-Zip .
Krok 2
Wciśnij (1) albo (2). W ten sposób utworzysz plik w formacie 7z albo ZIP o nazwie odpowiadającej katalogowi, w którym znajdują się dane wejściowe z zastosowanymi domyślnymi ustawieniami kompresji.
Krok 3
Możesz też skorzystać z polecenia (3) lub (4). W ten sposób zapisane archiwum od razu ostanie załączone do wiadomości pocztowej.
Krok 4
Najszybszy sposób rozpakowywania to użycie polecenia (5) widocznego w tym samym menu kontekstowym. Oczywiście najpierw trzeba kliknąć prawym przyciskiem myszy spakowany plik.
Krok 1
Zaznacz pliki do skompresowania, kliknij jeden z nich prawym przyciskiem myszy i z menu kontekstowego wybierz 7-Zip, a potem (6). Korzystając z pola Rozmiar woluminu (bajty), określisz maksymalny rozmiar danych.
Krok 2
Pożądaną wartość możesz wybrać z listy bądź wpisać ręcznie. Zaznacz pole Utwórz archiwum SFX, by stworzyć plik samorozpakowujący. Aby zaszyfrować dane, wpisz hasło w polach Wprowadź hasło i Wprowadź ponownie hasło.
Krok 3
Aby dodać zbiór do istniejącego archiwum, zaznacz plik prawym klawiszem myszy, wybierz 7-Zip i Dodaj do archiwum. Wybierz przycisk z trzema kropkami widoczny z prawej strony pola nazwy. Wskaż na dysku plik, który chcesz uzupełnić, i zaakceptuj wybór, wciskając Otwórz>. Naciśnij OK.
Krok 4
Jeżeli chcesz wypakować tylko jeden plik, odszukaj go na dysku i otwórz, klikając dwukrotnie. Zaznacz zbiór i wciśnij Wypakuj.
1. Pole z nazwą archiwum. Domyślnie wprowadzana jest nazwa katalogu, w którym znajdują się pakowane dane. Przycisk z prawej strony pola służy do uruchamiania Eksploratora.
2. Pola wyboru formatu oraz stopnia redukcji rozmiarów plików. Im większe upakowanie, tym dłuższy czas kompresji.
3. Cztery kolejne pola pozwalające zdefiniować metodę kompresji oraz jej parametry – rozmiar słownika, słowa czy maksymalny rozmiar ciągłego bloku danych.
4. Liczba wątków procesora, jaką użytkownik może przypisać do archiwizacji. Poniżej 7-Zip wyświetla zasoby potrzebne do obsługi wybranej liczby wątków.
5. Lista wyboru rozmiaru woluminu. Służy do automatycznego podziału archiwum na części. Zawiera z góry zdefiniowane wartości domyślne, ale w polu listy można umieścić również własne wartości.
6. Pole dodatkowych parametrów.
7. Część okna poniżej pola parametrów to miejsce, w którym pojawiają się opcje związane z niektórymi archiwami, np. parametry NTFS w przypadku formatu WIM (Windows Imaging Format).
8. Lista parametrów określających sposób dodawania plików do archiwum i jego aktualizowania.
9. Opcje zapisu ścieżek pakowanych danych.
10. Sekcja opcji procesu – umożliwia między innymi tworzenie pliku samorozpakowującego.
11. Sekcja szyfrowania, w której definiuje się hasła i wybiera algorytm kompresujący.