Ciemność widzę...

Korzystanie z ręcznych nastawów aparatu

Do korzystania z ustawień ręcznych jest wprawdzie potrzebna większa wiedza, ale z drugiej strony łatwiej utrzymać kontrolę nad wykonywanymi zdjęciami, a efekty końcowe mogą być o wiele ciekawsze, niż uzyskane za pomocą trybów tematycznych. Dodatkową zaletą jest możliwość wykonywania zdjęć nocnych w nieskompresowanym formacie RAW. Dzięki temu będziesz mógł uzyskane zdjęcia poddać dalszej obróbce na komputerze, np. poeksperymentować z balansem bieli, dzięki czemu wzbogacisz uzyskane efekty.

Niestety, zapisywanie plików w formacie RAW jest domeną cyfrowych lustrzanek i niewiele kompaktów stwarza taką możliwość. Poza tym niektóre aparaty kompaktowe nie mają nawet ręcznych nastawów ekspozycji. Jeśli masz taki aparat, pozostaje ci korzystanie tylko z trybów tematycznych opisanych w poprzednim rozdziale.

Architektura nocą

Dobrymi obiektami do fotografowania są budynki o ciekawej architekturze, oświetlane na noc, co je dodatkowo uatrakcyjnia. Światło reflektorów zazwyczaj nie jest jednak wystarczająco mocne, aby można było otrzymać dobre zdjęcia bez użycia statywu. Warto też wykonać kilka zdjęć próbnych, eksperymentując z ustawieniami aparatu, aby otrzymać jak najlepszą fotografię.

Ustaw aparat na statywie. Włącz go i wybierz za pomocą pokrętła manualne nastawy ekspozycji (M). Odpowiednim dla twojego aparatu przyciskiem wyłącz lampę błyskową. Na ekranie wyświetlacza pojawi się ikona. Włącz funkcję stabilizacji obrazu, jeśli jest w aparacie.

Ustaw aparat tak, abyś na wyświetlaczu lub w wizjerze widział interesującą cię scenę. Teraz naciśnij lekko spust migawki i obserwuj wskazania na skali korekty ekspozycji. Jeśli wskaźnik będzie w skrajnie lewej pozycji, oznacza to, że zdjęcie będzie niedoświetlone. Odpowiednim w twoim aparacie pokrętłem lub przyciskami wybierz najmniejszą wartość przysłony, w naszym przypadku 4.0. Naciśnij spust migawki i znów obserwuj wskazania na skali korekty ekspozycji.



W większości wypadków wskazania na skali korekty ekspozycji ulegną niewielkiej poprawie, czyli wskaźnik przesunie się ku środkowi skali lub nie poprawią się wcale. Wybierz więc dłuższy czas otwarcia migawki, na początek np. 5 sekund. Pamiętaj, że całkowite sekundy wyświetlane są w postaci 5” lub liczby całkowitej. Krótkie wartości ułamkowe wyświetlane są natomiast w postaci ułamka 1/250 (dwieście pięćdziesiąta część sekundy) lub w postaci liczby całkowitej (250), jednak już bez cudzysłowu.

Naciśnij spust migawki i znów obserwuj wskazania na skali korekty ekspozycji. Jeśli wskaźnik ustawił się na środku skali, wykonaj próbne zdjęcie. W tym celu do otwarcia migawki skorzystaj z funkcji samowyzwalacza. Dzięki temu będziesz miał pewność, że aparat nie zostanie poruszony przy naciskaniu spustu migawki, co się zazwyczaj objawia gorszą ostrością zdjęcia.



Jeśli wskaźnik korekcji ekspozycji będzie przesunięty skrajnie w prawo, oznacza to, że zdjęcie będzie prześwietlone. W takiej sytuacji musisz zwiększyć wartość przysłony 5.0 lub skrócić czas otwarcia migawki 2''.

Gdy pierwsze zdjęcie jest za jasne zmniejsz nieznacznie czas naświetlania lub o jeden stopień zwiększ wartość przysłony.



Jeśli mimo ustawienia największego czasu naświetlania i najmniejszej wartości przysłony uzyskane zdjęcie jest za ciemne, możesz zmienić jeszcze jeden parametr. Wejdź do menu apa­ratu i zwiększ w nim czułość ISO. Pamiętaj, abyś przy pierwszych próbach miał ustawioną najniższą z oferowanych przez twój aparat wartości (np. ISO 100). Dzięki temu zminimalizujesz efekt ziarna (więcej na ten temat w ramce „Czułość ISO”).

Gdyby zdjęcie nadal było za ciemne, zwiększ czułość ISO do 300 lub 400. Staraj się nie przekraczać wartości ISO 400, bo na zdjęciach pojawi się ziarno. Przy dobrze dobranych parametrach powinieneś uzyskać poprawnie naświetloną fotografię: