Film na karcie

Moim zdaniem

Zbigniew Paluch fotograf PC Formatu Kamery wykorzystujące karty pamięci dla wielu osób mogą okazać się świetnym rozwiązaniem, ale potrzeba, by producenci potraktowali ten segment nieco poważniej. Na razie oferta jest uboga, a jej większość to modele przypominające bardziej zabawki niż poważny sprzęt elektroniczny. Daje się to odczuć natychmiast gdy weźmiesz kamerę do ręki. Podstawowym „grzechem” jest słaba optyka i matryca, co nadrabia się zbędnymi funkcjami, jak odtwarzacz MP3 czy czytnik plików TXT. Nie kupuj takiego sprzętu. Porządnych kamer na karty jest mało, to zalewie 2–3 pozycje z naszego testu. Jeśli testowany Canon czy JVC okazuje się za drogi, lepiej nie kupować tańszego modelu na karty, lecz zdecydować się np. na kamerę MiniDV.

W artykule znajdziesz

Podstawową zaletą kamer zapisujących filmy w pamięci półprzewodnikowej jest wygoda użytkowania. Gdy karta pamięci w komputerze się zapełni, można ją natychmiast wymienić na nową, która od razu jest gotowa do zapisu, bez żadnego przewijania czy formatowania.

Jest to też nośnik w pełni zgodny z komputerem. Aby przegrać filmy i zdjęcia, wystarczy włożyć kartę do czytnika i po prostu skopiować pliki z nagraniami. Materiały te są od razu gotowe do oglądania.

Karta pamięci jest oczywiście nośnikiem droższym niż np. kaseta MiniDV czy płyta DVD, ale ma sporą pojemność – nieco większą niż kaseta i wielokrotnie większą niż płyta 80 mm. Najpopularniejsze karty SecureDigital 16 GB, bo z takimi właśnie pracują kamery, kosztują niewiele ponad 100 złotych, a mieszczą – w zależności od formatu nagrania – przynajmniej kilka godzin filmu wysokiej jakości. Dotyczy to również kamer HD o rozdzielczości 1280x720, bo stosowany w nich kodek H.264 znacznie lepiej kompresuje materiał wideo niż MPEG‑2 .

Plusem jest również brak elementów mechanicznych w kamerze, co upraszcza konstrukcję i obniża koszty. Zmniejsza też zapotrzebowanie na energię, a gabaryty i masa mogą być znacznie zredukowane.

Oferta rynkowa

Po przestudiowaniu ofert najważniejszych producentów cyfrowych kamer stwierdziliśmy, że praktycznie każdy z nich ma jakiś model, w którym karta pamięci jest głównym nośnikiem. Jednak nadal liczba takich urządzeń nie zaskakuje. Istnieje za to sporo modeli, w których karta jest nośnikiem dodatkowym, służącym do zapisu zdjęć, bez możliwości zapisywania filmów, co wynika z niewielkiej pojemności i powolnej pracy pierwszych kart pamięci. W teście skupiliśmy się jednak na modelach, w których karta jest głównym i jedynym nośnikiem.

Niestety, ceny obecnie sprzedawanych kamer są dalekie od oczekiwań. Przyzwoite modele na karty pamięci powinny być 100–200 zł tańsze niż kamery MiniDV (bo prostsza jest ich produkcja), cena nie powinna przekraczać 500 zł. Jednak mimo tej prostoty dobre kamery kosztują ok. 1000 złotych – widocznie producenci traktują je bardziej jako ciekawostkę niż produkt masowy. Te najtańsze są raczej tanimi aparatami cyfrowymi przerobionymi na kamery. Nie mają nawet porządnej optyki czy elementów sterowania.

Jakość obrazu

Kupując kamerę wideo na kartę pamięci, trzeba zwrócić uwagę na te same parametry co w przypadku każdej innej kamery. Trzy podstawowe elementy to jakość nagrań (co trudno sprawdzić w sklepie, przed zakupem), wyposażenie urządzenia (w tym szczególnie ważne elementy sterowania), a także możliwości urządzenia, czyli zestaw jego funkcji.

Na jakość obrazu wpływa przede wszystkim zastosowana optyka i przetwornik obrazu. Kamera musi mieć porządne „szkło”, żeby obraz padający na matrycę był wyraźny, kontrastowy, pozbawiony zniekształceń beczkowych i poduszkowych. Dobra optyka daje także dodatkowe korzyści, przede wszystkim duży zoom optyczny (wynosi 20x–40x), a także optyczną stabilizację obrazu. Natomiast w przypadku matrycy „wyczucie” dobrego produktu jest trudne. Z pewnością nie warto interesować się kamerami, które mają rozdzielczość kilka Mpix (milionów pikseli), bo do nagrywania obrazu w standardzie PAL wystarczy matryca 0,4 Mpix, a do obrazu HD 1280x720 – 1 Mpix.