W momencie gdy komputer zyskał możliwość emisji i obróbki dźwięku, wyparł z rozgłośni radiowych magnetofony taśmowe. Obecnie pecety stoją w każdym pomieszczeniu rozgłośni. W studiu komputer ułatwia didżejowi pracę przy stole mikserskim (sam stół to także pecet), w newsroomie – umożliwia redaktorom szybki dostęp do naj-aktualniejszych informacji z całego świata. Również emitowana na antenie muzyka pochodzi ze skompresowanych plików audio przechowywanych na dyskach twardych serwera rozgłośni.
Sercem radiostacji jest główne studio, w którym pracują: producent prowadzący audycję oraz producent zasiadający przed konsoletą stołu mikserskiego. Stół jest wyposażony w liczne kanały, którym reżyser przyporządkowuje źródła dźwięków. Wówczas może jednym ruchem suwaka głośności kanału wyemitować dźwięk na antenie. Za pomocą konsolety obsługiwany jest także ducker, czyli urządzenie, które automatycznie ścisza muzykę w momencie, gdy odezwie się didżej.
Playlista to podstawa
Producent nie decyduje o emisji poszczególnych materiałów według własnego uznania. Cały dzienny program radia jest wcześniej zaplanowany i przygotowany w postaci playlisty. Zawiera ona spis piosenek wraz z czasem ich emisji oraz puste fragmenty zarezerwowane np. na programy informacyjne. Producent odpowiada za trzymanie się playlisty i wypełnianie treścią przerw między piosenkami. Playlista jest wraz ze wszystkimi utworami przechowywana na centralnym serwerze stacji. Znajdują się na nim także inne dźwięki niebędące muzyką, np. oklaski publiczności. Producent uzyskuje do nich dostęp za pomocą komputera znajdującego się w studiu i może wyemitować je na antenie.
Oprócz stołu mikserskiego, wykorzystującego wiekowy procesor Pentium 75 MHz i system Windows 3.11, w studiu znajduje się także interkom . Przez interkom można się porozumiewać z innymi studiami, trzema wozami satelitarnymi, pięcioma – obecnie – wozami reporterskimi (każdy o zasięgu nadajnika 40 km), ośrodkami lokalnymi czy np. Waszyngtonem.
Radio wykorzystuje różne rodzaje łączy do przesyłania transmisji reporterskich – od łączy satelitarnych, poprzez stałe łącza IP, aż po łącza ISDN, których używają stali korespondenci. Dzięki wysokiej jakości wszystkich łączy głos reportera znajdującego się w terenie brzmi na antenie jak nadawany ze studia.
Program informacyjny
Realizacja programów informacyjnych odbywa się w drugim studiu, wyposażonym w większą liczbę mikrofonów, aby równoczesną rozmowę mogło prowadzić kilka osób. Same mikrofony także różnią się od tych ze studia głównego. Tam zastosowano urządzenia zbierające dźwięk z bardzo bliskich odległości (25 centymetrów) – w pomieszczeniu nie musi panować idealna cisza. W studiu programów informacyjnych mikrofony są zamontowane na specjalnych stelażach, które zapobiegają przenoszeniu dźwięków towarzyszących przypadkowemu potrąceniu urządzenia. Takie zabiegi są konieczne, ponieważ zapraszani do studia goście nie są obyci ze sprzętem, a i redaktorom zdarza się zbyt energicznie poruszać głową.
Informacje prezentowane słuchaczom w programach informacyjnych są montowane przez sztab redaktorów w tzw. newsroomie. Do obsługi całego newsroomu, który wyposażono w 50 stanowisk, służy specjalny program zbierający informacje z wielu źródeł. Trafiają do niego depesze z agencji informacyjnych oraz materiały tekstowe i dźwiękowe od wszystkich korespondentów i reporterów. Program obsługuje także cały proces przygotowania wiadomości do emisji na antenie. Umożliwia opracowanie tekstu i montaż dźwięku, który można usłyszeć w dzienniku RMF – Fakty.
Ważnym urządzeniem w każdym studiu RMF jest procesor mikrofonowy. Odpowiednio skonfigurowany dba o to, aby głos spikera dobrze brzmiał na antenie. Procesor utrzymuje jednakowe natężenie głosu – zwiększa głośność, gdy spiker mówi ciszej, i ogranicza natężenie sygnału, gdy ten podnosi głos. Obcina także wysokie tony, które brzmią brzydko i powodują charakterystyczne buczenie w odbiorniku.
W momencie gdy komputer zyskał możliwość emisji i obróbki dźwięku, wyparł z rozgłośni radiowych magnetofony taśmowe. Obecnie pecety stoją w każdym pomieszczeniu rozgłośni. W studiu komputer ułatwia didżejowi pracę przy stole mikserskim (sam stół to także pecet), w newsroomie – umożliwia redaktorom szybki dostęp do naj-aktualniejszych informacji z całego świata. Również emitowana na antenie muzyka pochodzi ze skompresowanych plików audio przechowywanych na dyskach twardych serwera rozgłośni.
Oprócz stołu mikserskiego, wykorzystującego wiekowy procesor Pentium 75 MHz i system Windows 3.11, w studiu znajduje się także interkom . Przez interkom można się porozumiewać z innymi studiami, trzema wozami satelitarnymi, pięcioma – obecnie – wozami reporterskimi (każdy o zasięgu nadajnika 40 km), ośrodkami lokalnymi czy np. Waszyngtonem.
