Sandy Bridge. Czym to się je?
PC Format 03/2011
Nowością na komputerowym rynku jest druga generacja procesorów Intel Core i3, i5 oraz i7 o nazwie kodowej Sandy Bridge. Sprawdzamy, co nowego wnosi, i porównujemy nowe układy z konkurencyjnymi układami AMD, które też przechodzą zmiany, tyle że drogą ewolucji. Które są lepsze do pracy, do codziennych zastosowań, a które do gier?
[Artur Wyrzykowski]
Ten model jest pierwszym układem spośród procesorów o kodowej nazwie Sandy Bridge. W stosunku do poprzednich układów Clarkdale (np. modele Core i5 6xx) poddano je wielu usprawnieniom, co przełożyło się przede wszystkim na wydajność. Dlatego w tej kategorii cenowej (do około 1000 zł) procesor Core i5 2500K jest układem bezkonkurencyjnym. Jego atutem jest też zintegrowana grafika, która nie dość, że ma dwukrotnie lepszą wydajność niż starsza, to jeszcze łatwo ją podkręcić o kilkadziesiąt procent. Dlatego da się uruchomić na niej wiele gier. Również sam procesor dobrze się podkręca, ale nie w wyniku zmiany częstotliwości zegara bazowego, lecz zwiększania mnożnika (nawet o 1/3). Producentowi udało się przy tym ograniczyć pobór energii, dzięki czemu cały komputer w stanie spoczynku ma moc ok. 100 W.
PLUSY:
- Wydajność
- Energooszczędność
- Możliwości podkręcania
- Konieczność zakupu nowej płyty głównej
Phenom II X6 to licząca sześć modeli procesorów rodzina 6-rdzeniowych układów AMD, przeznaczona dla entuzjastów i profesjonalistów. Układ oznaczony symbolem 1100T jest najszybszym z całej serii (3,3 GHz). Wykorzystuje technologię Turbo Core, która automatycznie zwiększa zegar do maksymalnie 3,7 GHz, gdy potrzebna jest dodatkowa moc. Należy też do grupy układów Black Edition, a więc ma odblokowany mnożnik, dzięki czemu częstotliwość można bez problemu ręcznie zwiększyć do 3,9 GHz. Wszystkie te cechy pozwalają osiągnąć bardzo dobrą wydajność, ale tylko w aplikacjach, które potrafią wykorzystać moc wszystkich sześciu rdzeni. W pozostałych układ spisuje się znacznie gorzej. Poza tym zarówno w stanie spoczynku, jak i obciążenia, pobiera więcej energii niż konkurencyjne modele.
PLUSY:
- Wydajność
- Zgodność z płytami
- Możliwości podkręcania
- Relatywnie duży pobór energii
Core i5 to grupa procesorów idealnie się nadających do zastosowań domowych. Układy tańsze od nich, czyli Core i3, nie oferują np. technologii Turbo Boost. Z kolei droższe, czyli Core i7, w większości nie mają zintegrowanej grafiki, a spora część z nich pasuje tylko do drogich płyt głównych z gniazdem LGA 1366. Dlatego model taki jak Core i5 650 jest nadal dobrą propozycją, choć obecnie właściwie tylko dla posiadaczy niezbyt starych komputerów, wyposażonych w płyty z gniazdem LGA 1156. Wymiana procesora np. z Core i3 530 na i5 650 powinna dać ok. 10-procentowy przyrost wydajności, a także możliwość korzystania z Turbo Boost. Jednak w przypadku nowych komputerów zakup tego procesora już się nie opłaca – lepszy będzie np. model Core i5 2400, który jest o kilkadziesiąt złotych droższy, a zdecydowanie lepszy.
PLUSY:
- Wydajność
- Energooszczędność
- Zintegrowana grafika
- Słaba opłacalność w porównaniu z nowymi układami
Jak na ofertę AMD, Phenom II X4 840 to nietypowy procesor. Nie ma pamięci podręcznej 3. poziomu, dlatego powinien się zaliczać do rodziny Athlon II. Trudno oprzeć się wrażeniu, że nadanie mu nazwy Phenom II ma na celu zmylenie potencjalnego nabywcy. Procesor ma dosyć wysoką częstotliwość pracy (3,2 GHz) oraz cztery rdzenie, dzięki czemu w wielu aplikacjach ma lepszą wydajność niż znacznie droższe układy Intel Core i5. Niestety, w wielu programach, szczególnie tych korzystających z pojedynczego rdzenia, jest słabszy. Pod względem ogólnej wydajności nie jest to więc żadna rewelacja. Podstawowym atutem ma być cena, która prawdopodobnie wyniesie ok. 400 zł, a także zgodność ze starszymi płytami głównymi, co pozwoli posiadaczom komputerów z sempronami czy athlonami tanio rozbudować sprzęt.
PLUSY:
- Atrakcyjna cena
- Cztery rdzenie
- Spory pobór prądu
