Test procesorów AMD i Intela
PC Format 1/2019
Chińskie porzekadło mówi o przekleństwie życia w ciekawych czasach. O dziwo znajduje to odzwierciedlenie również w świecie elektroniki. Każdemu, kto chce obecnie kupić nowy komputer, wypada tylko współczuć. Przede wszystkim ze względu na ceny. Nie inaczej jest w kwestii procesorów no, przynajmniej tych od Intela. Grzegorz Karaś
Nowy król w segmencie dla indywidualnego użytkownika. To świetny kawałek krzemu – głównie za sprawą wysokiej wydajności pojedynczego rdzenia, ale i przez fakt, że Intel zdecydował się na zastosowanie ośmiu rdzeni i dwukrotnie wyższej liczby wątków. To ostatnie rozwiązanie znajdziemy jedynie w Core i9 – w przypadku młodszych braci i7 i i5 z tej rodziny liczba rdzeni jest równa liczbie wątków. Koniec końców 9900K to procesor wyśmienicie sprawdzający się niezależnie od zastosowania. Odświeżoną po latach nowinką jest również lutowany odpromiennik ciepła, który przełoży się najprawdopodobniej na zwiększoną żywotność układu, szczególnie w sytuacji, gdy zdecydujemy się na podkręcanie. Docelowo pojawi się też obsługa aż 128 GB RAM-u, co ucieszy np. operujących na materiałach wideo. Póki co to jednak plany, ba, nawet w oficjalnej specyfikacji Intel wciąż podaje dwukrotnie mniejszą ilość pamięci operacyjnej. Pozostaje czekać na aktualizację oprogramowania płyt głównych.
PLUSY:
- wzorcowa wydajność w aplikacjach jedno- i wielowątkowych
- osiem rdzeni i szesnaście wątków
- lutowany odpromiennik ciepła
- docelowo obsługa 128 GB RAM-u
- absurdalnie drogi
- wysokie zużycie energii
Zabawnym faktem jest – choć to raczej śmiech przez łzy – że wedle pierwszych zapowiedzi Intela sugerowana cena wersji i9 miała być niewiele wyższa od kwoty, jaką teraz trzeba zapłacić za i7-9700K. Kupując jednak omawiany tu model, możemy zaoszczędzić – jakkolwiek by to absurdalnie nie brzmiało przy konieczności wyłożenia ok. 2000 zł. Fakty są jednak takie: pomimo braku hyperthreadingu Core i7-9700K radzi sobie świetnie w aplikacjach jedno- i wielowątkowych. W grach różnicy w stosunku do i9 prawie nie widać, aplikacje zaś będą działać wolniej – ale i tak z wydajnością, o której konkurencja może pomarzyć. Dobry procesor – gdyby tylko ceny nie oszalały…
PLUSY:
- świetna wydajność w aplikacjach jedno- i wielowątkowych
- osiem rdzeni
- lutowany odpromiennik ciepła
- docelowo obsługa 128 GB RAM-u
- wygórowana cena
- brak hyperthreadingu
Najmłodszy z dziewiątej serii nowych Inteli i zarazem najsłabszy. Kupując go, gwarantujemy sobie jednak wydajność, która i tak nie pozostawi pola do narzekań, szczególnie w grach. Mocne sześć rdzeni sprawdzi się też w pracy – choć już wyraźnie gorzej w przypadku wcześniej opisanej dwójki. Ogólna różnica w wydajności w stosunku do Core i7 na trzecim miejscu w naszym zestawieniu jest na tyle niewielka, że naszym zdaniem nie opłaca się dokładać ok. 500 zł do modelu 8700K. Podobnie jak w przypadku starszych braci, również tu dostaniemy obsługę 128 GB RAM-u i „luta zamiast gluta” – można więc 9600K podkręcać z mniejszymi obawami niż jego odpowiednika z poprzedniej generacji – oczywiście po zainwestowaniu w odpowiednią płytę główną.
PLUSY:
- bardzo dobra wydajność w grach
- cena adekwatna do możliwości
- lutowany odpromiennik ciepła
- docelowo obsługa 128 GB RAM-u
- brak hyperthreadingu
- brak bardziej istotnych zmian względem poprzednika
Co prawda model 2600X jest mocniejszy i polecamy go uwadze ludzi parających się grafiką, ale Ryzen 5 2600 – choć słabszy – ma niezaprzeczalną zaletę: najlepszy w testach stosunek ceny do oferowanych możliwości. Za niecałe 700 zł dostajemy sprzęt, na którym można pograć, choć ogólną wydajnością w grach intelowskiemu i3-8350K ustępuje. Wyjątek: Assassin’s Creed: Odyssey, który dobrze wykorzystuje zapas rdzeni Ryzena. W programach lubiących się z wielowątkowością 2600 pokazuje pazur, dorównując nawet Core i5 – po szczegóły odsyłamy do tabeli testowej. Ceną za to jest stosunkowo wysokie zużycie energii elektrycznej – w ogólnym rozrachunku jednak mimo wszystko Ryzen 5 2600 jest procesorem z dobrym balansem między wydajnością a kosztem zakupu.
PLUSY:
- świetny stosunek wydajności do ceny
- dobra wydajność w programach wielowątkowych
- tania platforma
- w praktyce stosunkowo wysokie zużycie energii
- wydajność w programach i grach jest dość przeciętna
To najtańsze APU, jakie zostało wyposażone w układ graficzny z rodziny Vega. W tabeli testowej oczywiście znajdują się wyniki uzyskane z użyciem zewnętrznej karty graficznej – by odnieść wydajność czterech rdzeni Raven Ridge do bardziej tradycyjnej konkurencji. W praktyce jednak warto pamiętać, że po zamontowaniu tego chipu w płycie głównej z wyjściami graficznymi możemy obyć się bez osobnej karty graficznej. Wydajność całości nie powala, choć tylko i wyłącznie z Ryzenem 3 2200G można pograć w Full HD na wysokich detalach w mniej wymagające e-sportowe tytuły jak choćby CS:GO czy League of Legends, a po włączeniu mniej szczegółowej grafiki – również w wymagające większych zapasów mocy gry, jak Overwatch czy GTA V. To dobry pomysł na tani początek i dalsze, systematyczne rozbudowywanie komputera.
PLUSY:
- tani procesor i karta graficzna w jednym
- wydajność wystarczająca, by pograć w popularne i mniej wymagające gry
- dobre perspektywy rozbudowy platformy
- stosunkowo niska ogólna wydajność
- nadaje się na komputer podstawowy, a nie do pracy czy wymagających gier
