Test routerów LTE

Ważne funkcje

Do najważniejszych zadań routera należy zapewnianie bezpieczeństwa sieci oraz zarządzanie ruchem. W pierwszym przypadku podstawą jest oczywiście szyfrowanie danych w sieci Wi-Fi za pomocą algorytmu AES, a dodatkowymi zabezpieczenia mi są np. filtr MAC, wyłączanie sieci bezprzewodowej za pomocą przycisku lub automatycznie (zgodnie z ustalonym harmonogramem), komunikacja za pomocą bezpiecznych kanałów VPN, wydzielenie osobnej sieci Wi-Fi dla gości itd. Jeśli chodzi o zarządzanie ruchem, w wielu domach przyda się kontrola rodzicielska, szczególnie jeśli jest zrealizowana z dobry sposób.

Inną przydatną funkcją jest zarządzanie pasmem z uwzględnieniem poszczególnych urządzeń pracujących w sieci oraz usług. Odpowiednio skonfigurowany router nie dopuści do sytuacji, w której jeden komputer zajmuje całe łącze internetowe albo pobieranie plików w tle uniemożliwia prowadzenie rozgrywki online lub rozmowę głosową przez sieć.

Dobre routery mają również przynajmniej jeden port USB, do którego można podłączyć dysk zewnętrzny lub drukarkę, by udostępniać te urządzenia w sieci. Użyliśmy ogólnych haseł, ale w praktyce sprzęt może mieć dziesiątki fajnych zastosowań. Na przykład dysk USB podłączony do routera może służyć do przechowywania kopii zapasowych najważniejszych plików, udostępniania plików w internecie (co przypomina prywatną chmurę) albo pobierania plików z sieci bez konieczności włączania komputera.

Podsumowanie testu

Obecnie oferta stacjonarnych routerów LTE nie jest zbyt bogata: obejmuje cztery modele firm Asus, AVM, D-Link oraz TP-Link, a także urządzenie Huawei B315, które nie wzięło udziału w teście. Szybkiej oceny łatwo dokonać choćby na podstawie wyposażenia.

Interfejsy

Testowane urządzenia wydają się bardzo podobne: mają Wi-Fi, cztery porty LAN i złącze na karty SIM, a największą różnicą wydaje się obecność lub brak portu USB. Jednak już takie szczegóły, jak kategoria modemu LTE, są inne. Asus i TP-Link mają modemy kategorii 4 (ma zapewniać przepustowość do 150 Mb/s), a pozostałe modele – kategorii 3 (do 100 Mb/s). W praktyce nie da się osiągnąć nawet połowy wartości, więc nie jest to wielki problem.

Modele różni także interfejs bezprzewodowy. Asus 4G-AC55U ma Wi-Fi typu AC1200 (866+300 Mb/s w sieci 802.11ac/n). TP-Link Archer MR200 też ma Wi-Fi w standardzie 802.11ac, ale o mniejszej przepustowości, 433+300 Mb/s. Fritz!Box 6840 LTE ma tylko sieć standardu 802.11a/b/g/n pracującą w paśmie 2,4 lub 5 GHz (zamiennie) z szybkością do 300 Mb/s, a D-Link DWR-921 korzysta z najwolniejszego 802.11n o przepustowości 150 Mb/s i pracuje tylko w paśmie 2,4 GHz.

Jeszcze ciekawsze jest to, jakie są możliwości połączenia routera z internetem. Asus ma modem LTE i równorzędny Gigabit Ethernet, a oba łącza mogą pracować jednocześnie, w trybie Dual WAN. W razie zaniku jednego łącza jego rolę przejmuje drugie – to bardzo dobre rozwiązanie dla wymagających. D-Link DWR-921 ma wydzielony port WAN, a w przypadku TP-Link Archer MR200 jeden z portów LAN może pracować jako WAN, więc z routera LTE można „zrobić” zwykły router kablowy, ale już bez funkcji pracy na dwóch łączach jednocześnie. Natomiast model firmy AVM nie ma możliwości pracy na łączu kablowym – użycie wbudowanego modemu LTE jest jedynym sposobem połączenia z internetem.