W artykule:
- Co potrafią samochodowe wideorejestratory
- Kwestia legalności stosowania kamer
- Opisy wybranych modeli
- Tabela z wynikami testów
Od czasu naszego poprzedniego testu kamer możliwości sprzętu znacząco się zwiększyły. Większość niedrogich kamer nagrywa płynny obraz w rozdzielczości 1920x1080 pikseli o dobrej lub bardzo dobrej jakości.
Jak kupować
Wybierając kamerę, należy zdecydować się na model umożliwiający rejestrowanie obrazu w rozdzielczości Full HD w 25 lub 30 klatkach na sekundę. Filmy w niższych rozdzielczościach mają mniejszą liczbę detali, co może uniemożliwić odczytanie tablicy rejestracyjnej. Filmów w wyższych rozdzielczościach praktycznie nie ma na czym oglądać.
Zupełnie nieistotne jest, czy i jak dobrze kamera potrafi nagrywać dźwięk. Rejestruje ona bowiem to, co się dzieje w kabinie kierowcy (np. niecenzuralne uwagi pod adresem innych kierowców, muzykę z radia), i szum, a nie pożądane w spornych sytuacjach odgłosy związane z sytuacją na drodze.
Przydatną, ale trudną do wykorzystania funkcją jest możliwość robienia zdjęć, które czasami pokazują więcej detali niż stopklatka filmowa. Niestety większość kamer po odłączeniu od zasilania działa na tyle krótko, że w praktyce nikt nie zdąży sfotografować miejsca kolizji. Natomiast wykonywanie fotek zza szyby samochodu jest pozbawione sensu.
Moduł GPS jest z kolei gadżetem, który w praktyce mało kto będzie w stanie wykorzystać. Choć trzeba przyznać, że w połączeniu z oprogramowaniem, które nanosi ścieżki GPS na mapy Google, jest to rzecz bardzo atrakcyjna wizualnie.
Mocowanie
Większość kamer jest mocowana standardową przyssawką do szyby, choć zdarzają się modele przyklejane do niej na stałe. Pamiętaj, że najbardziej oczywiste miejsce do umocowania kamery – prawy górny róg szyby – się do tego nie nadaje. Zazwyczaj nie sięga tam wycieraczka, a rejestrowanie obrazu przez brudną szybę drastycznie pogarsza jego jakość. Ważna jest możliwość szybkiego ściągnięcia kamery z uchwytu, bez konieczności siłowania się z nim. Tylko mniej więcej połowa kamer ma uchwyty, które to umożliwiają.
Kolejny istotny element to zasilanie kamery. Zazwyczaj jest do tego stosowany długi kabel ciągnący się przez całą deskę rozdzielczą i zwisający pośrodku szyby. Mało kto zgodnie z zaleceniami producentów prowadzi kabel brzegiem szyby. Wymaga to wymyślenia sposobu umocowania go tam na stałe – przyklejenia bądź wciśnięcia pod plastikowe elementy deski.
Obsługa
Idealna kamera jest urządzeniem bezobsługowym. Raz skonfigurowana stale się włącza i wyłącza razem z autem. Oznacza to, że nawet najgorzej skonstruowane menu powinno przyprawić cię o ból głowy tylko raz – przy wstępnej konfiguracji. Jeśli natomiast zamierzasz często zmieniać ustawienia kamery, warto wybrać model z czytelnym ekranem, wygodnym menu i ergonomicznie umieszczonymi przyciskami do jego obsługi.