Podsumowanie testu
Większość testowanych słuchawek to modele niewielkie, korzystające z technologii Bluetooth (niestety, niektóre nie mają w zestawie odpowiedniego urządzenia do transmisji bezprzewodowej). Jedynie dwa modele Thomsona są dużymi słuchawkami. Mają zamkniętą konstrukcję, pozytywnie wpływającą na jakość dźwięku (szczególnie zwycięzca testu), większy zasięg, a w dodatku są tańsze od pozostałych.
Jakość i wygoda
Najlepszą ze wszystkich modeli jakością dźwięku cechują się słuchawki Thomson WHP562. Między innymi z tego powodu zajęły pierwszą pozycję w teście. Nie mieliśmy żadnych zastrzeżeń odnośnie samej jakości tonów w poszczególnych zakresach. Zarówno tony wysokie, jak i średnie oraz niskie są poprawnie odwzorowywane. Bas jest pełny i nieuciążliwy, a soprany nie są zbyt ostre ani męczące.
Pod względem jakości dźwięku nieźle wypadły modele Sony DR-BT30Q, Creative SL3100 i Logitech FreePulse Wireless. Jednak konstrukcja tych pierwszych nie pozwala na wygodne użytkowanie (odnosi się wrażenie, że za chwilę spadną z uszu), poza tym w zestawie nie mają modułu Bluetooth. Zaletą słuchawek Sony jest jednak pałąk w postaci rozwijanego przewodu.
Creative SL3100 również nie są wygodne, bo mają sztywny pałąk, który zbyt mocno dociska nauszniki do uszu. Po kilku godzinach może się to stać uciążliwe.
Zastrzeżenia odnośnie wygody budzą również słuchawki Logitech, bo oprócz pałąka mają niewygodne mocowanie na ucho. Mimo dobrej jakości słyszanego przez nie dźwięku nie możemy ich polecić.
Biorąc pod uwagę pałąk, nauszniki i całą konstrukcję słuchawek, najlepszymi modelami okazały się Thomson WHP562, WHP370 i Jabra BT 620 s. Nacisk tych słuchawek na uszy był najlepiej dopasowany, do czego zapewne przyczyniły się dobrze zaprojektowane gąbki nauszników. Należy jednak pamiętać, że wygoda to kwestia indywidualna.
Eksploatacja
Podczas testów nie mieliśmy zastrzeżeń do jakości sygnału w różnych odległościach od nadajnika. Przez wszystkie modele słuchawek słychać dźwięk tak samo dobrze we wszystkich odległościach pomiarowych jakości sygnału (2, 5 i 10 metrów). Nie ma zatem obaw, że dobry dźwięk uzyskamy jedynie w pobliżu komputera. W modelach radiowych (Thomson WHP562 i WHP370) występowały niewielkie szumy, kiedy odległość przekroczyła 20 metrów. Słuchawki Bluetooth przy takiej odległości nie działały już w ogóle, bo ich maksymalny zasięg to 12–15 metrów.
Niestety, z powodu wykorzystania pasma częstotliwości 2,4 GHz słuchawki Bluetooth mogą czasami (choć rzadko) wejść w konflikt z niektórymi urządzeniami Wi-Fi, które również działają w tym zakresie pasma. W przypadku testowanych modeli słuchawki Genius BT-02 A interferowały z kartą Wi-Fi podłączaną do portu USB – dźwięk był przerywany. Po wyłączeniu karty sieciowej Wi-Fi problem znikł. Wniosek nasuwa się sam: jeżeli w domu mamy sieć bezprzewodową, warto wcześniej sprawdzić, czy nie utrudni to działania słuchawek. Najlepiej jednak unikać takiego rozwiązania. Przy słuchawkach radiowych w razie problemów z odbiorem na dużą odległość pomóc może zmiana kanału transmisji (przełączniki regulacyjne znajdują się na nadajniku).
Używając słuchawek bez kabla, należy pamiętać o konieczności ładowania akumulatorów. W naszym teście znalazły się modele, które działają z wykorzystaniem typowych „paluszków” AAA (oba modele Thomsona), jak również takie, które mają wewnętrzne baterie ładowane po podłączeniu słuchawek kablem do nadajnika czy złącza USB. Ten drugi typ słuchawek jest zdecydowanie bardziej rozpowszechniony, szczególnie w modelach Bluetooth, dzięki temu słuchawki mogą być mniejsze i lżejsze. W obu jednak przypadkach czas działania na akumulatorze wynosi około 8 godzin, taki czas pracy ma większość modeli. Ciekawostką są słuchawki Creative SL3100, których można także używać z przewodem, bez zasilania bateryjnego – dzięki wykorzystaniu kabla z wtyczkami minijack.
Plusy i minusy wykorzystania technologii Bluetooth
Większość słuchawek bezprzewodowych wykorzystuje technologię Bluetooth. Coraz więcej notebooków czy telefonów ma już wbudowany taki moduł, więc nie potrzeba osobnego transmitera (dlatego część słuchawek nie ma go w zestawie). Ponadto jest to cyfrowy standard transmisji, więc oferuje dobrą jakość. Ale są także wady – Bluetooth ma zasięg ograniczony zwykle do kilkunastu metrów, wykorzystuje to samo pasmo częstotliwości co sieci Wi-Fi (możliwe interferencje). Rozwiązanie jest też droższe niż inne metody transmisji radiowej, za które producenci nie muszą płacić żadnych tantiem.
Cechy dobrych słuchawek bezprzewodowych
- WYGODA UŻYTKOWANIA
W dużych i miękkich nausznikach dobrze się odbiera muzykę, jednak są niewygodne. Ich przeciwieństwem są słuchawki z niewielkimi nausznikami wykonanymi z gąbki – odsłuchiwany przez nie dźwięk ma zwykle słabszą jakość, ale można ich używać całymi godzinami, nie spadają też z głowy przy gwałtownych ruchach. Zazwyczaj największą wygodę zapewniają słuchawki z klasycznym pałąkiem, ale takim, który zbyt mocno nie dociska nauszników do uszu.
- DOBRA JAKOŚĆ DŹWIĘKU
Jakość dźwięku opisuje się wieloma parametrami – pasmem przenoszenia, dynamiką, zniekształceniami nieliniowymi, poziomem szumów itd., które i tak nie odzwierciedlają jej w pełni. O słuchawkach można więc krótko powiedzieć, że powinny po prostu dobrze oddawać dźwięk. Czy spełniają swoją rolę, można sprawdzić przede wszystkim, słuchając przez nie muzyki. Oczywiście, jeżeli ktoś zamierza słuchać przez słuchawki np. tylko książek elektronicznych (tzw. audiobooków), jakość dźwięku nie ma znaczenia.
- PARAMETRY EKSPLOATACYJNE
Jest kilka istotnych parametrów, które odróżniają słuchawki bezprzewodowe od słuchawek klasycznych. Warto zwrócić uwagę na zasięg działania, jakość sygnału radiowego (czy nie ma zakłóceń), czas pracy na zasilaniu z akumulatora. Nie bez znaczenia jest wyposażenie, np. to, czy w zestawie znajdują się akumulatory i ładowarka, zapasowe nauszniki itp.
